Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

Αναρτήθηκε από την
 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...
0

Book Review: ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, του ΠΟΛ ΟΣΤΕΡ, από εκδόσεις Σ.Ι.ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Αναρτήθηκε από την

(Της Κατερίνας Τσαμπά)

Είχα ακούσει πολλά για τον Όστερ πριν πιάσω αυτό το μικρό βιβλιαράκι στα χέρια μου. Είναι εκτός κυκλοφορίας και όταν μπήκα στο metabook κάποια στιγμή για να βρω ένα άλλο βιβλίο, έπεσε μπροστά στα ματιά μου αυτό. Αυτό το βιβλιαράκι που μόνο λόγω των λιγοστών του σελίδων μπορεί να χαρακτηριστεί ως τέτοιο. Γιατί, κατά τ’ άλλα, είναι βιβλιάρα!

Η γραφή του Όστερ είναι απλώς ερωτεύσιμη. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να τη χαρακτηρίσω, αλήθεια. Είναι τόσο μεστή, τόσο ωραία, απαλή παρότι ο κόσμος που χτίζει στην ιστορία του είναι άσχημος, τρομακτικός και τόσο απέραντα κοντινός. Σαν να μπορείς να απλώσεις το χέρι σου και να τον αγγίξεις.

Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη η οποία ενώ ξέρω πόσο δύσκολα διαχειρίσιμη είναι, ο Όστερ στην παρουσιάζει τόσο απλή. Δεν είναι, πιστέψτε με. Κι ας είναι μόλις 191 σελίδες.

Ο κόσμος που ζει η Άννα είναι ζοφερός, σκοτεινός και πολύ τρομακτικός. Κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή σε αυτόν κι αν τελικά πεθάνεις τότε δεν υπάρχεις. Σε λεηλατούν εν ριπή οφθαλμού κι αυτό για να μπορέσουν να ζήσουν αυτοί που το κάνουν.

Αν δεν πεθάνεις από πείνα ή θα κοιτάξεις να προστατευτείς με κάποιον τρόπο ή να αυτοκτονήσεις. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. 

Η Άννα τα αφηγείται όλα σε ένα γράμμα στον εραστή της στην άλλη πλευρά της χώρας. Το πώς ξεκίνησε να μπει σε αυτόν τον κόσμο για να βρει τον αδερφό της, το πώς επιβιώνει, τις φυλές που υπάρχουν εκεί, τους κινδύνους που αντιμετωπίζει, τα σχέδια και τα όνειρα που κάνει, τους έρωτές της, τις απώλειές της, την ανάγκη της για ελευθερία, για επιβίωση, την ανάγκη της να μην ξεχάσει και τελικά για την αποδοχή της πραγματικότητας αλλά όχι την παραίτηση. Με μόνο της όπλο τον λόγο. 

Αν το βρείτε, μην το χάσετε. Αξίζει να το διαβάσετε και να το έχετε στη βιβλιοθήκη σας.

https://www.sizacharopoulos.gr/



 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...