Book Review: ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΨΥΧΟΡΡΑΓΙΑ του ΑΡΗ ΠΑΧΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

   (Της Κατερίνας Τσαμπά ) Το βιβλίο αυτό είναι το τρίτο έργο του συγγραφέα αλλά το πρώτο για μένα. Τον γνώρισα μέσα από αυτή τη συλλογή διηγημάτων και μόνο θετικές εντυπώσεις θα σας μεταφέρω. Η πένα του αιχμηρή, σκληρή ενίοτε αλλά και απαλή εκεί που ήθελε να αποδώσει πιο τρυφεράδα στους ήρωές του. Είτε η οπτική γωνία είναι γυναίκας είτε άντρα, είτε πρωτοπρόσωπη γραφή είτε τριτοπρόσωπη οι ιστορίες του έχουν βάθος, προκαλούν συναισθήματα, συγκινούν, σε κάνουν να θυμηθείς και ενίοτε να συνδεθείς. Λυπηρές ιστορίες, δύσκολες, βγάζουν πόνο. Είναι κυρίως για εσωτερική αναζήτηση, για να στρέψεις το βλέμμα μέσα σου, να προβληματιστείς, να σκεφτείς τι μπορείς να κάνεις αλλιώς, πώς να συνεχίσεις, τι να κάνεις για τον συνάνθρωπό σου. Είναι μια βουτιά στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων που κακοποιούνται, που ζουν μια απώλεια, που αγαπιούνται, που δεν ζουν με τον τρόπο που θα ήθελαν, που απελπίζονται, που αυτοκαταστρέφονται. Θεωρώ πως ο συγγραφέας έχει πολλά ακόμα να μας δώσει και...

Book Review: ΕΡΩΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΜΑΤΙΑ, του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΙΔΗ, από εκδόσεις BELL

 

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Υπάρχουν έρωτες που συμβαίνουν με την πρώτη ματιά. Άλλοι, με τη δεύτερη, αφού έχεις ήδη περάσει από το πρώτο τυφλό ραντεβού με τη μοίρα. Κι έπειτα υπάρχει εκείνος που χρειάζεται την τρίτη ματιά. Την πιο καθαρή, την πιο αληθινή, την πιο επικίνδυνη. Στον «Έρωτα με την τρίτη ματιά» του Γιώργου Αγγελίδη, δυο άντρες που έχουν ήδη γνωρίσει τις ήττες της καρδιάς συναντιούνται σε μια Αθήνα που πάλλεται στο φόντο, άλλοτε ως σκηνικό και άλλοτε σαν σιωπηλός σχολιαστής.

Ο Ιανός (εντυπωσιακή η επιλογή του ονόματος), κουρασμένος από τις πληγές, έχει ορκιστεί να μην αφεθεί ξανά έρμαιο του Έρωτα. Ο Μιχαήλ, απογοητευμένος από την ελαφρότητα των σχέσεων, αναζητά κάτι που να έχει βάρος και διάρκεια. Μπορεί η αγάπη να ανθίσει όταν έχεις ήδη δηλώσει ότι δεν τη θες; Και πόσες ματιές χρειάζεται για να σπάσεις έναν όρκο που έκανες στον ίδιο σου τον εαυτό;

Ο Γιώργος χτίζει την ιστορία με μικρές, ουσιαστικές στιγμές, όπως συμβαίνει άλλωστε και στην Ζωή. Δεν ποντάρει σε μεγάλα δράματα ούτε σε εντυπωσιακές ανατροπές αλλά σε αληθινούς διαλόγους. Το συναίσθημα δεν εκβιάζεται αλλά έρχεται αργά, με υπομονή. Η αφήγηση είναι απλή, καθαρή, με έμφαση στο βλέμμα, στις παύσεις και στα όσα δεν λέγονται αλλά υπονοούνται.

Αυτό που κάνει το βιβλίο να ξεχωρίζει είναι η ειλικρίνεια. Μια queer ιστορία που δεν προσπαθεί να αποδείξει τίποτα ούτε να συγκινήσει με το ζόρι, παρά μιλά για τις απώλειες, για την επούλωση των πληγών και για την απρόσμενη εκείνη στιγμή, που η ζωή σου βάζει μπροστά κάποιον που μοιάζει να είναι ο ιδανικός. Η Αθήνα δεν είναι μόνο δρόμοι και τετράγωνα χαραγμένα στο χάρτη· είναι ένας τρίτος χαρακτήρας που ανασαίνει μαζί με τους πρωταγωνιστές, που φωτίζει ή σκοτεινιάζει ανάλογα με τη διάθεσή τους.

Στο τέλος, μένει το ερώτημα: η τρίτη ματιά είναι πραγματικά η πιο βαθιά ή είναι απλώς η πρώτη που πραγματικά τόλμησες να κοιτάξεις; Το σίγουρο είναι πως ο Γιώργος Αγγελίδης μάς δίνει μια ιστορία που ναι μεν διαβάζεται γρήγορα αλλά μένει πάντα μαζί μας, σαν εκείνον τον πρώτο έρωτα… ή τον δεύτερο… ή τον τρίτο…

Θα το βρείτε εδώ και καλή ανάγνωση!


Σχόλια