Book Review: ΤΟ ΚΟΥΤΙ του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΙΩΤΣΑ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

 

(Της Κατερίνας Τσαμπάς)

Λένε ότι όλοι έχουμε έναν σκοτεινό εαυτό μέσα μας. Μια κακή πλευρά του εαυτού μας. Και άπαξ και εμφανιστεί αυτή η πλευρά δεν χάνεται ξανά. Συμφωνώ ότι μπορεί να έχουμε μια κακή πλευρά και κάτι που θα μας ζορίσει απίστευτα πολύ θα πυροδοτήσει την εμφάνισή του, αλλά διαφωνώ στο ότι δεν χάνεται! 

Ο κακός της ιστορίας, ο Αλέξης, συνομιλεί με τον σκοτεινό εαυτό του γιατί αυτό είναι το οικείο. Δεν ήταν κάποτε καλός. Ήταν πάντα κακός! Και η καλή του πλευρά που κάποτε την έδειξε στην κοπέλα του και μετέπειτα γυναίκα του προφανώς ήταν ένα διάλειμμα… 

Καθηγητής στο μουσικό σχολείο όπου πηγαίνει η Ζένια, η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου. Κι αυτό τον κάνει ακόμα πιο σιχαμένο, ακόμα πιο τρομακτικό όπως μου ανέφερε ο συγγραφέας. Ναι, είναι τρομακτικός. Η γλώσσα του χυδαία, οι σκέψεις του βρόμικες, δεν έχει μέτρο, δεν έχει όρια, δεν σκαλώνει πουθενά αρκεί να ικανοποιήσει τα αδηφάγα ένστικτά του.  

Από την άλλη, ο Βίκτωρας. Συμμαθητής της Ζένιας με τον οποίο κάνει παρέα. Λιγοστοί οι φίλοι της Ζένιας, ανάμεσά τους και ο Βίκτωρας. Μόνο που εκείνης της αρέσει κιόλας διαφορετικά από φίλος. Κι ο Βίκτωρας της πληρώνει αυτό το συναίσθημα με τον χειρότερο τρόπο. 

Οι γονείς της Ζένιας. Ο ένας μεθύστακας και κακοποιητικός κι η άλλη αδιάφορη. Κι ο πατέρας να κοιμάται με ένα κουτί δίπλα του. Ένα κουτί που η Ζένια κάθε φορά που το κοιτούσε φοβόταν. Ούτε που το πλησίαζε. Τι σημαντικό είχε αυτό το κουτί που έκανε τον πατέρα της να είναι δίπλα σε εκείνο αλλά όχι στα παιδιά του;

Κι ο Νικόλας. Στα βιβλία του Γιώργου νομίζω πάντα θα υπάρχει ένας Νικόλας. Ο Νικόλας είναι ο αδερφός της Ζένιας. Μικρότερος κατά 7 χρόνια. Βλέπουμε τη Ζένια πόσο τον αγαπάει, τον προσέχει, τον νοιάζεται. Πώς κάνουν μαζί όνειρα να φύγουν μόλις εκείνη ενηλικιωθεί. Μαζί τα περνάνε όλα και για τη Ζένια ο Νικόλας είναι η μεγάλη της αγάπη.

Και τέλος τα όνειρα της Ζένιας. Όνειρα και ενίοτε εφιάλτες. Κι η Ζένια ανάμεσα σε όλα αυτά και στην εφηβεία να προσπαθεί να επιβιώσει σε μια σκληρή κοινωνία. Σε μια κοινωνία που της έδειξε το άσχημο πρόσωπό της. Εκείνο που “προσφέρει” bullying και ρατσισμό. Πόνο και εκμετάλλευση. 

Η Ζένια είναι Αλβανή και Ελληνίδα. Είναι φτωχή, η οικογένειά της αδιάφορη. Είναι αυτή κι ο αδερφός της. Και έχει ενηλικιωθεί πριν την ώρα της. 

Λίγο πριν το τέλος του βιβλίου όλα ανατρέπονται! Ή σχεδόν όλα μιας και η ζωή της Ζένιας δεν καλυτερεύει ποτέ! Ανακαλύπτει τι έχει αυτό το κουτί! Γιατί ήταν τόσο σημαντικό… 

Θύμωσα με τις αλήθειες αυτού του βιβλίου αλλά και το αγάπησα παράλληλα. Μιλάει για τον ρατσισμό, το bullying, την κακοποίηση, την εφηβεία, την αρρώστια, την απώλεια, την αγάπη. Θαύμασα για μια ακόμα φορά τη γραφή του Γιώργου καθώς και το πώς στήνει πανέμορφα τους χαρακτήρες του. Θαύμασα την έμπνευση της ιστορίας καθώς και το πλέξιμο αυτής. 

Ρέει απίστευτα γρήγορα. Αν άντεχα κι άλλο το βράδυ που διάβασα το μισό θα το τελείωνα. Έκανα 1,5 μέρα να το διαβάσω. Και είναι από τους λίγους συγγραφείς (αν όχι και μοναδικός) που διαβάζω το σημείωμά του στο τέλος. Πάντα συγκινούμαι!

Είναι μια γροθιά στο στομάχι, ένα χαστούκι στο πρόσωπο. Είναι ένα βιβλίο που το συστήνω ανεπιφύλακτα.

Μπορείτε να το βρείτε εδώ.