(Της Γιώτας Βασιλείου ) Δεν είναι όλες οι ιστορίες φτιαγμένες για ένταση. Κάποιες ξεκινούν αθόρυβα – με έναν χώρο. Το Στο σπίτι της , της Yael van der Wouden ανοίγει την πόρτα σ’ ένα σπίτι που δεν ζητά να το προσέξεις, αλλά να το αφουγκραστείς. Κι όσο προχωρά η αφήγηση, καταλαβαίνεις πως δεν είναι απλώς σκηνικό· είναι μνήμες κι αλήθειες που δεν έχουν ειπωθεί ακόμη. Και κάπως έτσι βρέθηκα να παρακολουθώ τη ζωή της Ίζαμπελ, όχι σαν παρατηρητής, αλλά σαν φιλοξενούμενη – με ότι και να συνεπάγεται αυτό… Πρόκειται για ένα άκρως εντυπωσιακό μυθιστόρημα και θα ξεκινήσω με το πιο αγαπημένο μου θέμα: Την εμβάθυνση των χαρακτήρων. Πραγματικά ε-ξαι-ρε-τι-κή! Η Ίζαμπελ δεν είναι απλώς μια ιδιόρρυθμη ηρωίδα, είναι μια γυναίκα με τα ψυχολογικά της βάρη, με τις εμμονές της, με τη ιδιόμορφη σχέση της με το σπίτι εκείνο και τις απώλειες που έχει βιώσει μέσα σε αυτό. Η συγγραφέας κατορθώνει να την κάνει χειροπιαστή, με τα εσωτερικά της τοπία – τα μοναχικά πρωινά της, τις τελετουργ...
- Λήψη συνδέσμου
- X
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές



Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε εδώ το σχόλιό σου...