Book Review: ΧΩΡΙΣ ΦΙΛΤΡΑ του ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

(Της  Κατερίνας Τσαμπά ) Τι θα κάνατε αν το παιδί σας εξέθετε τον εαυτό του στο διαδίκτυο μέσω βίντεο; Αν παρακολουθούσε άλλα βίντεο που συμμετείχαν άλλα παιδιά; Αν το παιδί σας το εξέθετε με βίντεο και φωτογραφίες άλλο παιδί; Το βιβλίο του κου Παπαθεοδώρου συγκλονίζει με την ιστορία του. Με τις δύο παράλληλες ιστορίες του, για την ακρίβεια, που ενώνονται παρακάτω. Η ιστορία −εν έτει 1999− της Άννι που σκοτώνουν τους γονείς της μπροστά της και την κλέβουν στην πορεία, καθώς και η ιστορία −στο σήμερα− του Άρη που εκθέτει τον εαυτό του και γίνεται viral . Απίθανα σενάρια; Σίγουρα όχι. Πόσο κοντά μας όμως είναι; Η Άννι ζει με τους γονείς της ευτυχισμένη, σε μια αριστοκρατική περιοχή κάπου στην Ανατολική Ευρώπη. Βλέπουμε τη ζωή της για λίγες σελίδες και καταλαβαίνουμε ότι είναι ένα παιδί που έχει αγάπη και που δίνει επίσης. Σε μια στιγμή όμως ανατρέπονται τα πάντα. Οι γονείς της για έναν μυστήριο λόγο σκοτώνονται, από έναν άντρα, και μάλιστα μπροστά στα μάτια της και εκείνη τρέ...

Book Review: Ο ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΣ, της ΕΛΕΝΗΣ ΜΠΕΝΤΙΛΛΑ, από εκδόσεις ΑΝΕΜΟΣ


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Πρώτη μου επαφή με τη συγγραφέα και μπορώ να πω ότι ο «Φιλοξενούμενος» της Ελένης Μπεντίλλα είναι ένα μυθιστόρημα που πραγματεύεται με τόλμη ένα θέμα που αποτελεί εξαιρετικά μεγάλο ταμπού, σε όποια εποχή κι αν αναφερόμαστε: τον έρωτα ενός άντρα για δύο γυναίκες –μάνα και κόρη– και τις συνέπειες που αυτός επιφέρει στο οικογενειακό τους σύστημα. Στο επίκεντρο βρίσκονται έντονα συναισθήματα, ένοχα μυστικά και ηθικά διλήμματα, τα οποία αποτυπώνονται μέσα από μια γραφή που θυμίζει άλλες εποχές· με νοσταλγικό τόνο, απλότητα και μια σχεδόν κινηματογραφική αισθητική που παραπέμπει σε παλιό ελληνικό δράμα.

Το βιβλίο έχει πολλά πλεονεκτήματα όπως η πλοκή που προχωρά με γοργούς ρυθμούς, οι ζωντανές σκηνές και το θέμα που είναι αναμφίβολα τολμηρό και ικανό να εγείρει προβληματισμό γύρω από κοινωνικά και ηθικά όρια. Η συγγραφέας καταφέρνει να δημιουργήσει ένα συναισθηματικά φορτισμένο κλίμα και να αποδώσει τον εσωτερικό πόνο των χαρακτήρων της.

Ωστόσο, δεν λείπουν και τα σημεία που ίσως αποθαρρύνουν έναν αναγνώστη με πιο σύγχρονα ή απαιτητικά αναγνωστικά κριτήρια. Κι εξηγούμαι: Η γλώσσα και οι διάλογοι ενίοτε μοιάζουν παρωχημένοι και μελοδραματικοί, – κάτι το οποίο μπορεί εν τέλει να έγινε και επί σκοπού από την συγγραφέα προκειμένου να δοθεί θεατρικότητα, δεν μπορώ να είμαι σίγουρη – ενώ η ψυχολογική ανάπτυξη των χαρακτήρων – ένα στοιχείο που πάντα με ενδιαφέρει ιδιαίτερα στα βιβλία που διαβάζω – σε σημεία παρουσιάζει ασυνέπεια. Η πρόθεση να συγκινήσει, κάποιες φορές, γίνεται πιεστική, εκβιάζοντας θεωρώ το συναίσθημα του αναγνώστη.

Παρά τις ενστάσεις μου αυτές, το ολοκλήρωσα σε μόλις δυο μέρες και μπορώ να σας πω με βεβαιότητα πως ο «Φιλοξενούμενος» διαβάζεται με ενδιαφέρον, ιδίως από αναγνώστες που αγαπούν ιστορίες γεμάτες πάθος, μυστικά και οικογενειακές συγκρούσεις. Η βασική του ιδέα έχει δυναμική, και αν μη τι άλλο, σε καλεί να πάρεις θέση απέναντι στους ήρωες, κάτι που από μόνο του είναι κέρδος.

Θα το βρείτε εδώ.

Καλές αναγνώσεις.


Σχόλια