Book Review: ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ, του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ, από εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ

(Της Γιώτας Βασιλείου ) Το τηλέφωνο χτυπάει. Εκείνος απαντά. «Δέκα και δέκα» του λέει μια γυναικεία φωνή και κλείνει η γραμμή. Το επόμενο βράδυ το ίδιο. Και το μεθεπόμενο και κάθε βράδυ έκτοτε. Φάρσα ή απειλή; Το ερώτημα ταλανίζει τον Μάριο Μαθιόπουλο και τον αναγκάζει να ανατρέξει στα πρώτα κεφάλαια της ενήλικης ζωής του. Το «Δέκα και Δέκα» του Σπύρου Κακατσάκη είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο, ένα βιβλίο μυστηρίου που καταπιάνεται με την ανθρώπινη φύση με κατανόηση αλλά και με κριτική ματιά. Με τον τίτλο του να θυμίζει διαρκώς το σταμάτημα του ρολογιού σε μια συμβολική ώρα, το μυθιστόρημα φτιάχνει μια ατμόσφαιρα διακριτικού σασπένς. Η καθημερινότητα του ήρωα ανατρέπεται από μια φράση που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη – αλλά σιγά σιγά μετατρέπεται σε εμμονή, σαν ένα ξυπνητήρι της μνήμης, σαν σε καθρέφτη που τον καλεί να κοιτάξει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Η γραφή του Κακατσάκη είναι απλή αλλά όχι απλοϊκή. Χτίζει τις σκηνές του αργά και προσεκτικά. Με την αίσθηση ότι ο χρόνος κυλάει...

Book review: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΜΠΟΣ, της Νάσιας Διονυσίου, από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ

 


(της Μαριάννας Φλέσσα)

Τι είναι ένας κάμπος; Είναι οι ψυχές που κατόρθωσαν να ξεφύγουν από την κόλαση που τους είχε γραφτεί. Οι ψυχές που αδυνατούν να πιστέψουν στην εύνοια της τύχης και γλίτωσαν από τα χέρια των απάνθρωπων. Που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους αδύναμοι να τους προστατέψουν και τώρα με το βαρύ φορτίο του επιζήσαντα, περιφέρουν  ένα άδειο καυκί στους κάμπους, προσπαθώντας να αποφασίσουν για την αξία της ίδιας της ζωής τους.


Ο Φαίδων είναι δημοσιογράφος και ορίζεται ως ρεπόρτερ για να συνομιλήσει μαζί τους και να τους πάρει συνεντεύξεις. Ο κόσμος πρέπει να μάθει τι έγινε.Τους συναντά στο Καθαρτήριο που τους προετοίμασαν οι σωτήρες τους… Στην αναμονή και με τον αιώνιο φόβο για την τύχη τους, που λόγω της συμμαχικής πολιτικής, ολισθαίνει στο να γίνει μια νέα κόλαση και όχι ο πολυπόθητος παράδεισος.


Το μυαλό του δημοσιογράφου αρνείται να χωρέσει την φρίκη που έζησαν, τον τρόμο που βίωσαν, την αίσθηση αδυναμίας και ανικανότητας να προστατευτούν και να προστατεύσουν, να αντιδράσουν. Την ταραχή του μετριάζουν δύο σημαντικές πράξεις. Η Αλληλεγγύη και η συμπαράσταση των απλών ανθρώπων και η Ζωή που πάντα βρίσκει τρόπο να νικά και να ανθίζει παρόλες τις προσπάθειες να την ξεριζώσουν και να την πνίξουν. Εκεί που οι παντοδύναμες Συμμαχικές Δυνάμεις δυσκολεύονται να δείξουν πιο ανθρώπινο πρόσωπο από τους ναζί, ο απλός λαός θα κρύψει έναν δραπέτη, θα δώσει δύο χρυσά, ζουμερά πορτοκάλια στα παιδιά, θα αφήσει τη θάλασσα να ξεπλύνει τις ψυχές τους. Περιμένουν την στιγμή που θα βρουν ησυχία, θα σταματήσει ο διωγμός, θα πάψουν οι εφιάλτες. Και τότε η ελπίδα θα αναπτερωθεί. Δεν θα ξεχάσει. Θα αναπτερωθεί. Η αγάπη θα ανθίσει, μωρά θα γεννηθούν και παιδιά θα τρέξουν, θα γελάσουν, θα παίξουν, θα τραγουδήσουν.


Μόνο καλά λόγια μπορώ να πω για τη νουβέλα «Τι είναι ένας κάμπος» της κυρίας Νάσιας Διονυσίου. Μέσα σε λίγες σελίδες έχει κατορθώσει να βάλει τόσα αισθήματα και τόσο ερωτηματικά και τόσες απαντήσεις για τη φύση του ανθρώπου. Ίσως ο άνθρωπος και ο κάμπος να είναι συνώνυμα, στην περίπτωσή μας. Είναι η ιστορία της επόμενης μέρας που δεν τη μάθαμε ποτέ και θα έσβηνε στη λήθη. Την ευχαριστώ πολύ!


Μπορείται να διαβάσετε περισσότερα ή να αγοράσετε το βιβλίο από εδώ.

















Σχόλια