BOOK REVIEW: ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ του ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ

Αναρτήθηκε από την
(Της  Κατερίνας Τσαμπά ) Είναι κάποια βιβλία μπροστά στα οποία σκύβω το κεφάλι και νιώθω τόσο μικρή όταν ειδικά καλούμαι να γράψω δυο λόγια για αυτά. Ένα τέτοιο είναι και το βιβλίο της ανησυχίας του Πεσσόα. Αν δεν επέμενε τόσο η Γιώτα (Βασιλείου) για να το διαβάσω, ίσως να μην το τολμούσα ποτέ. Την ευχαριστώ γιατί η αναγνωστική μου εμπειρία μαζί του ήταν εκπληκτική. Το ταξίδι, που λέμε καμιά φορά, υπέροχο. Τι να πρωτογράψω σκέφτομαι κι αυτό που υπερτερεί στο μυαλό μου είναι ότι το βιβλίο αυτό μοιάζει σαν απολογισμός της καθημερινότητας και καταγραφή συναισθημάτων, ώστε να τα διαβάσει κάποιος κάποτε. Σαν να θέλει να αφήσει μια παρακαταθήκη για τη ζωή, την τέχνη, τον θάνατο και τόσα άλλα. Μοιάζει να θέλει να δηλώσει τη θέση του. Λέει χαρακτηριστικά σε ένα σημείο ότι δεν εγκατέλειψε εντελώς τον Θεό αλλά ούτε και δέχτηκε ποτέ την ανθρωπότητα. Ότι η πραγματικότητα που μας δόθηκε δεν είναι άλλη από τις αισθήσεις μας κι αυτές εξερευνούμε. Θεωρεί τη ζωή ως “πανδοχείο” και σε αυτό περιμ...
0

Book Review: ΟΛΑ ΧΑΜΕΝΑ, του ΚΩΣΤΑ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ, από εκδόσεις ΝΗΣΟΣ

Αναρτήθηκε από την


Το ομολογώ κι ας εγείρω αντιδράσεις. Δεν λατρεύω τη θάλασσα. Το καλοκαίρι δεν την αποζητώ παρά μόνο για την παρέα, το παιχνίδι με τη μικρή μου και για δροσιά. Το βιβλίο αυτό, λοιπόν, έχει πολλή από θάλασσα. Όρους, λέξεις, ατμόσφαιρα. Πολλά. Όταν το αντιλήφθηκα ήταν πλέον αργά. Είχα αρχίσει να τη βλέπω με άλλο μάτι.

Η ιστορία σφιχτή, ρέει σαν νερό. Η κορύφωση έρχεται σταδιακά και εκεί που αγγίζει τα κόκκινα το ρουφάς απνευστί. Για να σας δώσω να καταλάβετε σε μία μέρα είχα διαβάσει μόλις 50 σελίδες και την επόμενη τις υπόλοιπες 123. Το βιβλίο τελειώνει αλληγορικά. Ένα όμορφο κλείσιμο μιας δυνατής, που δονεί το εντός σου, ιστορίας.

Αυτή ξεκινάει με την κοπέλα που περιμένει στην παραλία βλέποντας προς τη θάλασσα να ψάχνει το ταίρι της. Μονολογεί και ενίοτε τον βρίζει που την άφησε και δεν την ειδοποίησε ότι θα αργήσει. Βούτηξε να ψαρέψει∙ παρότι είναι για διακοπές εκεί δεν άφησε το αγαπημένο του χόμπι. 

Τα βάζει μαζί του γιατί φοβάται μην τον χάσει. Δεν το πιστεύει, μετράει τις φορές που γυρνάει ο φάρος, το φως του, μετράει την ώρα. Ζούμε τις στιγμές μαζί της, νιώθουμε τα δυνατά συναισθήματα του φόβου της πιθανής απώλειας, την αγωνία να ψάχνει αφορμές να πιαστεί από κάπου ώστε να πιστέψει ότι δε θα έχει συμβεί κάτι κακό. Όχι, δεν έχει συμβεί το κακό. Απλώς θα έχει κουραστεί και θα ξεκουράζεται σε έναν βράχο. Και όταν τον ξαναβρεί υπόσχεται ότι δε θα ξαναγκρινιάξει, δε θα του πει τίποτα.

Βλέπουμε την εξέλιξη της ιστορίας και πώς εκείνη βρίσκεται στο σκάφος δυο έμπειρων με τη θάλασσα αντρών για να ψάξουν τον αγαπημένο της. Μαθαίνουμε την ιστορία τους, πόσο διαφορετικοί είναι, τι τους ενώνει, τι τους χωρίζει, τους δεσμούς με τους οποίους συνδέονται. Πώς τη συμπονούν, πώς αλλάζουν κι αυτοί σιγά σιγά βλέποντας να περνάει η ώρα ψάχνοντας τον αγνοούμενο. Τα μυστικά που κρύβουν. 

Ο Μιχόπουλος γράφει υπέροχα! Σε βάζει στην ιστορία, σε κάνει να αγωνιάς μαζί με τους τρεις ήρωές του και στο τέλος σου δίνει τη χαριστική βολή. 

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα ή να αγοράσετε το βιβλίο εδώ.


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...