Book Review: ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΗΡΕΜΙΑ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ των VEX KING & KAUSHAL από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑ

 (Της  Κατερίνας Τσαμπά ) Ένα υπεροχότατο ημερολόγιο που το ξεκινάς όποτε θέλεις και το προχωράς όπως θέλεις. Ακόμα και στον χρόνο που θέλεις, δηλαδή όχι απαραίτητα κάθε μέρα, όπως για παράδειγμα εγώ. Αν και, εδώ που τα λέμε, αν το αξιοποιείς κάθε μέρα θα έχεις σίγουρα καλύτερα και πιο καλά εδραιωμένα αποτελέσματα. Με πολύ πλούσιο περιεχόμενο για κάθε μέρα, για κάθε Σαββατοκύριακο καθώς και κάθε φορά που κλείνει ένας μήνας. Κάθε μέρα ξεκινάμε να σημειώσουμε πόσο κοιμηθήκαμε και στη συνέχεια τις δουλειές που έχουμε να κάνουμε. Αυτές, προσωπικά, τις σημειώνω από την προηγούμενη μέρα. Σε άλλο σημείο βάζουμε προτεραιότητα τις δράσεις μας. Σημειώνουμε επίσης τη διάθεσή μας. Στη δεξιά σελίδα έχει τη μισή διαθέσιμη για σημειώσεις και την υπόλοιπη να γράψουμε το τι κάναμε και πώς φροντίσαμε τον εαυτό ή, σε κάποιες περιπτώσεις, να απαντήσουμε σε πολύ εύστοχες ερωτήσεις. Το Σαββατοκύριακο έχει πολλά κι ωραία, μεγάλη ποικιλία από δραστηριότητες που σε χαλαρώνουν και άλλες που σε βά...

Book Review: ΜΟΝΟΚΛΙΝΟ ΣΕ ΜΠΟΥΑΤ, της ΟΛΓΑΣ ΣΤΕΦΟΥ, από εκδόσεις AGRAFINA


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Δεν ξέρω ειλικρινά ποιος θα τολμούσε, θα είχε τα συκώτια να το πω έτσι, να κάνει “κριτική” σε αυτό το βιβλίο. Οποιουδήποτε είδους κριτική, καλή ή κακή. Αν αναρωτιέστε γιατί το γράφω αυτό η απάντηση είναι πολύ απλή. Γιατί κάνοντας κάποιος κριτική θα ήταν σαν να κριτικάρει, την ίδια τη ζωή, τις σκέψεις, τα βιώματα και τα συναισθήματα της συγγραφέα, μιας και το «Μονόκλινο σε μπουάτ» είναι μια πέρα ως πέρα αληθινή ιστορία.

Συνοπτικά, πρόκειται για μια αυτοβιογραφική νουβέλα που καταγράφει με ωμότητα και ειλικρίνεια την προσωπική μάχη της συγγραφέως την κακοποίηση, με τον βιασμό, την σκλήρυνση κατά πλάκας και εν τέλει με την κατάθλιψη. Αν με ρωτήσετε προσωπικά δεν ξέρω ποιο από όλα είναι το χειρότερο αλλά να τα ζεις όλα μαζί; Συγχρόνως; Προσωπικά μου φαίνεται αδιανόητο! Κι όμως η Όλγα τα βιώνει χρόνια τώρα. Και με περίσσιο θάρρος, αρνείται να αφεθεί στα τραύματά της και να τους επιτρέψει να ορίσουν τη ζωή της.

Η “φωνή” της Όλγας ακούγεται δυνατά και καθαρά καθώς μοιράζεται μαζί μας τις εμπειρίες της. Μέσα από την αφήγηση της ιστορίας της, δίνει δύναμη και ελπίδα σε άλλους ανθρώπους που βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις. Προσωπικά είμαι περήφανη για την Όλγα αλλά και για όλες της Όλγες αυτού του κόσμου!

Με το χέρι στην καρδιά σας λέω ότι βιβλίο ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ, από όσο το δυνατόν περισσότερους αναγνώστες. Διαδώστε το!

Θα το βρείτε εδώ.


Σχόλια