Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

Αναρτήθηκε από την
 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...
0

Book Review: ΟΛΑ ΧΑΜΕΝΑ, του ΚΩΣΤΑ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ, από εκδόσεις ΝΗΣΟΣ

Αναρτήθηκε από την


Το ομολογώ κι ας εγείρω αντιδράσεις. Δεν λατρεύω τη θάλασσα. Το καλοκαίρι δεν την αποζητώ παρά μόνο για την παρέα, το παιχνίδι με τη μικρή μου και για δροσιά. Το βιβλίο αυτό, λοιπόν, έχει πολλή από θάλασσα. Όρους, λέξεις, ατμόσφαιρα. Πολλά. Όταν το αντιλήφθηκα ήταν πλέον αργά. Είχα αρχίσει να τη βλέπω με άλλο μάτι.

Η ιστορία σφιχτή, ρέει σαν νερό. Η κορύφωση έρχεται σταδιακά και εκεί που αγγίζει τα κόκκινα το ρουφάς απνευστί. Για να σας δώσω να καταλάβετε σε μία μέρα είχα διαβάσει μόλις 50 σελίδες και την επόμενη τις υπόλοιπες 123. Το βιβλίο τελειώνει αλληγορικά. Ένα όμορφο κλείσιμο μιας δυνατής, που δονεί το εντός σου, ιστορίας.

Αυτή ξεκινάει με την κοπέλα που περιμένει στην παραλία βλέποντας προς τη θάλασσα να ψάχνει το ταίρι της. Μονολογεί και ενίοτε τον βρίζει που την άφησε και δεν την ειδοποίησε ότι θα αργήσει. Βούτηξε να ψαρέψει∙ παρότι είναι για διακοπές εκεί δεν άφησε το αγαπημένο του χόμπι. 

Τα βάζει μαζί του γιατί φοβάται μην τον χάσει. Δεν το πιστεύει, μετράει τις φορές που γυρνάει ο φάρος, το φως του, μετράει την ώρα. Ζούμε τις στιγμές μαζί της, νιώθουμε τα δυνατά συναισθήματα του φόβου της πιθανής απώλειας, την αγωνία να ψάχνει αφορμές να πιαστεί από κάπου ώστε να πιστέψει ότι δε θα έχει συμβεί κάτι κακό. Όχι, δεν έχει συμβεί το κακό. Απλώς θα έχει κουραστεί και θα ξεκουράζεται σε έναν βράχο. Και όταν τον ξαναβρεί υπόσχεται ότι δε θα ξαναγκρινιάξει, δε θα του πει τίποτα.

Βλέπουμε την εξέλιξη της ιστορίας και πώς εκείνη βρίσκεται στο σκάφος δυο έμπειρων με τη θάλασσα αντρών για να ψάξουν τον αγαπημένο της. Μαθαίνουμε την ιστορία τους, πόσο διαφορετικοί είναι, τι τους ενώνει, τι τους χωρίζει, τους δεσμούς με τους οποίους συνδέονται. Πώς τη συμπονούν, πώς αλλάζουν κι αυτοί σιγά σιγά βλέποντας να περνάει η ώρα ψάχνοντας τον αγνοούμενο. Τα μυστικά που κρύβουν. 

Ο Μιχόπουλος γράφει υπέροχα! Σε βάζει στην ιστορία, σε κάνει να αγωνιάς μαζί με τους τρεις ήρωές του και στο τέλος σου δίνει τη χαριστική βολή. 

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα ή να αγοράσετε το βιβλίο εδώ.


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...