See-Real Reader 2025

  (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το 2025 ήταν μια χρονιά γεμάτη βιβλία. Πολλά βιβλία. Υπέροχα βιβλία. Ιστορίες που με κράτησαν ξάγρυπνη, με τάραξαν, με παρηγόρησαν ή απλώς μου κράτησαν συντροφιά στις σωστές στιγμές. Κι αν υπάρχει κάτι πιο δύσκολο από το να μιλήσεις για όσα αγάπησες, είναι να διαλέξεις μόνο λίγα από αυτά. Με πολλή δυσκολία κατάφερα να ξεχωρίσω τα πέντε που άφησαν το πιο βαθύ αποτύπωμα στη φετινή μου αναγνωστική χρονιά. Όχι γιατί ήταν τα καλύτερα με την αντικειμενική έννοια, αλλά γιατί ήταν εκείνα που έμειναν μαζί μου και αφού γύρισα και την τελευταία τους σελίδα. Αυτά είναι λοιπόν τα πέντε κορυφαία μου για το 2025 και χαίρομαι που τα μοιράζομαι με εσάς, τους διαδικτυακούς και μη φίλους μου - σαν μια μικρή, προσωπική, αναγνωστική εξομολόγηση. Y.Γ. Συγχωρέστε τα λάθη στη φωτογραφία. Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν είναι και πολύ νοήμων... ακόμα...

Book review: Ο ΚΡΥΦΟΣ ΜΑΣ ΕΑΥΤΟΣ, του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΜΤΣΙΟΥ, από εκδόσεις BELL


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Οι “Ευγενείς Άγριοι” επέστρεψαν κυρίες και κύριοι, πολύ πιο ώριμοι και έμπειροι και σίγουρα έτοιμοι να βουτήξουν βαθειά σε μια υπόθεση, που από όποια πλευρά κι αν την κοιτάξεις, δείχνει ακατανόητη και χωρίς συνοχή. 

Ένας άντρας συλλαμβάνεται πάνω από το πτώμα μιας ηλικιωμένης γυναίκας, βουτηγμένος στο αίμα και με ένα μαχαίρι στο χέρι του. Δυο κοπέλες από καλές οικογένειες πέφτουν θύματα απαγωγής στο πάρτι γενεθλίων της μιας από αυτές. Στο πάρτι έχει προσληφθεί ως υπεύθυνος ασφαλείας ο γνωστός μας πλέον, Ελληνοαμερικάνος ιδιωτικός ντετέκτιβ Τζορτζ Ντόρμερ. Η ανάμιξη του Ντόρμερ στο συμβάν, τον υποχρεώνει να συνεργαστεί με τους παλιούς του γνώριμους, στο τμήμα της Ειδικής Μονάδας Εξιχνίασης Κακουργημάτων, προκειμένου να ρίξουν φως στην υπόθεση. Η αποκάλυψη της ταυτότητας του δράστη και η αιτία που τον οδήγησε στο μακελειό αυτό, θα αφήσει άφωνο αλλά και απόλυτα ικανοποιημένο τον αναγνώστη. Και ένα ακόμα ελπιδοφόρο στοιχείο είναι ότι αχνοφαίνεται η υπόσχεση ότι θα ακολουθήσει, σύντομα ελπίζουμε, το «Ευγενείς Άγριοι #5»!

Δε μπορώ να φανταστώ τι έμπνευση είχε ο Γιώργος όταν συνέλαβε την ιδέα αυτού του βιβλίου. Μιλάμε για μια ιστορία τόσο μπερδεμένη…, κουβάρι σωστό. Παρ’ όλ’ αυτά, μαζί με την υπόθεση ο Γιώργος ξεδιπλώνει και το τεράστιο ταλέντο του, προσφέροντάς μας μια υπέροχη περιπέτεια, γεμάτη μυστήριο, ένταση και αγωνία, που κλιμακώνεται με κάθε κεφάλαιο που περνάει. Μικρές εκπλήξεις υπάρχουν σχεδόν σε όλα τα κεφάλαια, τα οποία καταλήγουν σε ένα μίνι cliffhanger, που σε κάνει απλά να μη μπορείς να σταματήσεις να διαβάζεις. Περιγράφει δε παραστατικότατα, καταστάσεις που δεν τις βάζει ο νους  κι ανθρωποκυνηγητά στα στενά της Θεσσαλονίκης και στις ράχες της Χαλκιδικής. Οι χρονικές λούπες που για μια φορά ενσωματώνει στο κείμενό του, είναι τόσο δεμένες με την υπόθεση, που σχεδόν δεν διακρίνονται.

 Οι σελίδες του βιβλίου είναι ποτισμένες από την προσωπικότητα του Γιώργου, όπως τον έχουμε γνωρίσει μέσα από τις συνεντεύξεις του. Χαμηλών τόνων αλλά πολύπλευρος και με ιδιαίτερο χιούμορ! Ένας «Ευγενής άγριος» κι ο ίδιος! Αυτό που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι ότι, αν και τα μυθιστορήματά του έχουν μια λογική συνέχεια, εν τούτοις είναι και πολύ-πολύ διαφορετικά. Συνδυάζει πολλά και διαφορετικά είδη. Το πρώτο, το «Σκοτεινό πέπλο» ήταν κατασκοπικό, το δεύτερο η «Εξημέρωση» καθαρή αστυνομική λογοτεχνία, το τρίτο «Κάθε μυστικό σου» είχε τη χροιά του ψυχολογικού θρίλερ και τώρα, το τέταρτο της σειράς, είναι μια δυνατή περιπέτεια με εσάνς αστυνομικού! Πέραν αυτού, η εναλλαγή μεταξύ των δύο βασικών ηρώων στο κάθε βιβλίο, είναι ένα έξυπνο τρικ και καινοτομία πιστεύω για το συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας. Δεν ξέρεις ποτέ ποιος θα είναι ο πρωταγωνιστής στο επόμενο βιβλίο του. Και το βασικότερο όλων, οι πρωταγωνιστές του δεν είναι σούπερ ήρωες, δεν έχουν μαγικές ικανότητες αλλά ρεαλιστικοί χαρακτήρες, με τους οποίους μπορεί να ταυτιστεί ο αναγνώσεις και να αναπτύξει συναισθήματα. 

Ο Δάμτσιος είναι ένας άνθρωπος με ταλέντο κι όπως όλοι οι άνθρωποι που διαθέτουν αυτό το χάρισμα, κάποιες φορές παρασύρεται από την ίδια του την έμπνευση και πέφτει σε υπερβολές ίσως και σε κλισέ. Εν τούτοις, όταν ένα βιβλίο είναι  τόσο καλογραμμένο, όσο είναι το «Ο κρυφός μας εαυτός», ε, θεωρώ ότι μπορούμε να του… συγχωρέσουμε, ένα μικρό ατόπημα!

Για να καταλήξω… «Ο κρυφός μας εαυτός» είναι μια υπέροχη περιπέτεια, γρήγορη, κινηματογραφική, ανατρεπτική, που κόβει τη ανάσα! Είναι η κορυφαία στιγμή του Δάμτσιου και αξίζει να διαβαστεί. Σας το προτείνω ολόψυχα!

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα ή αγοράστε το βιβλίο εδώ.


Σχόλια