Book Review: ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΨΥΧΟΡΡΑΓΙΑ του ΑΡΗ ΠΑΧΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

   (Της Κατερίνας Τσαμπά ) Το βιβλίο αυτό είναι το τρίτο έργο του συγγραφέα αλλά το πρώτο για μένα. Τον γνώρισα μέσα από αυτή τη συλλογή διηγημάτων και μόνο θετικές εντυπώσεις θα σας μεταφέρω. Η πένα του αιχμηρή, σκληρή ενίοτε αλλά και απαλή εκεί που ήθελε να αποδώσει πιο τρυφεράδα στους ήρωές του. Είτε η οπτική γωνία είναι γυναίκας είτε άντρα, είτε πρωτοπρόσωπη γραφή είτε τριτοπρόσωπη οι ιστορίες του έχουν βάθος, προκαλούν συναισθήματα, συγκινούν, σε κάνουν να θυμηθείς και ενίοτε να συνδεθείς. Λυπηρές ιστορίες, δύσκολες, βγάζουν πόνο. Είναι κυρίως για εσωτερική αναζήτηση, για να στρέψεις το βλέμμα μέσα σου, να προβληματιστείς, να σκεφτείς τι μπορείς να κάνεις αλλιώς, πώς να συνεχίσεις, τι να κάνεις για τον συνάνθρωπό σου. Είναι μια βουτιά στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων που κακοποιούνται, που ζουν μια απώλεια, που αγαπιούνται, που δεν ζουν με τον τρόπο που θα ήθελαν, που απελπίζονται, που αυτοκαταστρέφονται. Θεωρώ πως ο συγγραφέας έχει πολλά ακόμα να μας δώσει και...

Oldies But Goodies : ΣΒΗΣΜΕΝΟΣ ΦΑΡΟΣ, της ALEX BARCLAY, από εκδόσεις BELL


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Είχα ξεχάσει ότι το είχα. Είχε πέσει πίσω από τη βιβλιοθήκη και το ανακάλυψα ξεσκονίζοντάς την. Κάθισα να το ξεφυλλίσω λίγο αλλά με συνεπήρε η υπόθεση και ξεχάστηκα. Το άφησα με δυσκολία για να συνεχίσω τις δουλειές, το βράδυ όμως το ξανάπιασα με ζέση. Δεν είναι καινούργιο βιβλίο, μην το ψάχνετε στις νέες κυκλοφορίες. Μόνο στα παλαιοβιβλιοπωλεία θα το βρείτε αλλά πιστέψτε με όταν σας λέω πως αξίζει τον κόπο να το ψάξετε.

Η υπόθεση συνοπτικά έχει ως εξής: Ένας Νεοϋορκέζος αστυνομικός μετακομίζει με την οικογένειά του για ένα χρόνο, σε έναν εγκαταλειμμένο φάρο στη νότια Ιρλανδία. Φτάνοντας εκεί, έρχεται αντιμέτωπος με μια απαγωγή η οποία καταλήγει σε φόνο, με τον οποίο φαίνεται να συνδέεται κι ο ίδιος με κάποιον τρόπο. Οι αγωνιώδεις του έρευνες, φέρνουν τον ίδιο και την οικογένειά του αντιμέτωπους με τον κίνδυνο, ενώ βγαίνουν στην επιφάνεια ψέματα και τρομερά μυστικά για τον ένοχο, την παιδική του ηλικία και αυτό που το μετέτρεψε σε ένα ψυχοπαθή δολοφόνο. 

Στο ντεμπούτο της η Alex Barclay ακολουθεί ένα συγκεκριμένο -και δύσκολο θα έλεγα για πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα- συγγραφικό μοντέλο, χωρίς να ξεφεύγει από τα όρια που η ίδια έθεσε στον εαυτό της. Αυτό ίσως να ήταν το μοναδικό σημείο στο οποίο φάνηκε η «απειρία» της, γιατί σε γενικές γραμμές μας προσέφερε μια εξαιρετική προσπάθεια. Η αλήθεια είναι ότι η ανάγνωση των πρώτων κεφαλαίων του βιβλίου, δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Υπήρχαν αρκετά πρόσωπα που έπρεπε να θυμάμαι κι επίσης, η τεχνική της να πηδάει από το ένα θέμα στο άλλο, κάποιες φορές μου δημιούργησε σύγχυση. Ωστόσο, σύντομα μπήκα στο πνεύμα και παρακολούθησα άνετα την ιστορία η οποία ρέει όμορφα και χωρίς κοιλιές σε όλη της την έκταση. Διαθέτει ρεαλιστικούς και τρισδιάστατους χαρακτήρες και μια πλοκή που, αν και μπερδεμένη σαν κουβάρι ιδίως στο αποκορύφωμα της, τελικά ξεκαθάρισε στα πάντα.

Στο σύνολο του ο «Σβησμένος φάρος» ήταν ένα πολύ καλογραμμένο κι ενδιαφέρον αστυνομικό θρίλερ, το οποίο, αν με ρωτάτε, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι είναι το πρώτο της Barclay. Θα ήθελα να έχω την ευκαιρία να διαβάσω κάτι ακόμα της συγγραφέα, γιατί αν το πρώτο της ήταν σε αυτό το επίπεδο, μόνο να φανταστώ μπορώ, το που βρίσκονται τα επόμενα. Φυσικά και προτείνεται.

Καλές αναγνώσεις!

Σχόλια