Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...

Book Review: ΕΡΩΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΜΑΤΙΑ, του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΙΔΗ, από εκδόσεις BELL

 

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Υπάρχουν έρωτες που συμβαίνουν με την πρώτη ματιά. Άλλοι, με τη δεύτερη, αφού έχεις ήδη περάσει από το πρώτο τυφλό ραντεβού με τη μοίρα. Κι έπειτα υπάρχει εκείνος που χρειάζεται την τρίτη ματιά. Την πιο καθαρή, την πιο αληθινή, την πιο επικίνδυνη. Στον «Έρωτα με την τρίτη ματιά» του Γιώργου Αγγελίδη, δυο άντρες που έχουν ήδη γνωρίσει τις ήττες της καρδιάς συναντιούνται σε μια Αθήνα που πάλλεται στο φόντο, άλλοτε ως σκηνικό και άλλοτε σαν σιωπηλός σχολιαστής.

Ο Ιανός (εντυπωσιακή η επιλογή του ονόματος), κουρασμένος από τις πληγές, έχει ορκιστεί να μην αφεθεί ξανά έρμαιο του Έρωτα. Ο Μιχαήλ, απογοητευμένος από την ελαφρότητα των σχέσεων, αναζητά κάτι που να έχει βάρος και διάρκεια. Μπορεί η αγάπη να ανθίσει όταν έχεις ήδη δηλώσει ότι δεν τη θες; Και πόσες ματιές χρειάζεται για να σπάσεις έναν όρκο που έκανες στον ίδιο σου τον εαυτό;

Ο Γιώργος χτίζει την ιστορία με μικρές, ουσιαστικές στιγμές, όπως συμβαίνει άλλωστε και στην Ζωή. Δεν ποντάρει σε μεγάλα δράματα ούτε σε εντυπωσιακές ανατροπές αλλά σε αληθινούς διαλόγους. Το συναίσθημα δεν εκβιάζεται αλλά έρχεται αργά, με υπομονή. Η αφήγηση είναι απλή, καθαρή, με έμφαση στο βλέμμα, στις παύσεις και στα όσα δεν λέγονται αλλά υπονοούνται.

Αυτό που κάνει το βιβλίο να ξεχωρίζει είναι η ειλικρίνεια. Μια queer ιστορία που δεν προσπαθεί να αποδείξει τίποτα ούτε να συγκινήσει με το ζόρι, παρά μιλά για τις απώλειες, για την επούλωση των πληγών και για την απρόσμενη εκείνη στιγμή, που η ζωή σου βάζει μπροστά κάποιον που μοιάζει να είναι ο ιδανικός. Η Αθήνα δεν είναι μόνο δρόμοι και τετράγωνα χαραγμένα στο χάρτη· είναι ένας τρίτος χαρακτήρας που ανασαίνει μαζί με τους πρωταγωνιστές, που φωτίζει ή σκοτεινιάζει ανάλογα με τη διάθεσή τους.

Στο τέλος, μένει το ερώτημα: η τρίτη ματιά είναι πραγματικά η πιο βαθιά ή είναι απλώς η πρώτη που πραγματικά τόλμησες να κοιτάξεις; Το σίγουρο είναι πως ο Γιώργος Αγγελίδης μάς δίνει μια ιστορία που ναι μεν διαβάζεται γρήγορα αλλά μένει πάντα μαζί μας, σαν εκείνον τον πρώτο έρωτα… ή τον δεύτερο… ή τον τρίτο…

Θα το βρείτε εδώ και καλή ανάγνωση!


Σχόλια