Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...

Book Review: «Το Άγαλμα του Πραξιτέλη» του Κώστα Στοφόρου


(Της Γιώτας Βασιλείου)

«…ένα πρόσωπο από μάρμαρο φάνηκε… είχε κρατήσει το αχνό του χαμόγελο κάτι χιλιάδες χρόνια.» 

Αν δεν ήξερα ότι το βιβλίο απευθύνεται σε νεαρούς αναγνώστες, αλήθεια σας το λέω, θα πίστευα ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ ελαφρύ και εύπεπτο αστυνομικό μυθιστόρημα! Πόσο υπέροχο όμως; Πόσο φανταστικοκαταπληκτικά υπέροχο; Σχεδόν όσο και το κανονικό άγαλμα –σχεδόν ε;– «Το Άγαλμα του Πραξιτέλη» του Κώστα Στοφόρου εντυπωσιάζει με την ιστορία, την τέχνη και τις… καμπύλες του (όπου καμπύλες εσείς βάλτε ανατροπές)!

Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω κάτι του κύριου Στοφόρου κι έτσι δεν έχω εντρυφήσει στον τρόπο γραφής του. Ωστόσο διαπιστώνω ότι ακολουθεί μια πολυδιάστατη αφήγηση που συνδυάζει ιστορικά στοιχεία, μυθοπλασία και ατμόσφαιρα μυστηρίου, τοποθετώντας την πλοκή του σε διάφορες χρονικές περιόδους και τοποθεσίες. Αυτό ακριβώς που τρελαίνομαι να διαβάζω.

Αξιοποιεί ιστορικές αναφορές, από την αρχαία Ελλάδα μέχρι τη σύγχρονη Αθήνα και τους αγώνες των Ελλήνων, χρησιμοποιώντας ρεαλιστικές περιγραφές για τους τόπους, τους χαρακτήρες και τα πολιτιστικά στοιχεία. Η έμφαση σε διάφορες περιοχές της Αθήνας –όπως τα Αναφιώτικα στην Πλάκα– αναδεικνύει την ιστορική ταυτότητα του τόπου, κάτι που εμπλουτίζει το κείμενο και του προσφέρει αυθεντικότητα. Παράλληλα, το μυθιστόρημα εμπλέκει την τέχνη και την κληρονομιά του Πραξιτέλη, δίνοντας έναν κεντρικό ρόλο στη γλυπτική μέσα από τις περιπέτειες του κεντρικού ήρωα της ιστορίας. 

Το στοιχείο του μυστηρίου είναι ιδιαίτερα έντονο, καθώς οι αναγνώστες καλούνται να συνδέσουν το ιστορικό υπόβαθρο με τις μυστικές δραστηριότητες των ηρώων, οι οποίοι προσπαθούν να αποκαλύψουν κρυφά μυστικά που συνδέονται με το παρελθόν και την ιστορία του τόπου. Οι διάλογοι στακάτοι και ολοζώντανοι, προσθέτουν σφρίγος στο έργο και φυσικά βοηθούν στην ανάπτυξη των χαρακτήρων, δημιουργώντας μεταξύ τους εντάσεις, διαφωνίες μα και συμμαχίες και κατά συνέπεια, προσδίδοντας ρεαλισμό.

Στο σύνολό του το μυθιστόρημα είναι ένα άρτια δομημένο ιστορικό μυστήριο με μια πιο σύγχρονη ματιά, που συνδυάζει τον σεβασμό στην ελληνική πολιτιστική κληρονομιά και την αναζήτηση κρυμμένων αληθειών. Κι αν αναρωτιέστε πως στο καλό θα μπορούσε ένα 9χρονο να αγαπήσει την ιστορία η απάντηση είναι αυτή: Δώστε του να διαβάσει «Το άγαλμα του Πραξιτέλη»! 

Προτείνεται με τρέλα και κορδέλα για παιδιά και νέους από 9 έως 99 ετών! 

Αναζητήστε το εδώ και θα με θυμηθείτε!



Σχόλια