Book Review: ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ, του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ, από εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ

Αναρτήθηκε από την
(Της Γιώτας Βασιλείου ) Το τηλέφωνο χτυπάει. Εκείνος απαντά. «Δέκα και δέκα» του λέει μια γυναικεία φωνή και κλείνει η γραμμή. Το επόμενο βράδυ το ίδιο. Και το μεθεπόμενο και κάθε βράδυ έκτοτε. Φάρσα ή απειλή; Το ερώτημα ταλανίζει τον Μάριο Μαθιόπουλο και τον αναγκάζει να ανατρέξει στα πρώτα κεφάλαια της ενήλικης ζωής του. Το «Δέκα και Δέκα» του Σπύρου Κακατσάκη είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο, ένα βιβλίο μυστηρίου που καταπιάνεται με την ανθρώπινη φύση με κατανόηση αλλά και με κριτική ματιά. Με τον τίτλο του να θυμίζει διαρκώς το σταμάτημα του ρολογιού σε μια συμβολική ώρα, το μυθιστόρημα φτιάχνει μια ατμόσφαιρα διακριτικού σασπένς. Η καθημερινότητα του ήρωα ανατρέπεται από μια φράση που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη – αλλά σιγά σιγά μετατρέπεται σε εμμονή, σαν ένα ξυπνητήρι της μνήμης, σαν σε καθρέφτη που τον καλεί να κοιτάξει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Η γραφή του Κακατσάκη είναι απλή αλλά όχι απλοϊκή. Χτίζει τις σκηνές του αργά και προσεκτικά. Με την αίσθηση ότι ο χρόνος κυλάει...
0

Book Review: ΟΙ ΣΚΙΕΣ, του ALEX NORTH, από εκδόσεις BELL

Αναρτήθηκε από την

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Ξεκίνησα να διαβάζω το νέο βιβλίο του Alex North, κρατώντας μικρό καλάθι, μιας και με την πρώτη του προσπάθεια δεν είχα ενθουσιαστεί ιδιαίτερα. Καλό μεν αλλά όχι κάτι το ξεχωριστό, με εξαίρεση φυσικά την απίστευτα όμορφη έκδοση. Έτσι λοιπόν και παρόλο που το ξεκίνησα σε μια περίοδο που η συγκέντρωσή μου είχε πάρει την κάτω βόλτα, όταν διαπίστωσα ότι έχω να κάνω με μια προσπάθεια πολύ καλύτερη από το Ψιθυριστή, με χαροποίησε ιδιαίτερα. Και πράγματι, μπορώ να πω με σιγουριά ότι μου άρεσε πολύ περισσότερο!

Ενδιαφέρον θέμα, περιγραφές που ιντριγκάρουν, ατμοσφαιρικό πολύ, ανατριχιαστικό κάποιες φορές. Η ιστορία αν κι εξελίχθηκε αργά και με χαμηλούς παλμούς, μας οδήγησε, μέσα από αρκετά flash backs, σε ένα τέλος ανατρεπτικό. Μάλιστα θα έλεγα ότι οι πολλαπλές ανατροπές προς το τέλος του βιβλίου, είναι και το χαρτί που κρατάει ο North στο μανίκι του. Αν κι έχει αρκετά έντονο το αστυνομικό στοιχείο, πάλι δε θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω αστυνομικό. Καταπιάνεται, όπως άλλωστε και στο Ψιθυριστή, με την εκ βαθών έρευνα της ψυχοσύνθεσης των ηρώων του και το πώς κατανοεί ο καθένας από αυτούς, τα γεγονότα. Η δομή των χαρακτήρων που δημιούργησε ο North μου άρεσε πολύ. Τους βρήκα ενδιαφέροντες και συναρπαστικούς, ιδίως τον Τσάρλι. Επιπλέον, ακροβατεί και πάλι μεταξύ του πραγματικού και του υπερφυσικού, πράγμα που εγώ προσωπικά απολαμβάνω ιδιαίτερα.

Θα ήθελα λίγη περισσότερη ένταση είναι η αλήθεια, ιδίως κάποιες σκηνές, τις ένοιωσα «λίγες». Μπορούσε να δώσει παραπάνω νεύρο. Επίσης, υπήρξαν στιγμές που ένοιωσα ότι κάποια στοιχεία της πλοκής δεν αναπτύχθηκαν, ούτε εξηγήθηκαν επαρκώς αλλά στο τέλος της ανάγνωσης αυτό που μου έμεινε ήταν ότι μόλις τελείωσα ένα καλό βιβλίο.

Ναι, “Οι σκιές” του Alex North ήταν ένα πραγματικά καλό βιβλίο. Το ευχαριστήθηκα και σίγουρα θα αναζητήσω και το τρίτο του, όταν με το καλό κυκλοφορήσει. Βλέποντας την εξέλιξή του, είμαι σίγουρη πως μόνο ωραία πράγματα μπορούμε να περιμένουμε από αυτόν.

Καλές αναγνώσεις!

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα ή να αγοράσετε το βιβλίο εδώ.


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...