Book Review: ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ, του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ, από εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ

Αναρτήθηκε από την
(Της Γιώτας Βασιλείου ) Το τηλέφωνο χτυπάει. Εκείνος απαντά. «Δέκα και δέκα» του λέει μια γυναικεία φωνή και κλείνει η γραμμή. Το επόμενο βράδυ το ίδιο. Και το μεθεπόμενο και κάθε βράδυ έκτοτε. Φάρσα ή απειλή; Το ερώτημα ταλανίζει τον Μάριο Μαθιόπουλο και τον αναγκάζει να ανατρέξει στα πρώτα κεφάλαια της ενήλικης ζωής του. Το «Δέκα και Δέκα» του Σπύρου Κακατσάκη είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο, ένα βιβλίο μυστηρίου που καταπιάνεται με την ανθρώπινη φύση με κατανόηση αλλά και με κριτική ματιά. Με τον τίτλο του να θυμίζει διαρκώς το σταμάτημα του ρολογιού σε μια συμβολική ώρα, το μυθιστόρημα φτιάχνει μια ατμόσφαιρα διακριτικού σασπένς. Η καθημερινότητα του ήρωα ανατρέπεται από μια φράση που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη – αλλά σιγά σιγά μετατρέπεται σε εμμονή, σαν ένα ξυπνητήρι της μνήμης, σαν σε καθρέφτη που τον καλεί να κοιτάξει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Η γραφή του Κακατσάκη είναι απλή αλλά όχι απλοϊκή. Χτίζει τις σκηνές του αργά και προσεκτικά. Με την αίσθηση ότι ο χρόνος κυλάει...
0

BOOK REVIEW: ΟΝΕΙΡΟΔΡΟΜΙΟ της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΑΜΠΑΡΑ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ

Αναρτήθηκε από την


 (Της Κατερίνας Τσαμπά) 

Δε συνηθίζω να διαβάζω ποίηση παρά μόνο αποσπασματικά ποιήματα μεγάλων μας ποιητών αν και έχω αρκετές συλλογές στη βιβλιοθήκη μου. Τα τελευταία δύο χρόνια έχουν πέσει στα χέρια μου κάποιες ποιητικές συλλογές σύγχρονων ποιητών και ποιητριών και έχω αρχίσει να βλέπω το συγκεκριμένο είδος γραφής διαφορετικά.

Μία εξ αυτών είναι και η ποιητική συλλογή “Ονειροδρόμιο” της Γεωργίας Λαμπάρα από Εκδόσεις Στοχαστής. Ποίηση πλέον κατ’ εμέ είναι η απόδοση των σκέψεων, στοχασμών, φιλοσοφήσεων αυτού που γράφει, με λυρικό τρόπο. Το είναι του που το μοιράζεται μαζί μας.

Ξεκίνησα να διαβάσω ένα δυο ποιήματα από τη συλλογή της Γεωργίας και με απορρόφησε η γραφή της τόσο που το τελείωσα μεμιάς.

Η ποιήτρια στη συλλογή της αυτή, που παρεμπιπτόντως είναι η πρώτη της, μας συστήνεται δυναμικά. Πλέκει τις λέξεις με πολύ έντεχνο τρόπο, παίζει πού και πού με αυτές και φαίνεται ότι τις κατέχει, τις ελέγχει, τις έχει δαμάσει. Γιατί οι λέξεις έχουν ζωή, ήχο, χρώμα και η Γεωργία καταφέρνει να τα αποδώσει όλα αυτά και να μας ξυπνήσει αισθήσεις και συναισθήματα.

Βαθιά στοχαστικά τα ποιήματά της, ενίοτε δίνουν ύδωρ να ανασάνεις και τροφή για να σκεφτείς. Σε κάποια έχει έμμετρο στίχο και στα περισσότερα ελεύθερο. Γραμμένα κάποια στο πρώτο πρόσωπο και κάποια στο δεύτερο υμνούν την αγάπη, την ελπίδα, τον πόνο, την ελευθερία, τη νοσταλγία, τη ζωή.

Είναι ένα πολύ ωραίο ανάγνωσμα και μια καλαίσθητη έκδοση.

Συγχαρητήρια στην ποιήτρια.

Μπορείτε να βρείτε την ποιητική συλλογή εδώ και καλή ανάγνωση.


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...