Book review: ΜΙΑ ΠΤΗΣΗ ΜΑΓΙΚΗ, της GIOVANNA GIORDANO, από εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Το «Μια πτήση Μαγική» της Giovanna Giordano, είναι μια φανταστική ιστορία, ένα αλληγορικό παραμύθι, που όμως είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα, το οποίο αφηγείται με μοναδικό τρόπο ένα ιστορικό γεγονός και του δίνει μια διαφορετική υπόσταση, χωρίς όμως να μειώνει στο ελάχιστο τη σημασία ή την αξία του.

Η ιστορία αφηγείται την απόφαση των Ιταλών για την κατάκτηση της Αιθιοπίας και την αναπόφευκτη παράδοση τους εν τέλει, στους Άγγλους. Στις 24 Ιουνίου 1935 ο 23χρονος πιλότος Τζούλιο Τζαμό, ο επονομαζόμενος και «Κουνούπι» φτάνει στην Αφρική έχοντας να διεκπεραιώσει μια μυστική αποστολή, την οποία δεν την γνωρίζει ούτε κι ο ίδιος. Αργότερα μαθαίνει – κι εμείς μαζί του - ότι η αποστολή του ήταν να μεταφέρει το μήνυμα με το οποίο, στις 3 Οκτωβρίου 1935 έμελλε να ξεκινήσει ο πόλεμος στα σύνορα με την Ερυθραία.

Σε αυτό το πρώτο ταξίδι του Τζούλιο στην Αφρική, συνοδεύεται από το βετεράνο λογαγό Μπέμπα Μόντιο, έναν παπαγάλο που έχει την κατάλληλη ατάκα για την κάθε στιγμή και την Τσαχάι, μια πανέμορφη και παρορμητική σκλάβα. Οι τέσσερις τους, ταξιδεύουν παρέα πάνω από την άγρια Αφρική. Ο Τζούλιο, χωρίς να γνωρίζει τι κουβαλάει στο δισάκι του, αισθάνεται υπέροχα σε αυτό το ταξίδι. Μένει έκπληκτος και συγκινείται με την πληθωρικότητα της μαύρης ηπείρου, καθώς βλέπει την εξωτική βλάστηση όπου η αγαύη αφθονεί και η γη είναι κόκκινη και ενθουσιάζεται στην θέα υπέροχων ζώων, όπως οι ελέφαντες, οι καμηλοπαρδάλεις και τα λιοντάρια. Αυτή η παραμυθένια ιστορία είναι σα μια ταινία που προσφέρει υπέροχα εναέρια και επίγεια πλάνα της ομορφιάς του ουρανού και της γης της αφρικανικής γης, αλλά και τραγικά, τρομακτικά και μακάβρια πλάνα, ενός αιματηρού πολέμου.

Μπορεί να πούμε ότι ο Τζούλιο Τζαμό είναι ο αγγελιοφόρος που, σαν πουλί πετά στους αφρικανικούς ουρανούς, μεταφέροντας παντού άλλοτε καλά κι άλλοτε κακά νέα, μέχρι που, το 1941 πέφτει αιχμάλωτος των Άγγλων, οι οποίοι αναστέλλουν την κυριαρχία των Ιταλών και κερδίζουν τον πόλεμο. Η περιπέτειά του αυτή είναι η κληρονομιά που άφησε ο πατέρας της Giovanna Giordano και που η ίδια αποτύπωσε σε αυτό το μυθιστόρημα.

Τόσο οι εικόνες που δημιουργεί στα μάτια του αναγνώστη της η συγγραφέας, όσο και οι απολαυστικοί διάλογοι, με τις σπιρτόζικες ατάκες να διαδέχονται η μια την άλλη σε ένα αδιάκοπο λεκτικό παιχνίδι, είναι δύο μόνο από τους λόγους που σας προτείνω να το διαβάσετε. Εν κατακλείδι, το βιβλίο αυτό είναι ένα λογοτεχνικό διαμάντι, μια μικρή περιπέτεια που αξίζει να την απολαύσετε.


Μερικές από τις ατάκες και τους διαλόγους που ξεχώρισα:


Στην πτήση, η Τσαχάι με βομβάρδισε με ερωτήσεις.

«Σου αρέσει να πετάς;»

«Είναι το μοναδικό πράγμα που ξέρω να κάνω».

«Έρωτα ξέρεις να κάνεις;»

«Νομίζω πως ναι».

«Πάλι καλά. Γιατί είσαι τόσο λευκός;»

«Γιατί δεν με έχει κάψει ο ήλιος».

«Γιατί πετάς;»

«Γιατί αγαπώ την ελευθερία».

«Γιατί αγαπάς την ελευθερία;»

«Κι εσύ, γιατί κάνεις τόσες ερωτήσεις;»

«Οι ερωτήσεις είναι πιο ωραίες από τις απαντήσεις».

«Όποιος έχει δύναμη δεν έχει φίλους, είναι νόμος».

«Ο πόλεμος είναι φανταστικός».

«Γιατί;» τον ρώτησα.

«Ξεπερνά σε τόλμη και όλεθρο τη φαντασία των ανθρώπων».

«Ο έρωτας είναι ολοκληρωτικός, όταν δεν υπάρχει φόβος».


Διαβάστε περισσότερα ή αγοράστε το βιβλίο εδώ.



Σχόλια