Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...

Book review: ΔΙΑΣΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΝΥΧΤΑ, του HERVÉ LE CORRE, από εκδόσεις ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ


 (Της Γιώτας Βασιλείου)

Γνώρισα κι αγάπησα τον Hervé Le Corre μέσα από το «Στη σκιά της πυρκαγιάς». Έκτοτε κάθε φορά που διαβάζω ένα βιβλίο του ανακαλύπτω και κάτι νέο γι’ αυτόν το συγγραφέα. Το νέο του βιβλίο που μας φέρνουν οι Εκδόσεις Του Εικοστού Πρώτου φέτος ήταν πραγματικά «γροθιά στο στομάχι». Το πιο σκοτεινό, το πιο άγριο, το πιο χυδαίο, το πιο μαύρο του απ’ όλα! 

Καταρχάς πρέπει να σας πω ότι πρέπει να έχει κανείς γερά νεύρα κι ακόμα πιο γερό στομάχι για να το διαβάσει. Προσεγγίζει με πολύ ωμό, σχεδόν χυδαίο, όπως είπα πριν, τρόπο καίρια ζητήματα όπως ο βιασμός, η αιμομιξία, η κακοποίηση. Δεν ωραιοποιεί τίποτα και δεν χρυσώνει κανένα χάπι. Αντίθετα τα «σερβίρει» όπως ακριβώς είναι: άσχημα και συντριπτικά!

Το μεγάλο πλεονέκτημα του βιβλίου είναι η ατμόσφαιρά του. Σας είπα ήδη ότι είναι το πιο σκοτεινό του απ’ όλα. Ο χαρακτηρισμός noir ίσως να είναι και ανεπαρκής. Βλέπουμε την ιστορία να εκτυλίσσεται μέσα από μια ζοφερή, ομιχλώδη ατμόσφαιρα. Περίπλοκοι και χαμένοι στις σκιές οι χαρακτήρες του, είναι ο θεμέλιος λίθος ολόκληρου του βιβλίου. Πάνω σε αυτούς τους χαρακτήρες ο Λε Κορ έχει χτίσει μια υπέροχη, άκρως συναισθηματική και οδυνηρή ιστορία. Χρειάζεται αρκετός χρόνος για την ανάγνωσή του, παρόλο που δεν είναι μεγάλο. Έχει ουσία όμως και η ουσία αυτή χρειάζεται το χρόνο της για να κατασταλάξει μέσα μας.

Άριστα δουλεμένο, έντονο, κάποιες φορές ασφυκτικό, ποιητικό, κάποιες άλλες άμεσο και περιφραστικό, με υποβλητικές περιγραφές, δυνατά συναισθήματα και ένα συγκλονιστικό τέλος. Αυτό είναι εν κατακλείδι το «Διασχίζοντας τη νύχτα» του Hervé Le Corre. Αν πιστεύεις ότι αντέχεις, διάβασέ το!

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα για το συγγραφέα εδώ.

Background photo credits: www.lemonde.fr


Σχόλια