Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

Αναρτήθηκε από την
 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...
0

Book Review: Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ, του SEBASTIAN FITZEK, από εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

Αναρτήθηκε από την


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Ο Σεμπάστιαν Φίτσεκ επιστρέφει με ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ που θυμίζει escape game, αλλά παίζει εξίσου δυνατά με το μυαλό του αναγνώστη του. Αυτή τη φορά, ο αγαπημένος μας Σεβαστιανός καταπιάνεται με την προσωπαγνωσία – μια σπάνια νευρολογική διαταραχή, κατά την οποία το άτομο αδυνατεί να αναγνωρίσει πρόσωπα, ακόμα και πολύ οικεία, όπως φίλους ή συγγενείς. 

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!!! Η προσωπαγνωσία εδώ δεν είναι απλώς αφηγηματικό τέχνασμα· γίνεται κεντρικός άξονας αμφιβολίας, αγωνίας και υπαρξιακού τρόμου. Ποιον μπορείς να εμπιστευτείς όταν δεν είσαι σίγουρος αν τον έχεις ξαναδεί; 

Ο Φίτσεκ χτίζει με κλειστοφοβική ακρίβεια μια ιστορία όπου ο τρόμος δεν προέρχεται από το ποιος σε κυνηγάει, αλλά από το αν μπορείς να τον αναγνωρίσεις όταν σταθεί μπροστά σου. Γρήγορος ρυθμός, κεφάλαια που τρέχουν και συνεχείς ανατροπές που άλλοτε με ενθουσίασαν κι άλλοτε είπα «εεεε νισάφι».

Όπως και να έχει όμως, για μια φορά ο αγαπημένος τρελογερμανός έγραψε ένα page-turner που ψάχνει τον φόβο όχι στα τέρατα του Κόσμου, αλλά στα τέρατα που γεννά το μυαλό μας, όταν αυτό χάνει την αντίληψή του. Κι αυτό είναι – πιο τρομακτικό απ’ ό,τι νομίζεις.

Όσοι πιστοί Φιτσεκικοί, προσέλθετε! Θα το βρείτε εδώ, βεβαίως-βεβαίως!


Υ.Γ. Photo created by A.I.



Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...