Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

Αναρτήθηκε από την
 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...
0

Book review: ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΝΕΡΟ της ΕΛΕΝΑΣ ΧΟΥΣΝΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΥΦΑΝΤΑ

Αναρτήθηκε από την

 

(Της Κατερίνας Τσαμπά) 

Λιγοστά βιβλία με έχουν αφήσει ξέπνοη και ένα από αυτά είναι το Παγωμένο νερό της Έλενας Χουσνή, που κυκλοφορεί από το 2020 κι εγώ το ανακάλυψα μόλις πρόσφατα. Καθώς αγάπησα τη συγγραφέα από τον Τέταρτο τοίχο της, από τότε παίρνω σιγά σιγά όλα της τα βιβλία. Και είναι ένα κι ένα όλα τους. Κι εκεί που πίστευα ότι είχα ανακαλύψει το καλύτερό της, το πιο αγαπημένο μου κλπ, να σου και το Παγωμένο νερό ήρθε να με συνταράξει και να αναιρέσει ό,τι είχα σκεφτεί μέχρι τώρα.

Ναι, είναι πλέον το αγαπημένο μου της Έλενας. 

Εξαιρετικά εύστοχος ο τίτλος. Είναι το παγωμένο νερό αυτό που σε ζωηρεύει, που σε κάνει να νιώθεις ζωντανός, που σε ξυπνά. Είναι κι αυτό όμως που σβήνει σημάδια, αποδείξεις, στοιχεία. Κι αυτά ήταν τόσο σημαντικά στην ιστορία αυτού του βιβλίου.

Δυο αδερφές, τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, με μια αγάπη και δεδομένο το μη ταίριασμα. Η μικρότερη αδερφή, όμορφη χωρίς να το ξέρει, αδύναμη, πέφτει θύμα μιας κατάστασης με τραγικές επιπτώσεις στη ζωή της, η μεγαλύτερη στον ρόλο της δυνατής και του στηρίγματος της μικρής. Μια Αντιγόνη και μια Ισμήνη.

Με τις διαφορετικές αφηγήσεις ανά κεφάλαιο (μια της Ισμήνης και μια της Αντιγόνης) μαθαίνουμε σιγά σιγά την ιστορία τους, με όχι παράθεση των καταστάσεων αλλά των συναισθημάτων τους. Αυτό το βρήκα ευφυέστατο. Άλλωστε τι είναι κάθε βιβλίο εκτός από συναίσθημα; Και η συγγραφέας εδώ αποκαλύπτει, για μία ακόμα φορά, πόσο εκπληκτική πένα έχει.

Το βιβλίο όμως θέτει και ένα σημαντικό κοινωνικό ζήτημα και δείχνει τον αντίκτυπό του στις ζωές των εμπλεκομένων και την εξέλιξή τους.

Ένα ταξίδι που, ξέρω, θα μείνει χαραγμένο μέσα μου για καιρό.

Αναζητήστε το εδώ.

Διαβάστε και την άποψη της Γιώτας εδώ.


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...