Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...

Book Review: ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ, της ΛΙΑΝΑΣ ΤΣΙΡΙΔΟΥ, από εκδόσεις ΙΒΙΣΚΟΣ

 

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Η αλήθεια είναι πως αν δε μου είχε στείλει ο εκδοτικός το βιβλίο δε θα το γνώριζα και θα ήταν κρίμα γιατί το «Δεκατρείς Νύχτες πριν το Ξημέρωμα» είναι ένα πολύ καλογραμμένο κοινωνικό μυθιστόρημα που χαίρεσαι να το διαβάζεις! Ούσα φιλόλογος η συγγραφέας, χρησιμοποιεί μια πολύ όμορφη γλώσσα, απλή, χωρίς υπερβολές και περιττές φιοριτούρες και μοιράζεται μαζί μας μια τρυφερή μα συνάμα δυνατή ιστορία για τις ανθρώπινες σχέσεις, την απώλεια, το πένθος, την προδοσία και εν τέλει τη συγχώρεση και την αποδοχή. 

Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από την Ηρώ, η οποία έχασε τον αγαπημένο της σύζυγο και την κορούλα τους σε τροχαίο. Μέσα από αυτό το φρικτό γεγονός η Ηρώ μένει να ανακαλύψει μια ακόμα πιο άσχημη αλήθεια για τον σύζυγό της. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου βλέπουμε βήμα προς βήμα τον αγώνα της Ηρώς και την εσωτερικής της σύγκρουση, να συγχωρέσει, και να προχωρήσει τη ζωή της αποδεχόμενη όχι μόνο την αλήθεια αλλά και ένα παιδί που δεν είναι δικό της. «Ο πόνος δεν μοιράζεται. Είναι δικός σου, σαδιστικά δικός σου, δεν τελειώνει παρά μόνο με το τέλος σου», παραδέχεται η Ηρώ κάποια στιγμή μέσα στο βιβλίο. Όμως κατά πόσον αποδέχεται πραγματικά το παιδί; Αυτό μένει να αποδειχτεί σύντομα και με τον χειρότερο τρόπο, φέρνοντας την ηρωίδα αντιμέτωπη με τις ευθύνες της απέναντι σε αυτό το παιδί.

Η κυρία Τσιρίδου έχει σκιαγραφήσει τέλεια τους ήρωές της. Έχει πιάσει τον παλμό καθενός από αυτούς και μας έχει δώσει ένα άρτιο και εξαιρετικά ρεαλιστικό ψυχογράφημα. Ξεχώρισα φυσικά τον χαρακτήρα της Ηρούς που ιδιαιτέρως στις σκηνές της μάχης με τον ίδιο της τον εαυτό νικιέται κατά κράτος. 

Τέλος να πω για το εξώφυλλο, που πολύ μου άρεσε το concept του θηλυκού Ίκαρου (αν και πρόκειται για το έργο «Νίκη» του Νίκου Κόκκαλη), που είναι μια μόλις στιγμή πριν την απογείωση. Η έλλειψη του κεφαλιού θα μπορούσε να έχει πολλές ερμηνείες αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη συζήτηση. 

Το βιβλίο είναι ένα σφηνάκι που το ρουφάς με μια ανάσα και στο τέλος σου αφήνει την ικανοποίηση ότι μόλις γεύτηκες κάτι πολύ καλό που δεν γνώριζες ότι υπήρχε. Μα γιατί τέτοιες όμορφες προσπάθειες δε γίνονται γνωστές; Πάντα θα αναρωτιέμαι.

Φυσικά και προτείνεται!

Καλές αναγνώσεις!

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα ή να αγοράσετε το βιβλίο εδώ.


Σχόλια