Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...

Book Review: ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ, της ILARIA TUTTI

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Το «Λουλούδια πάνω από την κόλαση» της Ιλάρια Τούτι, είναι ένα συναρπαστικό και ανατρεπτικό αστυνομικό θρίλερ. Ξεκινώντας από το εξαιρετικά ατμοσφαιρικό του εξώφυλλο και την ενδιαφέρουσα περίληψη στο οπισθόφυλλο, η οποία όμως δεν αποκαλύπτει τίποτα το σημαντικό, τα «Λουλούδια» είναι ένα βιβλίο που σε τραβάει να το διαβάσεις.

Υπάρχουν τόσα πολλά σε αυτό το βιβλίο… όχι μόνο ένας serial killer που αλωνίζει ελεύθερος και θερίζει κόσμο με τελετουργικό τρόπο αλλά και μια ιστορία στο βάθος, που παίζει στα παρασκήνια κι είναι τελικά αυτή που χειρίζεται τα νήματα. Επίσης υπάρχει ένα όμορφο ορεινό χωριό, κάπου στις ιταλικές Άλπεις, κοντά στα αυστριακά σύνορα, στη Βόρεια Ιταλία. Μια κλειστή κοινότητα γεμάτη μυστικά και δεισιδαιμονίες. Και υπάρχει μυστήριο, αγωνία, ανατροπές και φυσικά μια υπέροχη ντετέκτιβ.

Η ντετέκτιβ Τερέζα Μπατάλια είναι ο χαρακτήρας που ξεχωρίζει από την πρώτη στιγμή. Όχι μόνο δεν είναι η τυπική σκληροτράχηλη αστυνομικός που έχουμε συνηθίσει αλλά είναι αυτό που λέμε ο απόλυτος αντι-ήρωας! Εξηντάρα, διαβητική και το χειρότερο, σε αρχικό στάδιο Αλτσχάιμερ, η Τερέζα τρέχει να προλάβει το χρόνο, πριν αυτός της σβήσει τα λογικά. Έχει περίπλοκη προσωπικότητα και ελαττώματα που την καθιστούν ανθρώπινη. Επίσης, διαθέτει και μια εσωτερική φωτιά που της δίνει τη δύναμη να συνεχίζει. Η ντετέκτιβ Μπατάλια τρέχει να προλάβει να πιάσει ΚΑΙ αυτόν το δολοφόνο. Και μη γελιέστε. Είναι ακόμη απόλυτα ικανή να τα φέρει όλα βόλτα!  Ακόμα!

Είμαι αστυνόμος, ειδικευμένη στη δημιουργία ψυχολογικών προφίλ των εγκληματιών, και κάθε μέρα περπατάω πάνω απ’ την κόλαση. Ούτε το περίστροφο ούτε η στολή είναι αυτά που με χαρακτηρίζουν.

Στο πλευρό της ο νέος, ωραίος αλλά άπειρος Μάσσιμο Μαρίνι, νέος στο κουρμπέτι και αποδέκτης μπόλικης δόσης πειραγμάτων και ειρωνείας από την πλευρά της προϊσταμένης του. Η Μπατάλια δε χάνει την ευκαιρία να του «την πει», να τον μειώσει ή να τον προσβάλει και να τον βάλει να κάνει αυτός όλη τη «βρώμικη» δουλειά.  Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Γενικότερα, η ντετέκτιβ αντλεί μια ιδιαίτερη ευχαρίστηση από το να βασανίζει το Μάσσιμο και να τον ταλαιπωρεί. Κι αυτός όχι μόνο τα δέχεται κι ακολουθεί κατά γράμμα τις εντολές της αλλά φροντίζει να την προμηθεύει και γλυκά για διαβητικούς!!! Η αλληλεπίδραση μεταξύ τους, αυτή η σχέση αγάπης κι αντιπάθειας που φαίνεται να υπάρχει, κλέβει κυριολεκτικά την παράσταση. Είναι άκρως διασκεδαστική και ελκυστική. 

Η σφιχτοδεμένη πλοκή ρέει όμορφα μεταξύ παρελθόντος και παρόντος και καθώς η ιστορία προχωράει κι εξελίσσεται, βλέπουμε την αλήθεια να ξεπροβάλει. Έχει διαρκή εξέλιξη η ιστορία, χωρίς να χωλαίνει και να κάνει κοιλιά πουθενά, μέχρι την τελική αποκάλυψη. Ακόμα κάτι που καθιστά ξεχωριστά τα «Λουλούδια» είναι ότι η συγγραφέας προσπάθησε και σε πολύ μεγάλο βαθμό κατάφερε να αποφύγει, πολλά από τα κλισέ που συναντάμε σε βιβλία του είδους. Για παράδειγμα η ανατρεπτική κι ελαττωματική ντετέκτιβ, ο ατσούμπαλος μα πάντα πρόθυμος να μάθει βοηθός της και άλλα τα οποία προς αποφυγή spoiler, δε μπορώ να αναφέρω.

Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι η Ιλάρια Τούτι κατάφερε και κέρδισε το κοινό της, με αυτή την πρώτη της δουλειά. Έπλασε μια δυναμική και πολύ ατμοσφαιρική ιστορία που τραβάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την αρχή. Θα ήθελα πάρα πολύ να μάθω ότι στο προσεχές μέλλον θα μεταφραστούν κι άλλα δικά της και κυρίως με την Τερέζα Μπατάλια στο τιμόνι. 

Με το χέρι στην καρδιά, σου το προτείνω!

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα ή να αγοράσετε το βιβλίο εδώ.

Σχόλια