Συνέντευξη: ΕΛΕΝΗ ΜΑΝΤΑΔΑΚΗ: "Όσο γράφω νιώθω και είμαι αληθινά ευτυχισμένη!

Η Ελένη Μανταδάκη γεννήθηκε στη Μυτιλήνη και μεγάλωσε στον Πειραιά. Αγαπά από μικρό παιδί το βιβλίο και τη γραφή σε κάθε μορφή της. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, μα η καρδιά της ήταν πάντοτε δοσμένη στη λογοτεχνία. Έχει παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια Δημιουργικής Γραφής καθώς και διόρθωσης και επιμέλειας κειμένου ενώ έχει συμμετάσχει και σε αρκετά συλλογικά έργα τόσο με παραμύθια όσο και με διηγήματα. 

Κυκλοφορούν τρία προσωπικά έργα της: τα παιδικά «Η αδερφούλα του Νικηφόρου» από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές και «Πες ΣΤΟΠ λιοντάρι» από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές καθώς και η νουβέλα «Γραμμή Άμυνας» από τις εκδόσεις Συρτάρι. Είναι μέλος της ομάδας «Γράφουμε Ιστορία» με πρώτο τους έργο τη συλλογή διηγημάτων «Μικρές Ιστορίες Μεγάλες Αμαρτίες».

Μπορείτε να επικοινωνήσετε με την Ελένη στο Facebook ως Eleni Mantadaki και στο Instagram ως elenimantadaki

(Συνέντευξη στην Κατερίνα Τσαμπά)

Ελένη μου, καλώς ήρθες στα ΒΙΒΛΙΟγραφικά και συγχαρητήρια για το νέο σου βιβλίο. Πες μας γι’ αυτό και πώς επέλεξες να μοιραστείς μαζί μας αυτή την ιστορία αγάπης συγκεκριμένα.

Καλώς σας βρήκα Κατερίνα μου και ευχαριστώ για τη φιλοξενία και τις ευχές για το νέο μου έργο. Είμαι ένας άνθρωπος που γεννήθηκε από αγάπη, μεγάλωσε με αγάπη και συνεχίζει να ζει σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Δε θα μπορούσα λοιπόν να ξεκινήσω με κάτι διαφορετικό από μια ιστορία αγάπης. Η Γραμμή Άμυνας, αν και το τρίτο μου κατά σειρά προσωπικό βιβλίο, είναι το πρώτο ολοκληρωμένο μου έργο που έγραψα, ανεξάρτητα που εκδόθηκε αργότερα. Η έμπνευση ήρθε μέσω της λατρείας μου για το Ναύπλιο. Η φαντασία μου άρχισε να πλέκει μια ιστορία ενός μεγάλου έρωτα στα σοκάκια που εγώ περπάτησα, έζησα και ερωτεύτηκα.

Ανάμεσα στο παιδικό βιβλίο και σε εκείνο των ενηλίκων πού στρέφεσαι περισσότερο; Σου αρέσει ένα από αυτά τα είδη περισσότερο;

Η αλήθεια είναι πως αυτό που λατρεύω να γράφω είναι το μυθιστόρημα ενηλίκων. Νιώθω πως ζω τις ζωές των ηρώων μου, αισθάνομαι πως ταξιδεύω μαζί τους και το απολαμβάνω. Γράφω για ό,τι θα μου άρεσε να διαβάζω και η διαδικασία είναι απολαυστική. Όταν γράφω για τα παιδιά είναι αλλιώς, γράφω με σκοπό να βοηθήσω τα μικρά ανθρωπάκια μας και τους γονείς, σαν εμάς, που ψάχνουν τις απαντήσεις στα βιβλία. Για την ώρα λέω να μείνω στο κομμάτι των ενηλίκων, αλλά δεν μπορώ να σου κρύψω πως παιδικές ιστορίες τριγυρνούν στο μυαλό μου και οι ήρωές τους μου ζητούν να τους δώσω μορφή…

Πώς βιώνεις τη συγγραφή καθώς προχωράς ένα βιβλίο; Τι νιώθεις δηλαδή εκείνο το διάστημα;

Όσο γράφω νιώθω και είμαι αληθινά ευτυχισμένη! Καθώς η ιστορία μου εξελίσσεται μπαίνω όλο και περισσότερο στα παπούτσια των ηρώων μου, βιώνω τις χαρές και τις λύπες τους, μπορώ να συγκινηθώ, ακόμη και να κλάψω, και ας είμαι εγώ η ίδια που όρισα την πορεία τους. Και όταν ποια φτάσω στη λέξη “τέλος” κλαίω από ευτυχία, μα μου είναι δύσκολο να τους αφήσω πίσω μου.

Η μεγαλύτερη ευλογία για έναν συγγραφέα είναι να δημιουργεί συναισθήματα.

