Book Review: ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΝΤΑ του ΝΙΚΟΥ ΙΑΤΡΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΚΑΡΟΣ

  (Της  Κατερίνας Τσαμπά )  Ένα βιβλίο σε δευτεροπρόσωπη αφήγηση και ενεστώτα χρόνο είναι σχεδόν πάντα ένα δυνατό ανάγνωσμα. Τα δυο αυτά στοιχεία προσδίδουν μια ένταση στην ιστορία, έναν ρυθμό στην ανάγνωση και συναισθήματα που βιώνονται εξίσου με ένταση. Στην ιστορία του κ. Ιατρού είναι ένας πατέρας που αναζητά τον εξαφανισμένο του γιο και του απευθύνει όσα σκέφτεται. Τον βλέπουμε πρώτα να τον ψάχνει και μετά να ζει. Μοιάζει να νιώθει τώρα περισσότερα συναισθήματα από τότε που τον ζούσε και τον μεγάλωνε. Μια συμβατική σχέση με τη γυναίκα του η οποία κατέληξε άδοξα. Ο πατέρας αναπολεί το παρελθόν και αναρωτιέται αν όσα έκανε τα έκανε σωστά, αν και μοιάζει σίγουρος πως όχι. Τον ακούμε να δικαιολογεί τον γιο του που θέλησε να εξαφανιστεί χωρίς να δώσει κάποιο στοιχείο, να δικαιολογεί τη γυναίκα του που τον εγκατέλειψε. Το σπίτι του είναι κατ’ ουσίαν μια πολυθρόνα που την έχει βάλει στη μέση του δωματίου εκείνου και ενώ τα υπόλοιπα τα μετακινεί, αυτή την αφήνει εκεί, ακούνητ...

Book Review: Αδέσποτες Σκιές, του Γιώργου Δάμτσιου, από εκδόσεις BELL

 

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Στην αναμονή για το τελευταίο βιβλίο της σειράς “Ευγενείς Άγριοι” του Γιώργου Δάμτσιου, ήμουν γεμάτη συναισθήματα: μεγάλη αγωνία, αλλά και μια αίσθηση λύπης. Δεν ήθελα με τίποτα να τελειώσει αυτή η σειρά που μου έχει χαρίσει τόσα υπέροχα αναγνωστικά ταξίδα. Και να που έφτασε το φινάλε, με τις “Αδέσποτες Σκιές” να κλείνουν τον κύκλο με έναν τρόπο που απλά σε καθηλώνει.

Το βιβλίο είναι γεμάτο ένταση, απρόβλεπτα γυρίσματα και χαρακτήρες που θα μείνουν χαραγμένοι στο μυαλό μου. Ο Γιώργος ξέρει πώς να κρατήσει την αγωνία στα ύψη και να ανακατεύει το παρελθόν και το παρόν με τρόπο που να κρατάει πάντα το ενδιαφέρον μας. Θεωρώ ότι ήταν εξαιρετικά δύσκολο το έργο που ανέλαβε αυτή τη φορά ο Γιώργος γιατί είχε πολλά να προσέξει, πολλές ισορροπίες να κρατήσει. Όπως μου είπε κι ο ίδιος σε μια προσωπική μας επικοινωνία: «Και πώς να κρατήσεις μια χρυσή τομή ανάμεσα σε αυτούς που έχουν διαβάσει όλα τα άλλα αλλά και σε κάποιον που ξεκινάει τυχαία από αυτό; Πόση πληροφορία είναι το σωστό να επαναλάβεις για να μη βαρεθούν οι παλιοί αλλά να καταλάβουν οι καινούργιοι. Είναι από τις περιπτώσεις που αναγκαστικά όλοι θα είναι λίγο δυσαρεστημένοι, απλά προσπαθείς να είναι όσο το δυνατόν πιο λίγο!»

Ε λοιπόν Γιώργη μου μπορώ να σε διαβεβαιώσω για το εξής: Κανείς δε θα μείνει δυσαρεστημένος! Έχεις κάνει εξαίσια δουλειά! Δεν άφησες καμία ερώτηση αναπάντητη και έκλεισες την ιστορία με τρόπο που εμένα τουλάχιστον μου έδωσες τη λύτρωση που αναζητούσα, χωρίς να με απογοητεύσεις ούτε για μια στιγμή. Το φινάλε σου δε, δεν ήταν απλώς ικανοποιητικό, ήταν απολαυστικό, ήταν καθηλωτικό!

Είναι το τέλος που άξιζε στους “Ευγενείς Άγριους” και ανυπομονώ να δω τι θα ακολουθήσει μετά από αυτό. Ένα μεγάλο μπράβο για αυτή την εντυπωσιακή ολοκλήρωση και για όλη τη σειρά!

Αναζητήστε τη σειρά εδώ και ζήστε την περιπέτεια!

Καλές αναγνώσεις

 


Σχόλια