Book Review: ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΨΥΧΟΡΡΑΓΙΑ του ΑΡΗ ΠΑΧΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

   (Της Κατερίνας Τσαμπά ) Το βιβλίο αυτό είναι το τρίτο έργο του συγγραφέα αλλά το πρώτο για μένα. Τον γνώρισα μέσα από αυτή τη συλλογή διηγημάτων και μόνο θετικές εντυπώσεις θα σας μεταφέρω. Η πένα του αιχμηρή, σκληρή ενίοτε αλλά και απαλή εκεί που ήθελε να αποδώσει πιο τρυφεράδα στους ήρωές του. Είτε η οπτική γωνία είναι γυναίκας είτε άντρα, είτε πρωτοπρόσωπη γραφή είτε τριτοπρόσωπη οι ιστορίες του έχουν βάθος, προκαλούν συναισθήματα, συγκινούν, σε κάνουν να θυμηθείς και ενίοτε να συνδεθείς. Λυπηρές ιστορίες, δύσκολες, βγάζουν πόνο. Είναι κυρίως για εσωτερική αναζήτηση, για να στρέψεις το βλέμμα μέσα σου, να προβληματιστείς, να σκεφτείς τι μπορείς να κάνεις αλλιώς, πώς να συνεχίσεις, τι να κάνεις για τον συνάνθρωπό σου. Είναι μια βουτιά στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων που κακοποιούνται, που ζουν μια απώλεια, που αγαπιούνται, που δεν ζουν με τον τρόπο που θα ήθελαν, που απελπίζονται, που αυτοκαταστρέφονται. Θεωρώ πως ο συγγραφέας έχει πολλά ακόμα να μας δώσει και...

Book Review: ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ, της ΛΙΑΝΑΣ ΤΣΙΡΙΔΟΥ, από εκδόσεις ΙΒΙΣΚΟΣ

 

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Η αλήθεια είναι πως αν δε μου είχε στείλει ο εκδοτικός το βιβλίο δε θα το γνώριζα και θα ήταν κρίμα γιατί το «Δεκατρείς Νύχτες πριν το Ξημέρωμα» είναι ένα πολύ καλογραμμένο κοινωνικό μυθιστόρημα που χαίρεσαι να το διαβάζεις! Ούσα φιλόλογος η συγγραφέας, χρησιμοποιεί μια πολύ όμορφη γλώσσα, απλή, χωρίς υπερβολές και περιττές φιοριτούρες και μοιράζεται μαζί μας μια τρυφερή μα συνάμα δυνατή ιστορία για τις ανθρώπινες σχέσεις, την απώλεια, το πένθος, την προδοσία και εν τέλει τη συγχώρεση και την αποδοχή. 

Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από την Ηρώ, η οποία έχασε τον αγαπημένο της σύζυγο και την κορούλα τους σε τροχαίο. Μέσα από αυτό το φρικτό γεγονός η Ηρώ μένει να ανακαλύψει μια ακόμα πιο άσχημη αλήθεια για τον σύζυγό της. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου βλέπουμε βήμα προς βήμα τον αγώνα της Ηρώς και την εσωτερικής της σύγκρουση, να συγχωρέσει, και να προχωρήσει τη ζωή της αποδεχόμενη όχι μόνο την αλήθεια αλλά και ένα παιδί που δεν είναι δικό της. «Ο πόνος δεν μοιράζεται. Είναι δικός σου, σαδιστικά δικός σου, δεν τελειώνει παρά μόνο με το τέλος σου», παραδέχεται η Ηρώ κάποια στιγμή μέσα στο βιβλίο. Όμως κατά πόσον αποδέχεται πραγματικά το παιδί; Αυτό μένει να αποδειχτεί σύντομα και με τον χειρότερο τρόπο, φέρνοντας την ηρωίδα αντιμέτωπη με τις ευθύνες της απέναντι σε αυτό το παιδί.

Η κυρία Τσιρίδου έχει σκιαγραφήσει τέλεια τους ήρωές της. Έχει πιάσει τον παλμό καθενός από αυτούς και μας έχει δώσει ένα άρτιο και εξαιρετικά ρεαλιστικό ψυχογράφημα. Ξεχώρισα φυσικά τον χαρακτήρα της Ηρούς που ιδιαιτέρως στις σκηνές της μάχης με τον ίδιο της τον εαυτό νικιέται κατά κράτος. 

Τέλος να πω για το εξώφυλλο, που πολύ μου άρεσε το concept του θηλυκού Ίκαρου (αν και πρόκειται για το έργο «Νίκη» του Νίκου Κόκκαλη), που είναι μια μόλις στιγμή πριν την απογείωση. Η έλλειψη του κεφαλιού θα μπορούσε να έχει πολλές ερμηνείες αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη συζήτηση. 

Το βιβλίο είναι ένα σφηνάκι που το ρουφάς με μια ανάσα και στο τέλος σου αφήνει την ικανοποίηση ότι μόλις γεύτηκες κάτι πολύ καλό που δεν γνώριζες ότι υπήρχε. Μα γιατί τέτοιες όμορφες προσπάθειες δε γίνονται γνωστές; Πάντα θα αναρωτιέμαι.

Φυσικά και προτείνεται!

Καλές αναγνώσεις!

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα ή να αγοράσετε το βιβλίο εδώ.


Σχόλια