Book Review: ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΝΤΑ του ΝΙΚΟΥ ΙΑΤΡΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΚΑΡΟΣ

Αναρτήθηκε από την
  (Της  Κατερίνας Τσαμπά )  Ένα βιβλίο σε δευτεροπρόσωπη αφήγηση και ενεστώτα χρόνο είναι σχεδόν πάντα ένα δυνατό ανάγνωσμα. Τα δυο αυτά στοιχεία προσδίδουν μια ένταση στην ιστορία, έναν ρυθμό στην ανάγνωση και συναισθήματα που βιώνονται εξίσου με ένταση. Στην ιστορία του κ. Ιατρού είναι ένας πατέρας που αναζητά τον εξαφανισμένο του γιο και του απευθύνει όσα σκέφτεται. Τον βλέπουμε πρώτα να τον ψάχνει και μετά να ζει. Μοιάζει να νιώθει τώρα περισσότερα συναισθήματα από τότε που τον ζούσε και τον μεγάλωνε. Μια συμβατική σχέση με τη γυναίκα του η οποία κατέληξε άδοξα. Ο πατέρας αναπολεί το παρελθόν και αναρωτιέται αν όσα έκανε τα έκανε σωστά, αν και μοιάζει σίγουρος πως όχι. Τον ακούμε να δικαιολογεί τον γιο του που θέλησε να εξαφανιστεί χωρίς να δώσει κάποιο στοιχείο, να δικαιολογεί τη γυναίκα του που τον εγκατέλειψε. Το σπίτι του είναι κατ’ ουσίαν μια πολυθρόνα που την έχει βάλει στη μέση του δωματίου εκείνου και ενώ τα υπόλοιπα τα μετακινεί, αυτή την αφήνει εκεί, ακούνητ...
0

Book review: ΔΙΑΣΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΝΥΧΤΑ, του HERVÉ LE CORRE, από εκδόσεις ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ

Αναρτήθηκε από την


 (Της Γιώτας Βασιλείου)

Γνώρισα κι αγάπησα τον Hervé Le Corre μέσα από το «Στη σκιά της πυρκαγιάς». Έκτοτε κάθε φορά που διαβάζω ένα βιβλίο του ανακαλύπτω και κάτι νέο γι’ αυτόν το συγγραφέα. Το νέο του βιβλίο που μας φέρνουν οι Εκδόσεις Του Εικοστού Πρώτου φέτος ήταν πραγματικά «γροθιά στο στομάχι». Το πιο σκοτεινό, το πιο άγριο, το πιο χυδαίο, το πιο μαύρο του απ’ όλα! 

Καταρχάς πρέπει να σας πω ότι πρέπει να έχει κανείς γερά νεύρα κι ακόμα πιο γερό στομάχι για να το διαβάσει. Προσεγγίζει με πολύ ωμό, σχεδόν χυδαίο, όπως είπα πριν, τρόπο καίρια ζητήματα όπως ο βιασμός, η αιμομιξία, η κακοποίηση. Δεν ωραιοποιεί τίποτα και δεν χρυσώνει κανένα χάπι. Αντίθετα τα «σερβίρει» όπως ακριβώς είναι: άσχημα και συντριπτικά!

Το μεγάλο πλεονέκτημα του βιβλίου είναι η ατμόσφαιρά του. Σας είπα ήδη ότι είναι το πιο σκοτεινό του απ’ όλα. Ο χαρακτηρισμός noir ίσως να είναι και ανεπαρκής. Βλέπουμε την ιστορία να εκτυλίσσεται μέσα από μια ζοφερή, ομιχλώδη ατμόσφαιρα. Περίπλοκοι και χαμένοι στις σκιές οι χαρακτήρες του, είναι ο θεμέλιος λίθος ολόκληρου του βιβλίου. Πάνω σε αυτούς τους χαρακτήρες ο Λε Κορ έχει χτίσει μια υπέροχη, άκρως συναισθηματική και οδυνηρή ιστορία. Χρειάζεται αρκετός χρόνος για την ανάγνωσή του, παρόλο που δεν είναι μεγάλο. Έχει ουσία όμως και η ουσία αυτή χρειάζεται το χρόνο της για να κατασταλάξει μέσα μας.

Άριστα δουλεμένο, έντονο, κάποιες φορές ασφυκτικό, ποιητικό, κάποιες άλλες άμεσο και περιφραστικό, με υποβλητικές περιγραφές, δυνατά συναισθήματα και ένα συγκλονιστικό τέλος. Αυτό είναι εν κατακλείδι το «Διασχίζοντας τη νύχτα» του Hervé Le Corre. Αν πιστεύεις ότι αντέχεις, διάβασέ το!

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα για το συγγραφέα εδώ.

Background photo credits: www.lemonde.fr


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...