Τι βιβλία διαβάζεις;

Αρχικά διαβάζω πολύ. Προσπαθώ να διαβάζω μερικά λεπτά κάθε πρωί και βράδυ. Δε νομίζω πως μπορώ αλλιώς… Αγαπώ το κοινωνικό μυθιστόρημα, μα τελευταία έχω μια ροπή προς το αστυνομικό. Σίγουρα είμαι περισσότερο της σύγχρονης λογοτεχνίας, αλλά φροντίζω να διαβάζω μερικά βιβλία κλασικής λογοτεχνίας τον χρόνο.

Αυτό το διάστημα γράφεις κάποιο βιβλίο; Μπορείς να μοιραστείς κάτι μαζί μας;

Πρόσφατα τελείωσα ένα κοινωνικό μυθιστόρημα και εδώ και λίγους μήνες ξεκίνησα να γράφω ένα ακόμα, μα αυτό είναι λιγάκι διαφορετικό. Πλησιάζει στο αστυνομικό μυθιστόρημα τολμώ να πω!

Είσαι μαμά δύο παιδιών και ειδικά για σένα και όσες είναι μανούλες η συγγραφή έχει ένα ακόμα challenge: ποια ώρα να κάτσω να γράψω που να μην είναι τα παιδιά εδώ ή ξύπνια; Εσύ πώς τα καταφέρνεις;

Η αλήθεια είναι πως θέλω να γράφω όταν τα παιδιά κοιμούνται, δε θέλω τίποτε να κλέβει χρόνο από τις κοινές μας στιγμές. Έτσι, γράφω είτε αφού τα βάλω για ύπνο το βράδυ, είτε ξυπνάω στις 05:00 το πρωί για να γράψω ώσπου να τα πάω σχολείο και να ξεκινήσει η μέρα μας.

Έχεις κάποια ιδιαιτερότητα όταν κάθεσαι να γράψεις; Πχ ακούς ταυτόχρονα μουσική ή κάτι άλλο;

Υπάρχουν στιγμές που θέλω να ακούω μουσική, όχι πάντοτε. Μα έχω μόνιμα δίπλα μου τις σημειώσεις και τα αρωματικά κεριά μου, και ας μην είναι αναμμένα. Επίσης έχω πάντα δίπλα μου κάποιο ρόφημα.

Ποιο είναι το μεγάλο σου όνειρο σε ό,τι αφορά τα βιβλία σου;

Όνειρό μου είναι να συνεχίσουν να εκδίδονται, να φτάσουν σε κάθε γωνιά της χώρας και να αγγίζουν τους αναγνώστες μου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία για έναν συγγραφέα, πιστεύω, από το να δημιουργεί συναισθήματα. Το μεγαλύτερό μου όνειρό όμως ήταν εκείνο το πρώτο μου έργο να βρεθεί στα χέρια σας, και τα καταφέραμε. Γι’ αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον εκδότη μου κ. Πάνο Αντωνόπουλο και τις εκδόσεις Συρτάρι για την εμπιστοσύνη.

Υπάρχει ένα είδος βιβλίου στο οποίο θα ήθελες να πειραματιστείς και να γράψεις;

Θα ήθελα κάποια στιγμή να γράψω ένα ιστορικό μυθιστόρημα, μα θα χρειαστώ μεγάλη πορεία να διανύσω για να το καταφέρω.

Δεν μπορώ να μη γράφω. Η συγγραφή για μένα είναι κάπως σαν την “αναπνοή”.

Ποια ευχή θα έδινες σε κάποιον που ξεκινάει τώρα να γράφει;

Θα υπάρξουν μέρες που θα λες “Δεν μπορώ να το κάνω”. Λάθος! Μπορείς, φτάνει να το θες πολύ και να παλέψεις γι’ αυτό! Όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο! Εύχομαι καλές εμπνεύσεις και όλα να έρθουν με το καλό!

Σκοπεύεις να κάνεις κάτι το καλοκαίρι και θα γράφεις επίσης και τότε;

01/07 θα βρίσκομαι για παρουσίαση του βιβλίου μου «Γραμμή Άμυνας» στο βιβλιοπωλείο Book And Art στη Μυτιλήνη.

Έπειτα έχω κανονίσει οικογενειακές διακοπές και εκεί ίσως για λίγο αφήσω το λάπτοπ μου σπίτι, ίσως και όχι…. Φυσικά όλο το υπόλοιπο καλοκαίρι θα γράφω κανονικά, γιατί δε γίνεται αλλιώς, δεν μπορώ να μη γράφω, είναι κάπως σαν την “αναπνοή”.

Ελένη μου, σ’ ευχαριστώ για το μοίρασμα. Ευχόμαστε σε σένα και την οικογένειά σου ένα θαυμάσιο καλοκαίρι και σε όλα τα ΒΙΒΛΙΟγραφόπουλα φυσικά.

Εγώ σας ευχαριστώ, Κατερίνα μου. Καλό και δροσερό καλοκαιράκι σε όλους.