Book Review: ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ, του KEN FOLLETT, από εκδόσεις BELL

(Της Γιώτας Βασιλείου)

"Ας πετάξουμε από πάνω μας τα έργα του σκότους κι ας φορέσουμε τα όπλα του φωτός" Προς Ρωμαίους ιγ' 12

Για τους περισσότερους αναγνώστες του Ken Follett «Τα Όπλα του Φωτός» αποτελούν την επί μακρόν και πολυαναμενόμενη συνέχεια  του δημοφιλέστερου ίσως μυθιστορήματος του, «Οι Στυλοβάτες της Γης». Για μένα πάλι υπήρξε το σημείο εκκίνησης μιας πρωτόγνωρης αναγνωστικής εμπειρίας, ενός ταξιδιού που μόλις ξεκίνησε κι έχει χιλιόμετρα μπροστά του να διανύσει. Με «Τα Όπλα του Φωτός», τριάντα χρόνια μετά τους Στυλοβάτες, ο συγγραφέας προαναγγέλλει μια νέα αυγή για το Κίνγκσμπριτζ της Αγγλίας, όπου η πρόοδος συγκρούεται σώμα με σώμα με την παράδοση, οι ταξικοί αγώνες ξεσπάνε σε κάθε γειτονιά και ο πόλεμος κατακλύζει ολόκληρη την Ευρώπη και τον Κόσμο. 

Δε χρειάζεται φυσικά να έχω διαβάσει τα βιβλία του για να γνωρίζω ότι ο Follett είναι από τους συγγραφείς που καταβυθίζονται στον εντυπωσιακό και περίπλοκο κόσμο του historical fiction, ωστόσο μετά από την πρόσφατη εμπειρία μου είμαι πεπεισμένη ότι λίγοι το κάνουν τόσο πετυχημένα. Εννοείται φυσικά ότι μετά το τέλος του βιβλίου μπήκα και παράγγειλα τους Στυλοβάτες το οποίο, -μανουλίτσα μου!- είναι ένας τόμος, ούτε λίγο ούτε πολύ, χίλιες διακόσιες σαράντα πέντε σελίδες!!! Δεν αφήνομαι να τρομάξω όμως, γιατί αν κρίνω από το πόσο γρήγορα έφυγαν οι οκτακόσιες, υποθέτω θα μου πάρει κάνα δυο ακόμα για τις υπόλοιπες τετρακόσιες. 

Συνοπτικά λοιπόν, η σειρά του  Κίνγκσμπριτζ, εξιστορεί την περίπλοκη ζωή πολλών και συναρπαστικών χαρακτήρων, καθώς αυτοί προσπαθούν να επιβιώσουν από τις διάφορες προκλήσεις και τις αναταραχές της εποχής. Η σειρά ξεκίνησε όπως προείπα με τους «Στυλοβάτες της Γης», το 1989, το οποίο έχει γυριστεί και σε τηλεοπτική σειρά. Το επόμενο βιβλίο ήταν το «Ένας κόσμος χωρίς τέλος» που κυκλοφόρησε το 2007 κι επίσης διασκευάστηκε σε σειρά. Τρίτο εκδόθηκε το 2017, το «Ένας Στύλος Φωτιάς» και το 2020 κυκλοφόρησε το «Και εγένετο εσπέρα και εγένενο πρωί» το οποίο ήταν το prequel της σειράς και περιέγραφε την ίδρυση του Κίνγκσμπριτζ. Με «Τα Όπλα του Φωτός» κλείνει ο κύκλος… ίσως;

Η ιστορία λοιπόν στο πέμπτο αυτό τόμο, διαδραματίζεται στην εποχή του Ναπολέοντα και την βιομηχανική επανάσταση των αρχών του 19ου αιώνα. Είναι μια περίοδος για την οποία ομολογώ δεν είχα ιδιαίτερες γνώσεις και δεν είχα διαβάσει και στο παρελθόν άλλα βιβλία σχετικά με το θέμα, οπότε οι περιγραφές των αναταραχών και των συγκρούσεων που ακολούθησαν τη βιομηχανική επανάσταση μου κέντρισαν πολύ το ενδιαφέρον και ιδιαίτερα το εμπόριο και το πως αυτό άλλαξε ριζικά μετά την εξέγερση. Και μέσα σε όλα τα ιστορικά γεγονότα, που κάλλιστα μπορεί κάποιος να τα διασταυρώσει με μια απλή έρευνα στο ίντερνετ, οι προσωπικές συγκρούσεις των ηρώων, να οδηγούν σε δηλητηριώδεις και επικίνδυνες κατευθύνσεις τις σχέσεις και εν τέλει την ιστορία την ίδια. 

Εντυπωσιακές ήταν όχι μόνο οι περιγραφές των μαχών -ανατριχιαστικά ζωντανή σκηνή, το μακελειό όταν ο Γουέλινγκτον αντιμετώπιζε τον Βοναπάρτη στο Βατερλώ- μα και οι περιγραφές των οικιακών κλωστηρίων, των αργαλειών και των νερόμυλων. Μπορούσες να «ακούσεις» το νερό που κελάρυζε ή τον ατμό που απελευθερωνόταν από τις σωληνώσεις. Λάτρεψα την σκιαγράφηση των χαρακτήρων. Ζήλεψα τον τρόπο που «φωτογράφησε» τον καθένα από αυτούς. Ταυτίστηκα με κάποιους, αγάπησα, μίσησα, σιχάθηκα, λυπήθηκα και πόνεσα μαζί τους. Όσο για τις αφηγηματικές τεχνικές, τι να πω; Μια αστείρευτη παλέτα που δε θα ήξερα τι να πρωτοαναφέρω, να διατηρεί έναν συναρπαστικό ρυθμό και να υφαίνει μια περίπλοκη πλοκή κάνει αυτό το μυθιστόρημα μια ξεχωριστή προσθήκη στο ρεπερτόριό σας. 

«Τα Όπλα του Φωτός», είναι μπορούμε να πούμε ένα «προοδευτικό» ιστορικό μυθιστόρημα όχι γιατί επιδεικνύει την πρόοδο μιας κοινωνίας και την άνοδό της στο Φως αλλά γιατί το  Φως αυτό περιλαμβάνει πολλά περισσότερα από την εξέλιξη στην τεχνολογία, το εμπόριο και τη βιομηχανία. «Τα Όπλα του Φωτός», εισάγουν αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες, Τις σχέσεις ομοφυλοφίλων. Κάτι που σε άλλη περίπτωση θα ήταν αυτονόητο και δεν θα το συζητούσαμε καν. 

Συνοψίζοντας σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά για το βιβλίο και ξέρω πως δεν είμαι καθόλου αντικειμενική. Θα μπορούσα να το πιάσω κομμάτι-κομμάτι και να το αναλύω κάνοντάς σας χίλια σπόιλερ. Δε θα το κάνω όμως. Θα σας πω μόνο ότι ο Ken Follett είναι μια απόλαυση για τους λάτρεις της ιστορικής φαντασίας. Είναι απλά εθιστικός! Μην σας τρομάζει ο όγκος του. Απλά βυθιστείτε στην ιστορία και προετοιμαστείτε για ένα ταξίδι που δεν θα ξεχάσετε.

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα ή αγοράστε το βιβλίο εδώ.