Book Review: ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ, του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ, από εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ

(Της Γιώτας Βασιλείου ) Το τηλέφωνο χτυπάει. Εκείνος απαντά. «Δέκα και δέκα» του λέει μια γυναικεία φωνή και κλείνει η γραμμή. Το επόμενο βράδυ το ίδιο. Και το μεθεπόμενο και κάθε βράδυ έκτοτε. Φάρσα ή απειλή; Το ερώτημα ταλανίζει τον Μάριο Μαθιόπουλο και τον αναγκάζει να ανατρέξει στα πρώτα κεφάλαια της ενήλικης ζωής του. Το «Δέκα και Δέκα» του Σπύρου Κακατσάκη είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο, ένα βιβλίο μυστηρίου που καταπιάνεται με την ανθρώπινη φύση με κατανόηση αλλά και με κριτική ματιά. Με τον τίτλο του να θυμίζει διαρκώς το σταμάτημα του ρολογιού σε μια συμβολική ώρα, το μυθιστόρημα φτιάχνει μια ατμόσφαιρα διακριτικού σασπένς. Η καθημερινότητα του ήρωα ανατρέπεται από μια φράση που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη – αλλά σιγά σιγά μετατρέπεται σε εμμονή, σαν ένα ξυπνητήρι της μνήμης, σαν σε καθρέφτη που τον καλεί να κοιτάξει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Η γραφή του Κακατσάκη είναι απλή αλλά όχι απλοϊκή. Χτίζει τις σκηνές του αργά και προσεκτικά. Με την αίσθηση ότι ο χρόνος κυλάει...

BOOK REVIEW: Η ΚΑΛΥΒΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ της ΚΙΚΗΣ ΤΣΙΛΙΓΚΕΡΙΔΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL


 (Της Κατερίνας Τσαμπά)

Ένα βιβλίο με καταιγιστική δράση, με κορυφώσεις και αγωνία που σε κάνει να κρατάς την ανάσα σου και ανατροπές στο τέλος που σε ξαφνιάζουν. 

Σε μια μικρή κοινωνία δύο κορίτσια εξαφανίζονται. Δυο πολύ όμορφα κορίτσια, ζωηρά, λίγο πιο τολμηρά από άλλα όμως καλά παιδιά. Δεν έχει κανείς να πει κάτι αρνητικό μόνο ότι ίσως είναι κάπως πιο πεταχτούλες. Ο πόθος τους ο μεγάλος είναι να φύγουν από την πόλη που δεν είναι πόλη. Και εξαφανίζονται! Είναι απαγωγή ή το κάνανε οικειοθελώς; Μήπως τις σκοτώσανε;

Δυο πράκτορες του FBI η Στέλλα Άνταμς −που μόλις τελείωσε τη σχολή στο Κουάντικο− και ο Νόρμαν Μπαρνς αναλαμβάνουν την υπόθεση. Ο Νόρμαν ένα θηρίο (λόγω ύψους) αλλά τόσο ωραίος τύπος, με το χιούμορ του και το νοιάξιμο που δείχνει στη συνεργάτιδά του και από την άλλη η Στέλλα που φαίνεται ότι κρύβει πολλά. Λιγομίλητη, δεν δείχνει κανένα συναίσθημα στο πρόσωπό της, δεν χαμογελάει… 

Τι συμβαίνει λοιπόν με τη Στέλλα; Γιατί είναι έτσι; Είμαστε σίγουροι ότι κάτι της έχει συμβεί στο παρελθόν, μας πετάει υπονοούμενα η συγγραφέας, αλλά μαθαίνουμε ένα μέρος μόνο πολύ παρακάτω. Η συγγραφέας καταφέρνει και κρατά το σασπένς ανεβασμένο μέχρι και το τέλος.

Οι εκτενείς περιγραφές της καταφέρνουν να σε κάνουν μέρος του τόπου που κάθε σκηνή εκτυλίσσεται, βλέπεις κυριολεκτικά το ανύπαρκτο βλέμμα της Στέλλας. Η ωραία γλώσσα στην αφήγηση σε κρατάει στην ανάγνωση με αμείωτο ενδιαφέρον και εξελίσσει την ιστορία με ρυθμό και τέμπο. 

Το βιβλίο γίνεται σύντομα ένα page turner που σε οδηγεί στην ανατροπή που πραγματικά δεν την περίμενες.

Τελικά οι εσωτερικοί μας δαίμονες μπορούν να ορίσουν τη ζωή μας; 

Είναι ένα καλογραμμένο θρίλερ, με όλα τα στοιχεία που οφείλει αυτό το είδος να έχει. 

Μπράβο στη συγγραφέα και προτείνω να μην καθυστερήσετε να το διαβάσετε.

Βρείτε το εδώ.

Σχόλια