Αναρτήθηκε από
Γιώτα Βασιλείου
την
άποψη
αστυνομική λογοτεχνια
γαλλική λογοτεχνία
Κριτική
πατάκης
bookreview
michel bussi
yiotareading
(Της Γιώτας Βασιλείου ) Όταν ένας άντρας βρίσκεται νεκρός σε μια απομονωμένη κοιλάδα, η αστυνόμος Μαρέλ καλείται να διαλευκάνει μία υπόθεση που μοιάζει βγαλμένη από παρτίδα σκάκι. Στο αυτοκίνητο του θύματος υπάρχουν τρεις διαφορετικές άδειες οδήγησης, με την φωτογραφία που μοιάζει με τον Ρενό Ντυβάλ. Από εδώ και πέρα, ο αναγνώστης δεν διαβάζει. Ψάχνει. Αμφιβάλλει. Ανασυνθέτει. Κι αυτό είναι το δυνατό χαρτί του Bussi, δεν σε βάζει μέσα στην ιστορία – σε παγιδεύει. Το μυθιστόρημα λειτουργεί σαν καλειδοσκόπιο. Κάθε στροφή αλλάζει την εικόνα, αλλάζει και τον άνθρωπο. Τρεις γυναίκες διεκδικούν την αλήθεια – και τελικά, τη δική τους πραγματικότητα. Ο Bussi δεν ενδιαφέρεται μόνο για το ποιος είναι ο νεκρός, αλλά για το ποιος πίστεψε ότι τον ήξερε. Εκεί, ακριβώς εκεί, μετατρέπει το θρίλερ σε ψυχολογικό παιχνίδι ταυτότητας. Θέτει τα ερωτήματα: μπορούμε να είμαστε περισσότεροι από ένας; Και πόσες ζωές αντέχει ένας άνθρωπος προτού σπάσει; Ο ρυθμός είναι γρήγορος, κινηματογραφικός. Οι ...
- Λήψη συνδέσμου
- X
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές



Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε εδώ το σχόλιό σου...