(Της Κατερίνας Τσαμπά)
Ένα βιβλίο γραμμένο σε τριτοπρόσωπη αφήγηση και σε ενεστώτα χρόνο που σε αρπάζει από τον λαιμό και σε βάζει στην ιστορία του από την πρώτη σελίδα. Ένα πολύ δυνατό μυθιστόρημα.
Στην αίθουσα Θε.Λι. τα δάχτυλα όλων κινούνται ασταμάτητα στα πληκτρολόγια. Τα κομπιούτερ που υπάρχουν εκεί είναι τελευταίας τεχνολογίας και μέσω αυτών, η ομάδα, ελέγχει τον κόσμο καθορίζοντας τάσεις, καταστάσεις και γνώμες. Σήμερα, ασχολείται με την ακροδεξιά.
Παρακολουθούμε μια κατάσταση στην Ελλάδα με πολιτικά παιχνίδια, κυνήγι της είδησης από τους δημοσιογράφους, υψηλόβαθμα στελέχη που εμποδίζουν τις αλήθειες να βγουν στην επιφάνεια, αποδιοπομπαίους τράγους… Σας θυμίζει κάτι; Ίσως ναι, ίσως όχι. Ίσως διαβάζοντάς το να νομίσετε ότι μαθαίνετε για την ελληνική πραγματικότητα, μπορεί και όχι. Εγώ πάντως το διάβαζα με κομμένη την ανάσα.
Ιδεολογίες ανύπαρκτες που τώρα έχουν αντικατασταθεί από το στιλ, όπως λέει εύστοχα η συγγραφέας. Μπορεί να ελεγχθεί η κοινή γνώμη; Και πότε; Και, κυρίως, πώς; Μου φαίνεται αδιανόητο και όμως η Έλενα Χουσνή με την κοφτερή της γλώσσα και την εκπληκτική της επινόηση το κατέδειξε ότι ναι, γίνεται, είναι εφικτό! Και είναι τρομακτικό.
Η Έλενα κατάφερε να γράψει ένα μυθιστόρημα που, προσωπικά, μια με έβρισκα μια με έχανα, μια απελπιζόμουν, μια αναπτερωνόμουν.
Ένα πολιτικό θρίλερ, μια σκληρή πραγματικότητα με πολλούς συμβολισμούς. Στο τέλος και με την κλίμακα F η τράπουλα θα ανακατευτεί ξανά, αλλά τα χαρτιά πώς θα μοιραστούν;
Κάντε μια χάρη στον εαυτό σας και διαβάστε το. Αναζητήστε το εδώ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε εδώ το σχόλιό σου...