Book Review: ΝΑ ΜΕ ΞΕΧΝΑΣ της ΕΙΡΗΝΗΣ ΒΑΡΔΑΚΗ, από εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ

(Της Γιώτας Βασιλείου ) Αν υπάρχει κάτι που αγαπώ στην Ειρήνη Βαρδάκη είναι ότι δεν φοβάται να τολμήσει κάτι το διαφορετικό. Αυτή τη φορά λοιπόν, επιστρέφει με ένα σκοτεινό, σαγηνευτικό ψυχολογικό θρίλερ που σε μπερδεύει, σε στοιχειώνει και σε αναγκάζει να σκεφτείς ξανά τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις "αγάπη" και "λύτρωση". Η Λίλυ φαίνεται να ζει μια ήρεμη ζωή με τον αγαπημένο της, με τον οποίο ετοιμάζονται να παντρευτούν. Την ίδια στιγμή ο Σαμ, ο γείτονας από το απέναντι διαμέρισμα, παρακολουθεί στενά την Λίλυ, φαινομενικά αποφασισμένος να την καταστρέψει. Είναι εκδίκηση όμως αυτό που καίει τα κατάβαθα της ψυχής του, είναι η αδικία που τον πνίγει ή μήπως κάτι άλλο; Η Λίλυ και ο Σαμ, έχουν κοινό παρελθόν που ενώ έμοιαζε να διαλύθηκε, τελικά επέστρεψε πιο άγριο και εκδικητικό από ποτέ. Αυτό που κάνει το «Να με ξεχνάς» να ξεχωρίζει ουσιαστικά δεν είναι μόνο η υπόθεση και οι ανατροπές του, αλλά ο τρόπος με τον οποίο ξεδιπλώνεται. Ολόκληρο σχεδόν το βιβλίο αποτελε...

Book Review: ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ της EVIE WOODS, από εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Το «Χαμένο Βιβλιοπωλείο» της Evie Woods, σε μετάφραση της Χριστίνας Σωτηροπούλου από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, είναι ένας ύμνος στην αγάπη για τα βιβλία και στη μαγεία της δεύτερης ευκαιρίας ‒ όχι μόνο για τα βιβλία, αλλά και για τους ανθρώπους. Επιτέλους ένα feelgood βιβλίο, με το οποίο πραγματικά ένιωθα όμορφα διαβάζοντάς το!

Η αφήγηση μας ταξιδεύει ανάμεσα στο 1921 και το σήμερα, ακολουθώντας τρεις ήρωες ‒ την Οπαλίν, τη Μάρθα και τον Χένρι, σε τρεις διαφορετικές πρωτεύουσες, ‒ το Λονδίνο, το Παρίσι και το Δουβλίνο. Όλοι τους ζουν σαν κομπάρσοι τη ζωή τους, ώσπου ένα μυστηριώδες βιβλιοπωλείο που έχει χαθεί από καιρό εμφανίζεται μυστηριωδώς ξανά και ανατρέπει τα πάντα. 

Η… μαγεία εδώ είναι διακριτική αλλά ουσιαστική· δεν υπάρχουν τέρατα και ξόρκια, αλλά μικρά μεταφυσικά θαύματα ‒ ένα βιβλιοπωλείο που εμφανίζεται και εξαφανίζεται όποτε του καπνισει, φυτά που ξεφυτρώνουν στους τοίχους, μηνύματα που χαράσσονται στο δέρμα ‒ σύμβολα ελπίδας και αναγέννησης. Η γραφή της Woods ισορροπεί ανάμεσα στον ρεαλισμό και τον λυρισμό, αγγίζοντας δύσκολα θέματα όπως η κακοποίηση, τα οικογενειακά τραύματα και η καταπίεση των γυναικών στον Μεσοπόλεμο και αναδεικνύει πώς η αυτοεκτίμηση μπορεί να ανθίσει εκεί που κάποτε υπήρχε μόνο σιωπή. 

Αν και κατά τη γνώμη μου αφήνει κάποιες λίγες εκκρεμότητες στο τέλος, το ταξίδι αυτό ήταν γεμάτο ζεστασιά, μυστήριο και νοσταλγία. Η μετάφραση της Χριστίνας Σωτηροπούλου είναι εξαιρετική, αποδίδοντας με ακρίβεια και ευαισθησία το ύφος του πρωτοτύπου και μεταφέροντας αυτούσια όλη την ατμόσφαιρα, τη μουσικότητα και την τρυφερότητα της γραφής της Woods. 

Το αποτέλεσμα είναι ένα παραμυθένιο, αλλά και ανθρώπινο, μυθιστόρημα που σε αγκαλιάζει από την πρώτη σελίδα και σου θυμίζει ότι, όπως και τα βιβλία, έτσι και οι άνθρωποι, μπορούμε να ξαναβρεθούμε, ακόμη κι αν κάποτε είχαμε χαθεί.

Αν σας αρέσουν οι feelgood ιστορίες με ένα μαγικό άγγιγμα, τότε αυτό το βιβλίο είναι για εσάς. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!

Θα το βρείτε εδώ!


Υ.Γ. Photo created by A.I.

Σχόλια