Συνέντευξη: ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: «Οι ήρωές μου δεν επαναπαύονται στις συγγραφικές μου επιθυμίες».

  Ο Τάσος Αναστασιάδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Έπειτα από ένα μικρό διάλειμμα για σπουδές στο Τμήμα Λογιστικής & Χρηματοοικονομικής της πόλης των Σερρών, επέστρεψε μόνιμα στην αγαπημένη και μελαγχολική πόλη του, όπου δημιούργησε τη δική του οικογένεια. Στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με το διάβασμα, τη συγγραφή, τη μουσική και τα δυο του παιδιά. Το 2023 εκδόθηκε το πρώτο του αστυνομικό μυθιστόρημα με τίτλο ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΚΙΕΣ από τις εκδόσεις ΝΙΚΑΣ, ενώ διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί σε ιστοσελίδες, περιοδικά και συλλογές διηγημάτων. Το δεύτερο αστυνομικό του μυθιστόρημα αναμένεται εντός του 2026. (Συνέντευξη στην Αγγελική Ζούμπου ) Τάσο, καλωσόρισες στα ΒΙΒΛΙΟγραφικά. Έχεις πει ότι η συγγραφή μπήκε κάπως απροσδόκητα στη ζωή σου. Θυμάσαι ποια ήταν η στιγμή που αποφάσισες να γράψεις και μάλιστα πιο σοβαρά, με σκοπό να ολοκληρώσεις ένα βιβλίο; Ήταν περίπου 3-4 χρόνια πριν την έκδοση του «Πίσω από τις σκιές», τότε που ακόμη δεν περνούσε από τις σκέψεις μου η συ...

Book Review: ΛΕΣΧΗ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΑΣ ΓΡΑΦΗΣ του ΠΑΝΟΥ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ



Η “Λέσχη Ελπιδοφόρας Γραφής” είναι η ιστορία του νεαρού Σάμη Αντωνίου, ο οποίος προσπαθεί να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο. Είναι το μεγάλο του όνειρο και όλη η ζωή του γυρνά γύρω από αυτό. Ζει οριακά με τα χρήματα της Πρόνοιας και βελτιώνει συνεχώς το βιβλίο του προσθέτοντας και αφαιρώντας κομμάτια του.

Κάποια στιγμή, βρίσκεται ο εκδοτικός οίκος ΛΕΓΡΑ που αναλαμβάνει να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Μόνο που για να συμβεί αυτό του βάζει κάποιες αποστολές που πρέπει να ολοκληρώσει. Σκοπός αυτών είναι να αποδείξει ότι αξίζει την εμπιστοσύνη τους και ότι πιστεύει στο μήνυμα του βιβλίου του. Η Λέσχη αποτελείται από επιφανείς λογοτέχνες όπως είναι ο Χένρι Μίλερ, η Αγκάθα Κρίστι, ο Μανόλης Αναγνωστάκης, ο Ουμπέρτο Έκο κ.α. Μέσα από τις αποστολές αυτές ο Σάμης γίνεται ένας μαχητής ανθρωπιστικών ιδεών.

Η πλοκή της ιστορίας έχει άκρως επίκαιρο χαρακτήρα, καθώς ο συγγραφέας αναφέρει μία κατάσταση πολέμου και προσπαθεί, μέσα από το όραμα του ήρωα συγγραφέα για ένα καλύτερο αύριο δίνοντας στο βιβλίο έναν αισιόδοξο τόνο.

Ο συγγραφέας δίνει, επίσης, μια φιλοσοφική διάσταση στην ιστορία του περιπλέκοντας την αγάπη, την αλληλεγγύη, την ελπίδα, την επιμονή. Ουσιαστικά ο αγώνας του ήρωα είναι, μέσα από το δικό του βιβλίο αρχικά αλλά και στη συνέχεια γενικότερα, να σκεφτεί ποιο είναι το μέλλον της λογοτεχνίας και πώς η γραφή και τα βιβλία μπορούν να κάνουν καλύτερη την κοινωνία και τον άνθρωπο.

Το βιβλίο αυτό είναι για όλους εμάς που έχουμε ακόμα ζωντανό τον ρομαντισμό και πιστεύουμε ότι η λογοτεχνία μπορεί να σώσει τον άνθρωπο, τον κόσμο. Με αναφορές ζωντανές στο τώρα, θέλει να καταδείξει την πορεία που πήρε η κοινωνία μας, το ότι σύντομα δεν θα αναγνωρίζουμε τον κόσμο μας και να θορυβήσει τους ανήσυχους ανθρώπους και να τους αποτρέψει από το να απογοητευτούν.

Φωνάζει το βιβλίο ότι ναι, υπάρχει ελπίδα. Μόνο που πρέπει όλοι μας να προσπαθήσουμε γι’ αυτή και να την κρατήσουμε ζωντανή.

Η γραφή του Αντωνόπουλου είναι δυνατή, η αφήγηση ρέει, οι περιγραφές είναι λεπτομερείς αλλά όχι βαριές. Συγκινεί, θορυβεί και ευαισθητοποιεί.

Βρήκα εκπληκτική την ιδέα της ιστορίας αυτής. Το βιβλίο, κατ’ εμέ, πάντα θα είναι το “όπλο” μας στην άγνοια, την αδιαλλαξία, τη στενομυαλιά.

Αναζητήστε το εδώ.


 







Σχόλια