Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

Αναρτήθηκε από την
 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...
0

Book Review: ΛΕΥΚΟ ΧΑΡΤΙ, της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΟΜΟΝΗ, από εκδόσεις ΣΥΡΤΑΡΙ

Αναρτήθηκε από την

 



Όταν νιώσεις την αδικία στο πετσί σου, εναντιώνεσαι.
Διεκδικείς.
Πολεμάς.

Το Λευκό χαρτί της Χριστίνας Πομόνη δεν είναι απλώς μία ιστορία· είναι ένας καθρέφτης που σε αναγκάζει να κοιτάξεις μέσα σου. Ο Άλκης, με τις πληγές του, τις ελπίδες του και τις σιωπές του, γίνεται σύντροφος στο ταξίδι της εσωτερικής αναζήτησης – εκεί όπου τα όρια μεταξύ εγκατάλειψης και αγάπης, χαμένων παιδικών χρόνων και αποφάσεων του σήμερα, θλίψης και ανάτασης ψυχής, γίνονται τόσο λεπτά όσο ένα τσιγαρόχαρτο.

Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση είναι δυνατή και αφοπλιστική. Δεν σου επιτρέπει απλώς να παρακολουθήσεις τη ζωή του Άλκη, σε σπρώχνει να τη ζήσεις μαζί του, να νιώσεις το βάρος της απουσίας, την ανάγκη της φυγής αλλά και την κρυφή λαχτάρα της επιστροφής. Η διαφορά παίζει στις λεπτομέρειες – ένα βλέμμα, μια χειρονομία, μια σκηνή που περισσότερο υπαινίσσεται παρά λέγεται – υφαίνουν έναν καμβά που ζωντανεύει στο γύρισμα κάθε σελίδας.

Και όσο ο Άλκης παλεύει να γράψει, η ίδια η γραφή μοιάζει να καθρεφτίζει τον αγώνα του· αργή, διστακτική, γεμάτη σιωπές αλλά και στιγμές αποκαλυπτικές. Ένα λευκό χαρτί που δεν είναι κενό, αλλά αντίθετα, είναι γεμάτο απαιτήσεις.

Το βιβλίο δεν χαϊδεύει τις αισθήσεις· σε ταρακουνά. Σε κάνει να γελάσεις, να θυμώσεις, να συγκινηθείς, να κοιτάξεις πιο βαθιά όχι μόνο στην ψυχή του ήρωα αλλά και του εαυτού σου. Είναι ασυμβίβαστο, τρυφερό, αληθινό. Ένα βιβλίο που δεν το αφήνεις εύκολα – και που σίγουρα δεν θα σε αφήνει ίδιο/α όταν το κλείσεις.

Να το διαβάσεις. Θα το βρεις εδώ.

 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...