(Της Γιώτας Βασιλείου) «Είμαι ο Afmau, η ανάμνηση ενός σκύλου, και την ιστορία μου την αφηγούνται στα σπίτια του Wallmapu όταν η ομίχλη σ’ αυτόν το νότο του κόσμου καλύπτει τη χώρα των Ανθρώπων της Γης.»
«Η ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν Πιστό» είναι το τέταρτο παιδικό βιβλίο του, αδικοχαμένου στη μάχη με τον κορωνοϊό, Luis Sepúlveda. Αν και χαρακτηρίζεται παιδική, η ιστορία του Πιστού στην πραγματικότητα απευθύνεται σε ανθρώπους κάθε ηλικίας, μιας και πραγματεύεται αξίες όπως η φιλία, η αγάπη για την οικογένεια, η πίστη, η εμπιστοσύνη και ο σεβασμός προς τη Μάνα Γη και τα πλάσματα που την κατοικούν.
Μέσα από τις 73 σελίδες του βιβλίου του, ο Sepúlveda μεταλαμπαδεύει τη Σοφία, την κουλτούρα και τον τρόπο του ζειν ενός Λαού που καταδυναστεύτηκε και σφαγιάστηκε, απ’ όλες τις Χιλιανές κυβερνήσεις. Τον Λαό των Mapuche, των Ανθρώπων της Γης, απ’ όπου καταγόταν και ο ίδιος ο συγγραφέας.
«Έγραψα μερικά παιδικά βιβλία επειδή ήθελα να διηγηθώ στα παιδιά μου κάποιες απλές αλλά οικουμενικές ιστορίες και να τα διαποτίσω με τις αξίες στις οποίες πιστεύω» Luis Lapulveda
Αφηγητής σε αυτό το πόνημα είναι, τι έκπληξη αλήθεια, ένα γερμανικό ποιμενικό, ο Afmau, που στη γλώσσα φυλής των Mapuche, σημαίνει «Πιστός». Πρόκειται για τον συγκλονιστικό μονόλογο του Afmau, ο οποίος μας διηγείται την ιστορία του, που η τύχη το θέλησε να πέσει από την τσάντα του ανθρώπου που τον μετέφερε και να βρεθεί εν τέλει, σ’ ένα χωριό ιθαγενών, όπου έγινε μέλος μιας οικογένειας. Εκεί μαζί με τον άνθρωπο/αδελφό του τον Aukaman, μεγάλωναν μαζί κι ευημερούσαν. Μέχρι τη στιγμή που η Γη των Mapuche θα καταπατηθεί και λεηλατηθεί από τους Ισπανούς κατακτητές και ο Afmau και ο Aukaman θα χωριστούν. Ο σκύλος θα βρεθεί στα δυναστικά χέρια των ξένων (wingas), οι οποίοι τον κακομεταχειρίζονται και τον χρησιμοποιούν με τον χειρότερο τρόπο. Η τύχη όμως του σκυλάκου δεν τελείωσε, αφού σε ένα περίεργο γύρισμά της, τον έφερε και πάλι κοντά στον αδελφό του. Μέσα από τα υγρά, μεγάλα. καστανά μάτια του σκύλου, θα γνωρίσουμε τη μαγεία του να ζεις σε αρμονία με τη φύση, ενώ θα παρακολουθήσουμε καρέ-καρέ, την αγωνία των δυο αδελφών, στην προσπάθειά τους να ξανανταμώσουν.
"Είναι τόσο δυνατή η οσμή του φόβου στους ανθρώπους, ώστε χαλάει την ευωδιά της νοτισμένης γης, των φυτών και των δέντρων, των βρύων, των μούρων και των μανιταριών που ο άνεμος μου φέρνει απ’ το πυκνό δάσος."
«Η ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν Πιστό» είναι το ιδανικό δώρο για ένα παιδί. Ένας εξαιρετικός τρόπος για να τα διδάξουμε αρετές όπως η αγνή και ανιδιοτελής φιλία, η πίστη στα ιδανικά, η δύναμη των αναμνήσεων και ο σεβασμός για τη Μάνα Γη. Είναι αδύνατο να παραμείνει κανείς αδιάφορος στην ιστορία του Afmau. Είναι απλά υπέροχο και προτείνεται ανεπιφύλακτα!
Αν το έντυνα με ένα τραγούδι αυτό δε θα ήταν άλλο από το “Old King”, του Neil Young.
Trivia: «Η ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν πιστό» του Luis Sepúlveda, ανέβηκε στο θέατρο, σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κώστα Γάκη, με τον ίδιο να παίζει το ρόλο του σκύλου, το Νοέμβριο του 2020. Δυστυχώς όμως λόγω του κορωνοϊού και του lock down η παράσταση πάγωσε. Ελπίζω όταν ξεμπερδέψουμε από αυτή την πανδημία,, ο θίασος να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε. Θα ήθελα πάρα πολύ να το παρακολουθήσω.
Διάβασε περισσότερα για το βιβλίο εδώ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε εδώ το σχόλιό σου...