Book Review: Τρεις ζωές την εβδομάδα, του Michel Bussi, από εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

  (Της  Γιώτας Βασιλείου ) Όταν ένας άντρας βρίσκεται νεκρός σε μια απομονωμένη κοιλάδα, η αστυνόμος Μαρέλ καλείται να διαλευκάνει μία υπόθεση που μοιάζει βγαλμένη από παρτίδα σκάκι. Στο αυτοκίνητο του θύματος υπάρχουν τρεις διαφορετικές άδειες οδήγησης, με την φωτογραφία που μοιάζει με τον Ρενό Ντυβάλ. Από εδώ και πέρα, ο αναγνώστης δεν διαβάζει. Ψάχνει. Αμφιβάλλει. Ανασυνθέτει. Κι αυτό είναι το δυνατό χαρτί του Bussi, δεν σε βάζει μέσα στην ιστορία – σε παγιδεύει. Το μυθιστόρημα λειτουργεί σαν καλειδοσκόπιο. Κάθε στροφή αλλάζει την εικόνα, αλλάζει και τον άνθρωπο. Τρεις γυναίκες διεκδικούν την αλήθεια – και τελικά, τη δική τους πραγματικότητα. Ο Bussi δεν ενδιαφέρεται μόνο για το ποιος είναι ο νεκρός, αλλά για το ποιος πίστεψε ότι τον ήξερε. Εκεί, ακριβώς εκεί, μετατρέπει το θρίλερ σε ψυχολογικό παιχνίδι ταυτότητας. Θέτει τα ερωτήματα: μπορούμε να είμαστε περισσότεροι από ένας; Και πόσες ζωές αντέχει ένας άνθρωπος προτού σπάσει; Ο ρυθμός είναι γρήγορος, κινηματογραφικός. Οι ...

Book Review: ΑΓΡΙΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ ΗΡΕΜΩΝ ΖΩΩΝ του ΧΑΡΗ ΜΑΥΡΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ


Το βιβλίο αυτό είναι το τέταρτο κατά σειρά έργο του Χάρη Μαύρου που εκδίδεται και το πρώτο του που διαβάζω εγώ. Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον, αρκετά φιλοσοφικό.

Είναι η ιστορία ενός συγγραφέα, του Θεοχάρη, που ανακαλύπτει ότι άλλος συγγραφέας, ο Μάριος, του έκλεψε την ιδέα και μάλιστα την εξέδωσε με μεγάλη επιτυχία. Έκτοτε γίνεται εμμονικός, τον ακολουθεί, του δημιουργεί στρες και προσπαθεί να τον προκαλέσει να εκτροχιαστεί. Όλα αυτά γιατί θέλει με κάποιο τρόπο να τον εκδικηθεί. Τελικά εκτροχιάζεται ο ίδιος αλλά πριν απ’ όλα αυτά ο συγγραφέας μάς κάνει κοινωνούς σε έναν δυσοίωνο “χορό” ανάμεσα στους δύο άντρες με παρατηρητές αλλά και στενά εμπλεκόμενους την οικογένεια του Μάριου.

Το βιβλίο είναι ένα μακροβούτι στον ψυχισμό του ανθρώπου, της ψυχοσύνθεσής του, της φύσης του. Ένα βαρύ κατηγορώ για την κατάντια του, για το πόσο άγριος μπορεί να γίνει νιώθοντας μια αδικία ή κάτι που τον θίγει. Όμως πέραν αυτών μιλάει και για τη μεγάλη δύναμη που έχει ο έρωτας.

Είναι ένα ψυχογράφημα, η αποδόμηση μιας συμφοράς, όπως βιώνει τη λογοκλοπή ο Θεοχάρης.

Στημένο με πολύ έξυπνο τρόπο, κάθε κεφάλαιο αφορά τον χαρακτήρα ενός ζώου φαινομενικά ήρεμου. Όμως κάθε ζώο όσο ήρεμο κι αν είναι, όταν απειλείται μπορεί να γίνει άγριο. Με αλληγορικό τρόπο καταλαβαίνουμε ότι οι αναφορές στα ζώα αυτά αφορούν τους δύο ήρωες.

Από ένα σημείο και μετά η ιστορία εξελίσσεται κυριολεκτικά σε θρίλερ χωρίς όμως να μπορεί να χαρακτηριστεί το βιβλίο ως ψυχολογικό θρίλερ.

Ο άνθρωπος λένε διαφέρει από τα ζώα γιατί έχει τη λογική. Μέχρι πού φτάνει η λογική όμως και πού ξεκινάει ο παραλογισμός; Πόσο γρήγορα μπορεί να καταστραφεί μια ζωή;

Και ποιος μπορεί να πει με σιγουριά ποιος φταίει στην ιστορία αυτή;

Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσετε με κριτική ματιά.

Αναζητήστε το εδώ.  

Σχόλια