Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

Αναρτήθηκε από την
 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...
0

Book Review: ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ της EVIE WOODS, από εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

Αναρτήθηκε από την

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Το «Χαμένο Βιβλιοπωλείο» της Evie Woods, σε μετάφραση της Χριστίνας Σωτηροπούλου από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, είναι ένας ύμνος στην αγάπη για τα βιβλία και στη μαγεία της δεύτερης ευκαιρίας ‒ όχι μόνο για τα βιβλία, αλλά και για τους ανθρώπους. Επιτέλους ένα feelgood βιβλίο, με το οποίο πραγματικά ένιωθα όμορφα διαβάζοντάς το!

Η αφήγηση μας ταξιδεύει ανάμεσα στο 1921 και το σήμερα, ακολουθώντας τρεις ήρωες ‒ την Οπαλίν, τη Μάρθα και τον Χένρι, σε τρεις διαφορετικές πρωτεύουσες, ‒ το Λονδίνο, το Παρίσι και το Δουβλίνο. Όλοι τους ζουν σαν κομπάρσοι τη ζωή τους, ώσπου ένα μυστηριώδες βιβλιοπωλείο που έχει χαθεί από καιρό εμφανίζεται μυστηριωδώς ξανά και ανατρέπει τα πάντα. 

Η… μαγεία εδώ είναι διακριτική αλλά ουσιαστική· δεν υπάρχουν τέρατα και ξόρκια, αλλά μικρά μεταφυσικά θαύματα ‒ ένα βιβλιοπωλείο που εμφανίζεται και εξαφανίζεται όποτε του καπνισει, φυτά που ξεφυτρώνουν στους τοίχους, μηνύματα που χαράσσονται στο δέρμα ‒ σύμβολα ελπίδας και αναγέννησης. Η γραφή της Woods ισορροπεί ανάμεσα στον ρεαλισμό και τον λυρισμό, αγγίζοντας δύσκολα θέματα όπως η κακοποίηση, τα οικογενειακά τραύματα και η καταπίεση των γυναικών στον Μεσοπόλεμο και αναδεικνύει πώς η αυτοεκτίμηση μπορεί να ανθίσει εκεί που κάποτε υπήρχε μόνο σιωπή. 

Αν και κατά τη γνώμη μου αφήνει κάποιες λίγες εκκρεμότητες στο τέλος, το ταξίδι αυτό ήταν γεμάτο ζεστασιά, μυστήριο και νοσταλγία. Η μετάφραση της Χριστίνας Σωτηροπούλου είναι εξαιρετική, αποδίδοντας με ακρίβεια και ευαισθησία το ύφος του πρωτοτύπου και μεταφέροντας αυτούσια όλη την ατμόσφαιρα, τη μουσικότητα και την τρυφερότητα της γραφής της Woods. 

Το αποτέλεσμα είναι ένα παραμυθένιο, αλλά και ανθρώπινο, μυθιστόρημα που σε αγκαλιάζει από την πρώτη σελίδα και σου θυμίζει ότι, όπως και τα βιβλία, έτσι και οι άνθρωποι, μπορούμε να ξαναβρεθούμε, ακόμη κι αν κάποτε είχαμε χαθεί.

Αν σας αρέσουν οι feelgood ιστορίες με ένα μαγικό άγγιγμα, τότε αυτό το βιβλίο είναι για εσάς. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!

Θα το βρείτε εδώ!


Υ.Γ. Photo created by A.I.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...