(Της Γιώτας Βασιλείου)Γεγονός No1: Το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα με τίτλο «Ο θεός του πολέμου» δε μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε.
Γεγονός No2: Ξεκίνησα το «Αγαπημένο μου ημερολόγιο» με πολύ χαμηλές προσδοκίες.
Το «Αγαπημένο μου ημερολόγιο» του Ξενοφώντα Φύτρου δεν είναι αστυνομική περιπέτεια, δεν είναι πολιτικό θρίλερ, δε ξέρω καν αν θα έπρεπε καν να το χαρακτηρίσουμε μυθιστόρημα. Πρόκειται για μια διεισδυτική ματιά σε ένα ζοφερό μέλλον που μπορεί να μας περιμένει εάν αφήσουμε την πανδημία να κυριαρχήσει έναντι της ζωής. Σε ένα μέλλον τόσο τρομακτικά οικείο και παράλληλα τόσο απίστευτο να το διανοηθείς.
Το βιβλίο απ’ όποια πλευρά και να το δεις είναι εξαιρετικό. Ευφυέστατο σαν σύλληψη, σφριγηλή πλοκή που δεν κάνει πουθενά κοιλιές, φανταστική απόδοση της ιστορίας και πολύ καλοσχεδιασμένοι χαρακτήρες. Απόλαυσα τη γραφή η οποία ήταν διαφορετική από εκείνη του πρώτου βιβλίου του συγγραφέα. Μου άρεσε η εναλλαγή της αφήγησης μεταξύ των προσώπων και οι εμβόλιμες εγγραφές ημερολογίου του δολοφόνου. Βρήκα δε ευρηματικότατο τον τρόπο που μεταμφίεσε τον ένοχο, αν και για μια στιγμή μονάχα το υποψιάστηκα αλλά μετά με αποπροσανατόλισε και το ξέχασα. Ένα plus η κατακλείδα κάθε κεφαλαίου που σε μια μονάχα αράδα άφηνε να εννοηθούν τόσα πολλά...
Ολοκληρώνοντας θέλω να πω ότι το «Αγαπημένο μου ημερολόγιο» είναι μια δυστοπική νουάρ ιστορία που διαβάζεται εύκολα κι απολαυστικά και το κυριότερο, είναι ένα βιβλίο που σου μένει στο μυαλό. Θες γιατί θυμίζει ένα μέλλον που θα μπορούσαμε να ζήσουμε, θες γιατί είναι διαφορετικό, δεν είναι ένα βιβλίο που θα το ξεχάσεις εύκολα. Εννοείται ότι προτείνεται!
Καλές αναγνώσεις!
Διαβάστε περισσότερα ή αγοράστε το βιβλίο εδώ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε εδώ το σχόλιό σου...