Αναρτήθηκε από
Γιώτα Βασιλείου
την
άποψη
ελληνική λογοτεχνία
κοινωνικό
Κριτική
νουβέλα
πομόνη
συρτάρι
χριστίνα
book review
yiotareading
(Της Γιώτας Βασιλείου ) Όταν νιώσεις την αδικία στο πετσί σου, εναντιώνεσαι. Διεκδικείς. Πολεμάς. Το Λευκό χαρτί της Χριστίνας Πομόνη δεν είναι απλώς μία ιστορία· είναι ένας καθρέφτης που σε αναγκάζει να κοιτάξεις μέσα σου. Ο Άλκης, με τις πληγές του, τις ελπίδες του και τις σιωπές του, γίνεται σύντροφος στο ταξίδι της εσωτερικής αναζήτησης – εκεί όπου τα όρια μεταξύ εγκατάλειψης και αγάπης, χαμένων παιδικών χρόνων και αποφάσεων του σήμερα, θλίψης και ανάτασης ψυχής, γίνονται τόσο λεπτά όσο ένα τσιγαρόχαρτο. Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση είναι δυνατή και αφοπλιστική. Δεν σου επιτρέπει απλώς να παρακολουθήσεις τη ζωή του Άλκη, σε σπρώχνει να τη ζήσεις μαζί του, να νιώσεις το βάρος της απουσίας, την ανάγκη της φυγής αλλά και την κρυφή λαχτάρα της επιστροφής. Η διαφορά παίζει στις λεπτομέρειες – ένα βλέμμα, μια χειρονομία, μια σκηνή που περισσότερο υπαινίσσεται παρά λέγεται – υφαίνουν έναν καμβά που ζωντανεύει στο γύρισμα κάθε σελίδας. Και όσο ο Άλκης παλεύει να γράψει, η ίδια η γραφή μοιά...
- Λήψη συνδέσμου
- X
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε εδώ το σχόλιό σου...