Book Review: ΟΥΔΕΝ ΚΡΥΠΤΟΝ, της ΣΟΝΙΑΣ ΣΑΟΥΛΙΔΟΥ, από εκδόσεις BELL

(Της Γιώτας Βασιλείου ) Το πρώτο κιόλας βράδυ ξενύχτησα διαβάζοντας κοντά διακόσιες σελίδες! Την επόμενη μέρα δεν μπορούσα να επικοινωνήσω από τη νύστα ΑΛΛΑ ούτε και να σταματήσω να σκέφτομαι τι στο καλό συνέβη στο όρος Φούτζι μπορούσα! Παρόλο που ξέρω πάνω κάτω τι να περιμένω απ’ αυτή τη γυναίκα, η Σόνια Σαουλίδου με αιφνιδίασε ξανά. Το Ουδέν Κρυπτόν δεν είναι απλώς ένα ψυχολογικό θρίλερ, είναι ένα παιχνίδι εξουσίας ανάμεσα στη μνήμη, την ενοχή και την σιωπή. Και το παίζει τόσο καλά που σε κάνει να νιώθεις πως βρίσκεσαι μέσα στο μυαλό των χαρακτήρων, παρακολουθώντας τη συνείδησή τους να αλλάζει μορφή σαν άλλος χαμαιλέοντας, κάθε φορά που ξεπετάγεται μια νέα αλήθεια ή ένα ψέμα. Η ιστορία ξεκινά με μια απλή γνωριμία δύο ζευγαριών στην Ιαπωνία και καταλήγει σε ένα λαβύρινθο εξαφανίσεων και μυστικών που λοξοδρομεί κάθε φορά που νομίζεις πως έπιασες την άκρη της. Η Σόνια έχει αυτό το χάρισμα –το έχουμε δει να συμβαίνει σε όλα τα προηγούμενα βιβλία της– να σε κάνει να νιώθεις ότι παρακολου...

Book Review: «Το Άγαλμα του Πραξιτέλη» του Κώστα Στοφόρου


(Της Γιώτας Βασιλείου)

«…ένα πρόσωπο από μάρμαρο φάνηκε… είχε κρατήσει το αχνό του χαμόγελο κάτι χιλιάδες χρόνια.» 

Αν δεν ήξερα ότι το βιβλίο απευθύνεται σε νεαρούς αναγνώστες, αλήθεια σας το λέω, θα πίστευα ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ ελαφρύ και εύπεπτο αστυνομικό μυθιστόρημα! Πόσο υπέροχο όμως; Πόσο φανταστικοκαταπληκτικά υπέροχο; Σχεδόν όσο και το κανονικό άγαλμα –σχεδόν ε;– «Το Άγαλμα του Πραξιτέλη» του Κώστα Στοφόρου εντυπωσιάζει με την ιστορία, την τέχνη και τις… καμπύλες του (όπου καμπύλες εσείς βάλτε ανατροπές)!

Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω κάτι του κύριου Στοφόρου κι έτσι δεν έχω εντρυφήσει στον τρόπο γραφής του. Ωστόσο διαπιστώνω ότι ακολουθεί μια πολυδιάστατη αφήγηση που συνδυάζει ιστορικά στοιχεία, μυθοπλασία και ατμόσφαιρα μυστηρίου, τοποθετώντας την πλοκή του σε διάφορες χρονικές περιόδους και τοποθεσίες. Αυτό ακριβώς που τρελαίνομαι να διαβάζω.

Αξιοποιεί ιστορικές αναφορές, από την αρχαία Ελλάδα μέχρι τη σύγχρονη Αθήνα και τους αγώνες των Ελλήνων, χρησιμοποιώντας ρεαλιστικές περιγραφές για τους τόπους, τους χαρακτήρες και τα πολιτιστικά στοιχεία. Η έμφαση σε διάφορες περιοχές της Αθήνας –όπως τα Αναφιώτικα στην Πλάκα– αναδεικνύει την ιστορική ταυτότητα του τόπου, κάτι που εμπλουτίζει το κείμενο και του προσφέρει αυθεντικότητα. Παράλληλα, το μυθιστόρημα εμπλέκει την τέχνη και την κληρονομιά του Πραξιτέλη, δίνοντας έναν κεντρικό ρόλο στη γλυπτική μέσα από τις περιπέτειες του κεντρικού ήρωα της ιστορίας. 

Το στοιχείο του μυστηρίου είναι ιδιαίτερα έντονο, καθώς οι αναγνώστες καλούνται να συνδέσουν το ιστορικό υπόβαθρο με τις μυστικές δραστηριότητες των ηρώων, οι οποίοι προσπαθούν να αποκαλύψουν κρυφά μυστικά που συνδέονται με το παρελθόν και την ιστορία του τόπου. Οι διάλογοι στακάτοι και ολοζώντανοι, προσθέτουν σφρίγος στο έργο και φυσικά βοηθούν στην ανάπτυξη των χαρακτήρων, δημιουργώντας μεταξύ τους εντάσεις, διαφωνίες μα και συμμαχίες και κατά συνέπεια, προσδίδοντας ρεαλισμό.

Στο σύνολό του το μυθιστόρημα είναι ένα άρτια δομημένο ιστορικό μυστήριο με μια πιο σύγχρονη ματιά, που συνδυάζει τον σεβασμό στην ελληνική πολιτιστική κληρονομιά και την αναζήτηση κρυμμένων αληθειών. Κι αν αναρωτιέστε πως στο καλό θα μπορούσε ένα 9χρονο να αγαπήσει την ιστορία η απάντηση είναι αυτή: Δώστε του να διαβάσει «Το άγαλμα του Πραξιτέλη»! 

Προτείνεται με τρέλα και κορδέλα για παιδιά και νέους από 9 έως 99 ετών! 

Αναζητήστε το εδώ και θα με θυμηθείτε!



Σχόλια