Book Review: ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ, του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ, από εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ

(Της Γιώτας Βασιλείου ) Το τηλέφωνο χτυπάει. Εκείνος απαντά. «Δέκα και δέκα» του λέει μια γυναικεία φωνή και κλείνει η γραμμή. Το επόμενο βράδυ το ίδιο. Και το μεθεπόμενο και κάθε βράδυ έκτοτε. Φάρσα ή απειλή; Το ερώτημα ταλανίζει τον Μάριο Μαθιόπουλο και τον αναγκάζει να ανατρέξει στα πρώτα κεφάλαια της ενήλικης ζωής του. Το «Δέκα και Δέκα» του Σπύρου Κακατσάκη είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο, ένα βιβλίο μυστηρίου που καταπιάνεται με την ανθρώπινη φύση με κατανόηση αλλά και με κριτική ματιά. Με τον τίτλο του να θυμίζει διαρκώς το σταμάτημα του ρολογιού σε μια συμβολική ώρα, το μυθιστόρημα φτιάχνει μια ατμόσφαιρα διακριτικού σασπένς. Η καθημερινότητα του ήρωα ανατρέπεται από μια φράση που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη – αλλά σιγά σιγά μετατρέπεται σε εμμονή, σαν ένα ξυπνητήρι της μνήμης, σαν σε καθρέφτη που τον καλεί να κοιτάξει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Η γραφή του Κακατσάκη είναι απλή αλλά όχι απλοϊκή. Χτίζει τις σκηνές του αργά και προσεκτικά. Με την αίσθηση ότι ο χρόνος κυλάει...

Book review: ΔΙΑΣΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΝΥΧΤΑ, του HERVÉ LE CORRE, από εκδόσεις ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ


 (Της Γιώτας Βασιλείου)

Γνώρισα κι αγάπησα τον Hervé Le Corre μέσα από το «Στη σκιά της πυρκαγιάς». Έκτοτε κάθε φορά που διαβάζω ένα βιβλίο του ανακαλύπτω και κάτι νέο γι’ αυτόν το συγγραφέα. Το νέο του βιβλίο που μας φέρνουν οι Εκδόσεις Του Εικοστού Πρώτου φέτος ήταν πραγματικά «γροθιά στο στομάχι». Το πιο σκοτεινό, το πιο άγριο, το πιο χυδαίο, το πιο μαύρο του απ’ όλα! 

Καταρχάς πρέπει να σας πω ότι πρέπει να έχει κανείς γερά νεύρα κι ακόμα πιο γερό στομάχι για να το διαβάσει. Προσεγγίζει με πολύ ωμό, σχεδόν χυδαίο, όπως είπα πριν, τρόπο καίρια ζητήματα όπως ο βιασμός, η αιμομιξία, η κακοποίηση. Δεν ωραιοποιεί τίποτα και δεν χρυσώνει κανένα χάπι. Αντίθετα τα «σερβίρει» όπως ακριβώς είναι: άσχημα και συντριπτικά!

Το μεγάλο πλεονέκτημα του βιβλίου είναι η ατμόσφαιρά του. Σας είπα ήδη ότι είναι το πιο σκοτεινό του απ’ όλα. Ο χαρακτηρισμός noir ίσως να είναι και ανεπαρκής. Βλέπουμε την ιστορία να εκτυλίσσεται μέσα από μια ζοφερή, ομιχλώδη ατμόσφαιρα. Περίπλοκοι και χαμένοι στις σκιές οι χαρακτήρες του, είναι ο θεμέλιος λίθος ολόκληρου του βιβλίου. Πάνω σε αυτούς τους χαρακτήρες ο Λε Κορ έχει χτίσει μια υπέροχη, άκρως συναισθηματική και οδυνηρή ιστορία. Χρειάζεται αρκετός χρόνος για την ανάγνωσή του, παρόλο που δεν είναι μεγάλο. Έχει ουσία όμως και η ουσία αυτή χρειάζεται το χρόνο της για να κατασταλάξει μέσα μας.

Άριστα δουλεμένο, έντονο, κάποιες φορές ασφυκτικό, ποιητικό, κάποιες άλλες άμεσο και περιφραστικό, με υποβλητικές περιγραφές, δυνατά συναισθήματα και ένα συγκλονιστικό τέλος. Αυτό είναι εν κατακλείδι το «Διασχίζοντας τη νύχτα» του Hervé Le Corre. Αν πιστεύεις ότι αντέχεις, διάβασέ το!

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα για το συγγραφέα εδώ.

Background photo credits: www.lemonde.fr


Σχόλια