Book Review: ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΨΥΧΟΡΡΑΓΙΑ του ΑΡΗ ΠΑΧΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

   (Της Κατερίνας Τσαμπά ) Το βιβλίο αυτό είναι το τρίτο έργο του συγγραφέα αλλά το πρώτο για μένα. Τον γνώρισα μέσα από αυτή τη συλλογή διηγημάτων και μόνο θετικές εντυπώσεις θα σας μεταφέρω. Η πένα του αιχμηρή, σκληρή ενίοτε αλλά και απαλή εκεί που ήθελε να αποδώσει πιο τρυφεράδα στους ήρωές του. Είτε η οπτική γωνία είναι γυναίκας είτε άντρα, είτε πρωτοπρόσωπη γραφή είτε τριτοπρόσωπη οι ιστορίες του έχουν βάθος, προκαλούν συναισθήματα, συγκινούν, σε κάνουν να θυμηθείς και ενίοτε να συνδεθείς. Λυπηρές ιστορίες, δύσκολες, βγάζουν πόνο. Είναι κυρίως για εσωτερική αναζήτηση, για να στρέψεις το βλέμμα μέσα σου, να προβληματιστείς, να σκεφτείς τι μπορείς να κάνεις αλλιώς, πώς να συνεχίσεις, τι να κάνεις για τον συνάνθρωπό σου. Είναι μια βουτιά στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων που κακοποιούνται, που ζουν μια απώλεια, που αγαπιούνται, που δεν ζουν με τον τρόπο που θα ήθελαν, που απελπίζονται, που αυτοκαταστρέφονται. Θεωρώ πως ο συγγραφέας έχει πολλά ακόμα να μας δώσει και...

Book Review: ΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ, του TIM WEAVER, από εκδόσεις BELL

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Σε μια από τις πιο σκοτεινές και προσωπικές υποθέσεις του ιδιωτικού ερευνητή Ντέιβιντ Ρέικερ, ο Tim Weaver επιστρέφει με ένα μυθιστόρημα, το έκτο κατά σειρά, που εξερευνά την απώλεια, τη μνήμη και τις ρωγμές που αφήνει πίσω της η εξαφάνιση. Το «Τι απομένει» δεν είναι απλώς μια ιστορία αναζήτησης ενός αγνοούμενου, είναι μια κατάδυση σε ό,τι αφήνει πίσω του ένας άνθρωπος όταν φεύγει ή όταν σβήνεται βίαια από τον χάρτη.

Ο Ρέικερ, με την ταλαιπωρημένη ψυχή του και την άκαμπτη επιμονή του, μπλέκεται σε μια υπόθεση που σχετίζεται άμεσα με το παρελθόν του: τον θάνατο ενός πρώην φίλου του, δημοσιογράφου του αστυνομικού ρεπορτάζ. Όταν η χήρα του τελευταίου τον προσεγγίζει ζητώντας του να διερευνήσει μια υπόθεση που ο άντρας της φαινόταν να κυνηγάει ως και λίγο πριν τον θάνατό του, ο Ρέικερ αναγκάζεται να ακολουθήσει τα ίχνη μιας παλιάς τραγωδίας. Η ατμόσφαιρα φορτισμένη, η αφήγηση πολυεπίπεδη, κινείται ανάμεσα στο τώρα και στο τότε, αποκαλύπτοντας σταδιακά τις συνδέσεις ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν.

Αυτό που ξεχωρίζω σε κάθε βιβλίο του Weaver δεν είναι τόσο οι ανατροπές – αν και υπάρχουν πάντα και είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές – όσο ο τρόπος που στήνει τους χαρακτήρες του και τους υποβάλλει σε ψυχολογική πίεση. Έτσι κι εδώ: Η εξαφάνιση, η απομόνωση, το πένθος, αλλά και η ανάγκη για λύτρωση είναι βασικά νήματα που διαπερνούν το έργο. Ο συγγραφέας έχει μια έμφυτη ικανότητα να χτίζει την ένταση βήμα-βήμα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, με λεπτές δόσεις ανασφάλειας και σιωπηλού τρόμου, δίνοντας στον αναγνώστη την εντύπωση πως ακόμη και το πιο μικρό στοιχείο μπορεί να ανατρέψει ολόκληρο το οικοδόμημα.

Η γλώσσα του είναι κοφτή, κινηματογραφική, γεμάτη εικόνες που συχνά θυμίζουν noir ταινίες: βροχή, σκοτεινά σοκάκια, ήχοι που προμηνύουν καταστροφή και η αίσθηση ότι κάποιος πάντα παρακολουθεί. Ωστόσο, κάτω από αυτό το σκηνικό αστυνομικού θρίλερ, κρύβεται μια ευρύτερη υπαρξιακή αναζήτηση. Τι σημαίνει να «μένεις πίσω»; Πώς αντιμετωπίζεις την απώλεια; Και το πιο ανατριχιαστικό, ίσως μπορεί κάποιος να επιλέξει να χαθεί;

Το βιβλίο δεν κάνει εκπτώσεις ούτε χαρίζεται στον αναγνώστη. Υπάρχουν στιγμές που η πλοκή πυκνώνει και απαιτεί προσήλωση ενώ υπάρχουν άλλες που οι συναισθηματικές κορυφώσεις έρχονται όχι με κραυγές αλλά με σιωπές. Είναι ένα μυθιστόρημα που σε ανταμείβει όχι για τις αποκαλύψεις του, αλλά για την ατμόσφαιρα που χτίζει και για τον σεβασμό του απέναντι στο τραύμα.

Το «Τι απομένει» είναι μια ιστορία που συνδυάζει το σκοτεινό μυστήριο με έναν βαθύ ανθρώπινο προβληματισμό και καταφέρνει να αγγίξει τον αναγνώστη στα τρίσβαθα της ψυχής του. Γιατί όλοι κάπου εκεί μέσα μας, έχουμε τις προσωπικές μας «απώλειες» και «αναζητήσεις».

Να το διαβάσετε. Θα το βρείτε εδώ.



 

Σχόλια