Book Review: ΕΝΑΝ ΠΡΟΣ ΕΝΑΝ, του CHRIS CARTER

Ο δολοφόνος τους έπαιζε στα δάχτυλα από την αρχή! 

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Εντάξει, τι να πω τελικά για τον Chris Carter και τα βιβλία του, που όσο περνάει ο καιρός όλο και καλύτερα γίνονται, όλο και πιο παρανοϊκά (με την καλή την έννοια βεβαίως-βεβαίως)! Με το «Έναν προς έναν», πιστεύω ότι ξεπέρασε κατά πολύ τον πήχη, που ο ίδιος έχει θέσει στον εαυτό του και σε επίπεδο ιστορίας και πλοκής όσο και σε επίπεδο γραφής!

Ας τα δούμε όμως … Ένα προς Ένα…  

Ιστορία: Όχι πολύ πρωτότυπη μεν, απίστευτα δυνατή δε! Αυτή τη φορά έχουμε να κάνουμε έναν… σινεφίλ δολοφόνο, ο οποίος βγάζει online τα θύματά του και ζητά από το κοινό του να επιλέξει τον τρόπο με τον οποίο θα τα θανατώσει. Ένα φονικό reality show, που προσωπικά δε θα ήθελα με τίποτα να το παρακολουθήσω!

Πλοκή: Καταιγιστικά γρήγορη, με γυρίσματα και καθηλωτικές ανατροπές. Με μικρά, όπως πάντα κεφάλαια, ο συγγραφέας κατορθώνει να σε κρατάει δέσμιο της ιστορίας, στερώντας σου –με βαθιά του ικανοποίηση είμαι σίγουρη- ακόμη και τον ύπνο.

Γραφή: Εμφανώς βελτιωμένη, πιο λογοτεχνική θα μπορούσαμε να πούμε και απείρως πιο ατακαδόρικη. Επίσης, έχει αποφύγει κάποια από τα κλισέ που συναντήσαμε στα προηγούμενα βιβλία της σειράς με το Ρόμπερτ Χάντερ. Επιπλέον, σε αυτόν τον πέμπτο τόμο της σειράς, ο Κάρτερ παίζει λίγο και με το συναίσθημα του αναγνώστη, αφού εισάγει για πρώτη φορά την πρακτική της συναισθηματικής φόρτισης, με μια πολύ δυνατή σκηνή που δε θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Και το γεγονός ότι έφτασα να ξεχωρίζω αποσπάσματα από ιστορία του Κάρτερ, αυτό από μόνο του είναι πολύ πολύ σημαντικό για μένα

"Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει πως είμαστε υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει στη ζωή μας. Πως πάντα έχουμε μια επιλογή, είτε το θέλουμε είτε όχι. Και τι συμβαίνει με τις επιλογές άλλων που καταλήγουν να αλλάξουν τη ζωή σου αλλά όχι και τη δική τους; Πού είναι η επιλογή που έχεις τότε;"

Χαρακτήρες: Το ζεύγος Χάντερ και Γκαρσία δυναμικό και σε τέλεια αρμονία όπως πάντα. Βλέπουμε τον Κάρλος εδώ να επηρεάζεται σε προσωπικό επίπεδο από αυτά που συμβαίνουν. Ο δολοφόνος από την άλλη είναι η επιτομή της κακίας. Ένα πλάσμα χωρίς ηθικούς ή άλλους φραγμούς. Ένα πλάσμα χωρίς καμιά εκτίμηση ή σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή που χρησιμοποιεί τα πιο σαδιστικά τεχνάσματα προκειμένου να βασανίσει κι εν τέλει να σκοτώσει τα θύματά του. Δεν εκφράζει συναίσθημα, θυμό, μίσος ή απογοήτευση. Αντίθετα ξεχειλίζει από ευχαρίστηση και ικανοποίηση για τον τρόμο και τον πόνο που προκαλεί. Ένα πλάσμα που μόνο άνθρωπο δε μπορείς να αποκαλέσεις. Ή μήπως όχι...; 

Ένα από τα αγαπημένα μου χαρακτηριστικά στις ιστορίες του Κάρτερ, είναι το γεγονός που επιλέγει να γράψει ένα αμιγώς αστυνομικό μυθιστόρημα, εντάσσοντας όμως σε αυτό κοινωνιολογικές προεκτάσεις. Όπως στο «Έναν προς έναν» όπου αποδεικνύει το πόσο επικίνδυνη επιρροή μπορεί να έχει το internet στους νέους ανθρώπους. Και είναι πραγματικά πολύ τρομακτικές οι σκηνές όπου τα νούμερα των ψηφοφόρων ανεβαίνουν με τρελό ρυθμό. Ανθρώπων που ψηφίζουν όχι για το ΑΝ θα θανατωθεί ένας άνθρωπος αλλά για το ΠΩΣ θα θανατωθεί!

"Μα γιατί ψηφίζει ακόμα ο κόσμος; Όλοι ξέρουν πως αυτό που βλέπουν δεν είναι παιχνίδι, ούτε κάποιο κόλπο για την προώθηση ταινίας. Αυτό που βλέπουν είναι πραγματικό. Όλοι ξέρουν πως θα πεθάνει στην πραγματικότητα. Πως δεν είναι ψέμα. Όλοι το ξέρουν, αλλά παρ' όλα αυτά εξακολουθούν και ψηφίζουν... Γιατί;" 

Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να πω ότι, το «Έναν προς έναν» του Chris Carter είναι ένα απίστευτα δυνατό θρίλερ που καθηλώνει. Συστήνεται ανεπιφύλακτα για τους εραστές του είδους, κυρίως εκείνους που διαθέτουν γερά νεύρα κι ακόμα πιο γερό στομάχι!

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα ή να αγοράσετε το βιβλίο εδώ.