Book Review: ΧΩΡΙΣ ΦΙΛΤΡΑ του ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

(Της  Κατερίνας Τσαμπά ) Τι θα κάνατε αν το παιδί σας εξέθετε τον εαυτό του στο διαδίκτυο μέσω βίντεο; Αν παρακολουθούσε άλλα βίντεο που συμμετείχαν άλλα παιδιά; Αν το παιδί σας το εξέθετε με βίντεο και φωτογραφίες άλλο παιδί; Το βιβλίο του κου Παπαθεοδώρου συγκλονίζει με την ιστορία του. Με τις δύο παράλληλες ιστορίες του, για την ακρίβεια, που ενώνονται παρακάτω. Η ιστορία −εν έτει 1999− της Άννι που σκοτώνουν τους γονείς της μπροστά της και την κλέβουν στην πορεία, καθώς και η ιστορία −στο σήμερα− του Άρη που εκθέτει τον εαυτό του και γίνεται viral . Απίθανα σενάρια; Σίγουρα όχι. Πόσο κοντά μας όμως είναι; Η Άννι ζει με τους γονείς της ευτυχισμένη, σε μια αριστοκρατική περιοχή κάπου στην Ανατολική Ευρώπη. Βλέπουμε τη ζωή της για λίγες σελίδες και καταλαβαίνουμε ότι είναι ένα παιδί που έχει αγάπη και που δίνει επίσης. Σε μια στιγμή όμως ανατρέπονται τα πάντα. Οι γονείς της για έναν μυστήριο λόγο σκοτώνονται, από έναν άντρα, και μάλιστα μπροστά στα μάτια της και εκείνη τρέ...

Book Review: Ο ΑΣΘΕΝΗΣ, του JUAN GOMEZ-JURADO, από εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Φαντάσου ότι είσαι γιατρός. Ένας σπουδαίος, εξαιρετικά ικανός νευροχειρουργός, από εκείνους που κάνουν θαύματα με το νυστέρι τους. Και μια μέρα, έρχεται κάποιος και σου λέει “Έχεις τρεις μέρες για να σκοτώσεις έναν ασθενή σου. Αν δεν το κάνεις, η κόρη σου θα πεθάνει.”

Αυτό είναι μέσες άκρες το θέμα που πραγματεύεται “ο Ασθενής” του Juan Gómez-Jurado, ένα θρίλερ που δεν κάνει ούτε μία στάλα οικονομία στο σασπένς. Από την πρώτη σελίδα, σε αρπάζει από τα μούτρα και δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα. Αν νομίζεις ότι μπορείς να σταματήσεις την ανάγνωση όποτε θες, γελάστηκες. Είναι από εκείνα τα βιβλία που λες “ένα κεφάλαιο ακόμα” και ξαφνικά συνειδητοποιείς πως έξω έχει ξημερώσει. 

Ο συγγραφέας ξέρει να στήνει την αγωνία με μαεστρία. Το είδαμε άλλωστε και στην τριλογία της “Κόκκινης Βασίλισσας”, που επίσης χάσαμε τον ύπνο μας κάμποσα βράδια. Το γράψιμό του είναι κοφτό, ασθματικό, σχεδόν κινηματογραφικό, γεμάτο με μικρές εκρήξεις έντασης που σε κρατούν στην τσίτα. Δεν υπάρχουν περιττές φλυαρίες εδώ –κάθε φράση είναι ζυγισμένη ώστε να σε σπρώχνει ακόμα πιο βαθιά στον εφιάλτη του πρωταγωνιστή. Και τι πρωταγωνιστής! Δεν είναι ένας απλός ήρωας. Είναι ένας απελπισμένος πατέρας, ένας επιστήμονας που βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα ηθικό δίλημμα που τον κάνει να ιδρώνει και μόνο που το σκέφτεται.

Ο αντίπαλός του; Ο κύριος Γουάιτ. Κύριος μόνο κατ’ ευφημισμό γιατί κατά τα άλλα είναι μια από τις πιο ψυχρές και αδυσώπητες φιγούρες που έχουμε δει σε θρίλερ τα τελευταία χρόνια. Ο τύπος είναι σχεδόν εξωπραγματικά καλός στη δουλειά του. Σχεδιάζει εγκλήματα σαν να δένει τα κορδόνια του και όταν λέει κάτι, ξέρεις ότι το εννοεί. Δεν είναι απλώς ένας κακός, είναι ο τρόμος προσωποποιημένος, και το πώς ο Gómez-Jurado τον χειρίζεται είναι σκέτη απόλαυση.

Και κάπου εδώ ερχόμαστε στο μεγάλο ατού του βιβλίου: το ηθικό δίλημμα. Ένα δίλημμα που σε βάζει να σκεφτείς. Εσύ, πόσο μακριά θα έφτανες για να σώσεις το παιδί σου; Τι είδους άνθρωπος είσαι όταν τα όρια μεταξύ του σωστού και του λάθους γίνονται ασαφή; Και κυρίως, τι θα έκανες εσύ στη θέση του γιατρού; Θα σκότωνες τον Ασθενή σου για να σώσεις την κόρη σου;

“Ο Ασθενής” δεν είναι ένα απλό θρίλερ δράσης. Είναι ένα βιβλίο με ψυχή, που δεν συγχωρεί. Είναι γρήγορο, ανατρεπτικό και γεμάτο ένταση. Και το τέλος; Χωρίς σπόιλερ, θα πω μόνο αυτό: Ο Gómez-Jurado έχει κρυμμένο έναν άσο στο μανίκι του για το τέλος, που θα σε αφήσει να αναρωτιέσαι τι στο καλό συνέβη.

Αν σου αρέσουν τα θρίλερ που σε κάνουν να δαγκώνεις τα νύχια σου, τότε το βουτάς εδώ χωρίς δεύτερη σκέψη. Απλώς, μην το αρχίσεις αργά το βράδυ.

Καλές αναγνώσεις!


Σχόλια