Book Review: ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΨΥΧΟΡΡΑΓΙΑ του ΑΡΗ ΠΑΧΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

Αναρτήθηκε από την
   (Της Κατερίνας Τσαμπά ) Το βιβλίο αυτό είναι το τρίτο έργο του συγγραφέα αλλά το πρώτο για μένα. Τον γνώρισα μέσα από αυτή τη συλλογή διηγημάτων και μόνο θετικές εντυπώσεις θα σας μεταφέρω. Η πένα του αιχμηρή, σκληρή ενίοτε αλλά και απαλή εκεί που ήθελε να αποδώσει πιο τρυφεράδα στους ήρωές του. Είτε η οπτική γωνία είναι γυναίκας είτε άντρα, είτε πρωτοπρόσωπη γραφή είτε τριτοπρόσωπη οι ιστορίες του έχουν βάθος, προκαλούν συναισθήματα, συγκινούν, σε κάνουν να θυμηθείς και ενίοτε να συνδεθείς. Λυπηρές ιστορίες, δύσκολες, βγάζουν πόνο. Είναι κυρίως για εσωτερική αναζήτηση, για να στρέψεις το βλέμμα μέσα σου, να προβληματιστείς, να σκεφτείς τι μπορείς να κάνεις αλλιώς, πώς να συνεχίσεις, τι να κάνεις για τον συνάνθρωπό σου. Είναι μια βουτιά στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων που κακοποιούνται, που ζουν μια απώλεια, που αγαπιούνται, που δεν ζουν με τον τρόπο που θα ήθελαν, που απελπίζονται, που αυτοκαταστρέφονται. Θεωρώ πως ο συγγραφέας έχει πολλά ακόμα να μας δώσει και...
0

Book Review: Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ, του SEBASTIAN FITZEK, από εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

Αναρτήθηκε από την


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Ο Σεμπάστιαν Φίτσεκ επιστρέφει με ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ που θυμίζει escape game, αλλά παίζει εξίσου δυνατά με το μυαλό του αναγνώστη του. Αυτή τη φορά, ο αγαπημένος μας Σεβαστιανός καταπιάνεται με την προσωπαγνωσία – μια σπάνια νευρολογική διαταραχή, κατά την οποία το άτομο αδυνατεί να αναγνωρίσει πρόσωπα, ακόμα και πολύ οικεία, όπως φίλους ή συγγενείς. 

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!!! Η προσωπαγνωσία εδώ δεν είναι απλώς αφηγηματικό τέχνασμα· γίνεται κεντρικός άξονας αμφιβολίας, αγωνίας και υπαρξιακού τρόμου. Ποιον μπορείς να εμπιστευτείς όταν δεν είσαι σίγουρος αν τον έχεις ξαναδεί; 

Ο Φίτσεκ χτίζει με κλειστοφοβική ακρίβεια μια ιστορία όπου ο τρόμος δεν προέρχεται από το ποιος σε κυνηγάει, αλλά από το αν μπορείς να τον αναγνωρίσεις όταν σταθεί μπροστά σου. Γρήγορος ρυθμός, κεφάλαια που τρέχουν και συνεχείς ανατροπές που άλλοτε με ενθουσίασαν κι άλλοτε είπα «εεεε νισάφι».

Όπως και να έχει όμως, για μια φορά ο αγαπημένος τρελογερμανός έγραψε ένα page-turner που ψάχνει τον φόβο όχι στα τέρατα του Κόσμου, αλλά στα τέρατα που γεννά το μυαλό μας, όταν αυτό χάνει την αντίληψή του. Κι αυτό είναι – πιο τρομακτικό απ’ ό,τι νομίζεις.

Όσοι πιστοί Φιτσεκικοί, προσέλθετε! Θα το βρείτε εδώ, βεβαίως-βεβαίως!


Υ.Γ. Photo created by A.I.



Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...