Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...

Book Review: Ο ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΣ, της ΕΛΕΝΗΣ ΜΠΕΝΤΙΛΛΑ, από εκδόσεις ΑΝΕΜΟΣ


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Πρώτη μου επαφή με τη συγγραφέα και μπορώ να πω ότι ο «Φιλοξενούμενος» της Ελένης Μπεντίλλα είναι ένα μυθιστόρημα που πραγματεύεται με τόλμη ένα θέμα που αποτελεί εξαιρετικά μεγάλο ταμπού, σε όποια εποχή κι αν αναφερόμαστε: τον έρωτα ενός άντρα για δύο γυναίκες –μάνα και κόρη– και τις συνέπειες που αυτός επιφέρει στο οικογενειακό τους σύστημα. Στο επίκεντρο βρίσκονται έντονα συναισθήματα, ένοχα μυστικά και ηθικά διλήμματα, τα οποία αποτυπώνονται μέσα από μια γραφή που θυμίζει άλλες εποχές· με νοσταλγικό τόνο, απλότητα και μια σχεδόν κινηματογραφική αισθητική που παραπέμπει σε παλιό ελληνικό δράμα.

Το βιβλίο έχει πολλά πλεονεκτήματα όπως η πλοκή που προχωρά με γοργούς ρυθμούς, οι ζωντανές σκηνές και το θέμα που είναι αναμφίβολα τολμηρό και ικανό να εγείρει προβληματισμό γύρω από κοινωνικά και ηθικά όρια. Η συγγραφέας καταφέρνει να δημιουργήσει ένα συναισθηματικά φορτισμένο κλίμα και να αποδώσει τον εσωτερικό πόνο των χαρακτήρων της.

Ωστόσο, δεν λείπουν και τα σημεία που ίσως αποθαρρύνουν έναν αναγνώστη με πιο σύγχρονα ή απαιτητικά αναγνωστικά κριτήρια. Κι εξηγούμαι: Η γλώσσα και οι διάλογοι ενίοτε μοιάζουν παρωχημένοι και μελοδραματικοί, – κάτι το οποίο μπορεί εν τέλει να έγινε και επί σκοπού από την συγγραφέα προκειμένου να δοθεί θεατρικότητα, δεν μπορώ να είμαι σίγουρη – ενώ η ψυχολογική ανάπτυξη των χαρακτήρων – ένα στοιχείο που πάντα με ενδιαφέρει ιδιαίτερα στα βιβλία που διαβάζω – σε σημεία παρουσιάζει ασυνέπεια. Η πρόθεση να συγκινήσει, κάποιες φορές, γίνεται πιεστική, εκβιάζοντας θεωρώ το συναίσθημα του αναγνώστη.

Παρά τις ενστάσεις μου αυτές, το ολοκλήρωσα σε μόλις δυο μέρες και μπορώ να σας πω με βεβαιότητα πως ο «Φιλοξενούμενος» διαβάζεται με ενδιαφέρον, ιδίως από αναγνώστες που αγαπούν ιστορίες γεμάτες πάθος, μυστικά και οικογενειακές συγκρούσεις. Η βασική του ιδέα έχει δυναμική, και αν μη τι άλλο, σε καλεί να πάρεις θέση απέναντι στους ήρωες, κάτι που από μόνο του είναι κέρδος.

Θα το βρείτε εδώ.

Καλές αναγνώσεις.


Σχόλια