Book Review: ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΘΕΡΙΖΕΙΝ, της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΜΕΤΑΞΑ, από εκδόσεις Μίνωα

  (Της Γιώτας Βασιλείου ) Αν υπάρχει ένα βιβλίο της Ελευθερίας Μεταξά που μπορείς να πεις χωρίς δεύτερη σκέψη «εδώ ωρίμασε», αυτό είναι το  Καιρός του θερίζειν , όπου χωρίς τυμπανοκρουσίες αλλά γνωρίζει ακριβώς που και πόσο να κρατήσει τη σιωπή της, πότε να κόψει βαθιά και πότε να αλείψει με μέλι τις πληγές που η ίδια άνοιξε. Το διάβασα απνευστί και απόλαυσα την κάθε του αράδα! Η ένταση χτίζεται σταδιακά όταν ο Οδυσσέας Γιαβρόγλου αναγνωρίζει, ανάμεσα σε κλοπιμαία που καταλήγουν στη ΓΑΔΑ, ένα κόσμημα που ανήκε στη μητέρα του. Η ομολογία ενός συλληφθέντα στρέφει τις υποψίες προς έναν ήρωα του αντιδικτατορικού αγώνα, τον οποίο ο Οδυσσέας θεωρεί υπεύθυνο για τον θάνατό της. Όταν όμως εκείνος βρίσκεται δολοφονημένος, οι υποψίες πέφτουν πάνω στον νεαρό αστυνομικό. Ένας ανεξιχνίαστος φόνος, τραύματα της Επταετίας που δεν έκλεισαν ποτέ και μια υπόθεση που οδηγεί τον Μάνο Βαρσάμη και την Έλσα Γληνού να σκάψουν βαθιά στο παρελθόν, για να αποκαλύψουν την αλήθεια και να σώσουν τον φίλ...

Book Review: ΠΑΤΗΣΙΩΝ & ΔΕΡΙΓΝΥ ΓΩΝΙΑ, της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΩΣΤΑΡΑ, από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ


(Της Κατερίνας Τσαμπά)

Το βιβλίο αυτό είναι το πρώτο της συγγραφέως και αυτό ήταν ένα παραπάνω κίνητρο για να το αποκτήσω μόλις κυκλοφόρησε, μιας και θέλω να στηρίζω νέες φωνές. Και αποζημιώθηκα στο έπακρον!

Μια συλλογή διηγημάτων όμορφα στημένη και εξαιρετικά καλογραμμένη. Ιστορίες που μιλούν για απώλειες, για την καλοσύνη των ανθρώπων, την αγάπη, τη μοναξιά, τον θάνατο, τη ζωή στις μικρές κοινωνίες, τη λησμονιά, τις αναμνήσεις, τη διαφορετικότητα, την ανάγκη για επικοινωνία. Ακόμα, τι μπορεί να κρύβει μια εικόνα από πίσω της, τη δύναμη και την αποδοχή, τη δυνατότητα μεταμόρφωσης και αλλαγής, την κακοποίηση.

Με μια λυρική γλώσσα σε κάποια, πιο απλή σε άλλα και σε άλλα ακόμα και ανάλαφρη και χιουμοριστική, η συγγραφέας καταφέρνει να αποδώσει καταστάσεις που λίγο πολύ όλοι και όλες ζήσαμε ή ακούσαμε γι’ αυτές από κάποιο προσφιλές μας πρόσωπο.

Καταφέρνει επίσης να μεταφέρει μυρωδιές και εικόνες ολοζώντανε. Οι χαρακτήρες των ιστοριών είναι ρεαλιστικοί, κάνοντάς μας κοινωνούς και μέρος των ιστοριών τους.

Λάτρεψα δύο από αυτές και θα τις κουβαλώ για καιρό μέσα μου: την “Πέντε καθέτως” και την “Προσπέραση”.

Με μικρές και ευκολοδιάβαστες οι ιστορίες της το βιβλίο μπορείς να το ολοκληρώσεις πολύ πολύ σύντομα. Εγώ επέλεξα να διαβάζω μία δύο κάθε μέρα, για να τις απολαύσω ακόμα περισσότερο.

Εύχομαι να το διαβάσετε. Θα σας ικανοποιήσει το ταξίδι της καθεμίας.

Το βρίσκετε εδώ.


Σχόλια