Book Review: ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΝΤΑ του ΝΙΚΟΥ ΙΑΤΡΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΚΑΡΟΣ

  (Της  Κατερίνας Τσαμπά )  Ένα βιβλίο σε δευτεροπρόσωπη αφήγηση και ενεστώτα χρόνο είναι σχεδόν πάντα ένα δυνατό ανάγνωσμα. Τα δυο αυτά στοιχεία προσδίδουν μια ένταση στην ιστορία, έναν ρυθμό στην ανάγνωση και συναισθήματα που βιώνονται εξίσου με ένταση. Στην ιστορία του κ. Ιατρού είναι ένας πατέρας που αναζητά τον εξαφανισμένο του γιο και του απευθύνει όσα σκέφτεται. Τον βλέπουμε πρώτα να τον ψάχνει και μετά να ζει. Μοιάζει να νιώθει τώρα περισσότερα συναισθήματα από τότε που τον ζούσε και τον μεγάλωνε. Μια συμβατική σχέση με τη γυναίκα του η οποία κατέληξε άδοξα. Ο πατέρας αναπολεί το παρελθόν και αναρωτιέται αν όσα έκανε τα έκανε σωστά, αν και μοιάζει σίγουρος πως όχι. Τον ακούμε να δικαιολογεί τον γιο του που θέλησε να εξαφανιστεί χωρίς να δώσει κάποιο στοιχείο, να δικαιολογεί τη γυναίκα του που τον εγκατέλειψε. Το σπίτι του είναι κατ’ ουσίαν μια πολυθρόνα που την έχει βάλει στη μέση του δωματίου εκείνου και ενώ τα υπόλοιπα τα μετακινεί, αυτή την αφήνει εκεί, ακούνητ...

Book Review: Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΣΤΗ ΜΕΣΗ, της Μαρίας Καρβουνίδου-Ράσμουσεν, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

(Της Γιώτας Βασιλείου)

«Η Χώρα με το Βουνό στη Μέση» είναι το τολμηρό και συναισθηματικά φορτισμένο ντεμπούτο της Μαρίας Καρβουνίδου-Ράσμουσεν. Στον τόπο που περιγράφεται στην ιστορία, το βουνό δεν χωρίζει απλώς τη χώρα στα δύο· γίνεται πηγή φόβου, γεννά μίση και οικοδομεί ένα καθεστώς ελέγχου.

Η αφήγηση ξεκινά σχεδόν αθόρυβα, με την ανακάλυψη από τον Έτρε, ενός μπλε τετραδίου που, παρά την απλότητά του, κρύβει μια αλήθεια ικανή να ανατρέψει ολόκληρο τον κόσμο του. Διαβάζοντάς το, οι αξίες και τα πιστεύω του γκρεμίζονται μέσα σε μια στιγμή, ενώ τα ψέματα, τα μυστικά και η διχόνοια υψώνονται σαν τείχος μπροστά στα μάτια του.

Η γραφή της Ράσμουσεν είναι απλή, ποτέ όμως απλοϊκή. Χειρίζεται με ακρίβεια τα πολύπλοκα ζητήματα που πραγματεύεται και οδηγεί τον αναγνώστη σε έναν κόσμο ταυτόχρονα δυστοπικό και οικείο, με ταξικούς, θρησκευτικούς και πολιτικούς διαχωρισμούς που θυμίζουν ανησυχητικά τον δικό μας. Η αίσθηση αυτή της οικειότητας, μάλιστα, προκαλεί συχνά δυσφορία, ακριβώς επειδή μας αναγκάζει να αναγνωρίσουμε πτυχές της πραγματικότητας μέσα στη μυθοπλασία.

Πίσω από κάθε ολοζώντανη εικόνα κρύβεται μια αλληγορία ή μια απόκρυφη αλήθεια. Οι χαρακτήρες, λιτοί αλλά ενδιαφέροντες, εξελίσσονται μέσα στις συνθήκες διχοτόμησης και πίστης σε έναν κόσμο που αποδεικνύεται ψεύτικος, κρατώντας την προσοχή αμείωτη. Ο γεμάτος νόημα συναισθηματισμός προσθέτει ένταση στην αφήγηση, ενώ η ιστορία κορυφώνεται σε ένα πικρό φινάλε που αφήνει την αίσθηση ότι δεν θα μπορούσε να τελειώσει αλλιώς.

Συνολικά, «Η Χώρα με το Βουνό στη Μέση» είναι μια αξιόλογη πρώτη συγγραφική προσπάθεια που λειτουργεί όχι μόνο ως συναρπαστικό ανάγνωσμα αλλά και ως αφορμή για ουσιαστικό προβληματισμό, ιδιαίτερα για όσους αναζητούν κάτι πέρα από την τυπική εμπορική λογοτεχνία.

Να το διαβάσετε! Θα το βρείτε εδώ.


Υ.Γ. Photo created by A.I.


Σχόλια