(Της Κατερίνας Τσαμπά)
Το βιβλίο αυτό είναι το δεύτερο της συγγραφέως. Η γραφή της καταφέρνει να σε κρατά δέσμιο και να σε κάνει μέρος της ιστορίας της. Αυτό το βιβλίο με έκανε να χαμογελάσω, μου γλύκανε την καρδιά από τη βαθιά αγάπη που περιέχει αλλά και να κλάψω γοερά προς το τέλος.
Το παγωτό τριαντάφυλλο συμβολίζει την αγάπη που μπορεί να μετουσιώνεται σε δόσιμο, νοιάξιμο, περιποίηση, φροντίδα. Το γλυκό είναι όλα αυτά κι άλλα τόσα. Παρακολουθούμε γιαγιά και εγγονή, τόσο ιδιαίτερη σχέση που μέσα της μπορεί να υπάρχει αγάπη κι όλα τα παραπάνω επί εκατό. Η γιαγιά Ελενίτσα φροντίζει να έχει έτοιμο το καφεδάκι της εγγονής Ελπίδας όταν εκείνη την επισκέπτεται και το παγωτό τριαντάφυλλο βγαίνει αργότερα.
Η Ελενίτσα αποφασίζει να μοιραστεί με το κορίτσι μια ιστορία, μιας Λένας που γεννήθηκε εν μέσω Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο Κάιρο. Την παιδική της, δύσκολη, ηλικία, τον απόμακρο και κακοποιητικό πατέρα της, την απώλεια της μητέρας της. Τον μεγάλο έρωτα που ήρθε απρόσμενα, την εσωτερική της πάλη για το πώς θα γίνει αποδεκτός από τον πατέρα της, τη φυγή από το Κάιρο όπου ζούσαν και την επιστροφή στην Ελλάδα. Την αναμονή του άντρα εκείνου που αγάπησε πολύ, το χτίσιμο της ζωής της παράλληλα με τα γεγονότα της δικτατορίας και κατόπιν του Πολυτεχνείο. Τη δημιουργία εν τέλει οικογένειας.
Θέλει τέχνη να μπορέσεις να βάλεις τόσο πολλά στοιχεία σε μόλις 148 σελίδες. Η συγγραφέας πιστεύω ότι ήθελε να περάσει το εξής μήνυμα μέσα από αυτό το όμορφο βιβλίο: Η αγάπη όταν είναι βαθιά κι αληθινή δεν πάει πουθενά. Μένει εκεί και μετατρέπεται σε παγωτό τριαντάφυλλο.
Αναζητήστε το εδώ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε εδώ το σχόλιό σου...