Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

Αναρτήθηκε από την
 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...
0

Oldies But Goodies : ΣΒΗΣΜΕΝΟΣ ΦΑΡΟΣ, της ALEX BARCLAY, από εκδόσεις BELL

Αναρτήθηκε από την

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Είχα ξεχάσει ότι το είχα. Είχε πέσει πίσω από τη βιβλιοθήκη και το ανακάλυψα ξεσκονίζοντάς την. Κάθισα να το ξεφυλλίσω λίγο αλλά με συνεπήρε η υπόθεση και ξεχάστηκα. Το άφησα με δυσκολία για να συνεχίσω τις δουλειές, το βράδυ όμως το ξανάπιασα με ζέση. Δεν είναι καινούργιο βιβλίο, μην το ψάχνετε στις νέες κυκλοφορίες. Μόνο στα παλαιοβιβλιοπωλεία θα το βρείτε αλλά πιστέψτε με όταν σας λέω πως αξίζει τον κόπο να το ψάξετε.

Η υπόθεση συνοπτικά έχει ως εξής: Ένας Νεοϋορκέζος αστυνομικός μετακομίζει με την οικογένειά του για ένα χρόνο, σε έναν εγκαταλειμμένο φάρο στη νότια Ιρλανδία. Φτάνοντας εκεί, έρχεται αντιμέτωπος με μια απαγωγή η οποία καταλήγει σε φόνο, με τον οποίο φαίνεται να συνδέεται κι ο ίδιος με κάποιον τρόπο. Οι αγωνιώδεις του έρευνες, φέρνουν τον ίδιο και την οικογένειά του αντιμέτωπους με τον κίνδυνο, ενώ βγαίνουν στην επιφάνεια ψέματα και τρομερά μυστικά για τον ένοχο, την παιδική του ηλικία και αυτό που το μετέτρεψε σε ένα ψυχοπαθή δολοφόνο. 

Στο ντεμπούτο της η Alex Barclay ακολουθεί ένα συγκεκριμένο -και δύσκολο θα έλεγα για πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα- συγγραφικό μοντέλο, χωρίς να ξεφεύγει από τα όρια που η ίδια έθεσε στον εαυτό της. Αυτό ίσως να ήταν το μοναδικό σημείο στο οποίο φάνηκε η «απειρία» της, γιατί σε γενικές γραμμές μας προσέφερε μια εξαιρετική προσπάθεια. Η αλήθεια είναι ότι η ανάγνωση των πρώτων κεφαλαίων του βιβλίου, δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Υπήρχαν αρκετά πρόσωπα που έπρεπε να θυμάμαι κι επίσης, η τεχνική της να πηδάει από το ένα θέμα στο άλλο, κάποιες φορές μου δημιούργησε σύγχυση. Ωστόσο, σύντομα μπήκα στο πνεύμα και παρακολούθησα άνετα την ιστορία η οποία ρέει όμορφα και χωρίς κοιλιές σε όλη της την έκταση. Διαθέτει ρεαλιστικούς και τρισδιάστατους χαρακτήρες και μια πλοκή που, αν και μπερδεμένη σαν κουβάρι ιδίως στο αποκορύφωμα της, τελικά ξεκαθάρισε στα πάντα.

Στο σύνολο του ο «Σβησμένος φάρος» ήταν ένα πολύ καλογραμμένο κι ενδιαφέρον αστυνομικό θρίλερ, το οποίο, αν με ρωτάτε, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι είναι το πρώτο της Barclay. Θα ήθελα να έχω την ευκαιρία να διαβάσω κάτι ακόμα της συγγραφέα, γιατί αν το πρώτο της ήταν σε αυτό το επίπεδο, μόνο να φανταστώ μπορώ, το που βρίσκονται τα επόμενα. Φυσικά και προτείνεται.

Καλές αναγνώσεις!

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...