Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

Αναρτήθηκε από την
 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...
0

Book Review: Μαίρη γκρι, της Φωτεινής Ναουμ, εκδόσεις Κύφαντα

Αναρτήθηκε από την


Της Μαριάννας Φλέσσα


Η Μαίρη είναι η γυναίκα της διπλανής πόρτας. Κάποιος παρατηρητής της  ζωής της θεωρεί ότι τα έχει όλα. Καλό γάμο, δυο υγιείς κι αξιαγάπητες κόρες, καλή δουλειά, σχετική οικονομική ευχέρεια. Για την ίδια όμως, τη Μαίρη, η ζωή της είναι γκρι. Μια χρυσή μετριότητα. Ούτε άσπρο, ούτε μαύρο. Ένα άτονο, εμετικό γκρι. Καθημερινότητα, υποχρεώσεις, η μοίρα της γυναίκας που πρέπει να παίζει επιτυχώς όλους τους ρόλους. Να είναι, δηλαδή, και γυναίκα, κι ερωμένη, και μάνα, και επαγγελματίας, και και και… Τι γίνεται, όμως, όταν η Μαίρη αποφασίζει ότι δεν της αρκούν όλα αυτά; Τι είναι αυτό που θα αλλάξει ουσιαστικά και διαπαντός τη ζωή της; Τι μπορεί να φωτίσει αυτό το γκρι; Ένας χωρισμός; Ένας νέος έρωτας; Ένας παλιός έρωτας; Τι;


Για την κυρία Φωτεινή Ναούμ, τη συγγραφέα της νουβέλας, έχω ακούσει πολλά καλά λόγια τόσο για την πένα της και τα εκφραστικά της μέσα, όσο και για το περιεχόμενο των βιβλίων της. Μέχρι σήμερα δεν είχα διαβάσει κάτι δικό της. Ξεκινώντας τη νουβέλα «Μαίρη γκρι» από τις εκδόσεις Κύφαντα, θεωρούσα ότι θα διαβάσω την ιστορία της Μαίρης Παναγιωταρά... Μαίρη η μία, Μαίρη και η άλλη… Δεν είναι όμως έτσι. Η Μαίρη γκρι δεν είναι ένα μονοδιάστατο άτομο. Η δούλα του συστήματος. Το αιώνιο θύμα της πατριαρχίας. Είναι ΚΑΙ αυτά αλλά φέρει και πολύ πιο σύγχρονα χαρακτηριστικά και τολμώ να πω ότι στο τέλος της νουβέλας με εξέπληξε με τις αποφάσεις της. Καταρχάς, η ρεαλιστικότητά της ως χαρακτήρα είναι ακαταμάχητη. Αναγνώρισα πολλές γυναίκες που γνωρίζω, αλλά και κομμάτια του εαυτού μου. Αυτό δείχνει βαθύτερη ενδοσκόπηση και γνώση της συγγραφέως στα γυναικεία θέματα. Δείχνει άνθρωπο με ρεαλιστική γνώση της πραγματικότητας που όμως δεν είναι κυνική και αφοριστική όταν γράφει.


Κινδυνεύω να γράψω κι εγώ μια μικρή νουβέλα για το πολύ μικρό αλλά διδακτικό και βιτριολικό αυτό βιβλίο. Θέλω να σας προτείνω να το διαβάσετε. Έχει όλα τα εχέγγυα να σας απαντήσει κάποια ερωτήματα της «χρυσής» ρουτίνας σας, είτε είστε άντρας, είτε είστε γυναίκα. Εγώ τρέχω για να ψάξω κι άλλα βιβλία της κυρίας Ναούμ.


Καλή ανάγνωση!


@mariannareading




Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...