BOOK REVIEW: ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ του ΧΡΗΣΤΟΥ ΛΕΟΝΤΙΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

(Της  Κατερίνας Τσαμπά )  Το “Βλέμμα στην ομίχλη” είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του συγγραφέα Χρήστου Λεοντίου. Δεν έτυχε να διαβάσω το πρώτο του οπότε το “Βλέμμα” ήταν η γνωριμία μου μαζί του. Πολύ ωραία γραφή, φτιάχνει εικόνες, δημιουργεί ατμόσφαιρα και προκαλεί τις αισθήσεις μας. Το βιβλίο είναι η αφήγηση των δύο κεντρικών ηρώων −του Ελιάς και της Καρολίνας− των ίδιων γεγονότων από του καθενός την οπτική γωνία. Ο Ελιάς τα αφηγείται στον δεσμοφύλακά του −έχει φυλακιστεί για ένα ειδεχθές έγκλημα το οποίο το παρουσιάζει παρακάτω ο συγγραφέας− και η Καρολίνα στον σύζυγό της. Η αφήγηση του Ελιάς ξεκινάει από τη μητέρα του και προχωράει σε βάθος ώστε να τον γνωρίσουμε πολύ καλά. Είναι σχεδιαστής κοσμημάτων και κάνει το παν για να πετύχει. Δίπλα του έχει τη σύζυγό του η οποία τον στηρίζει απεριόριστα. Την Καρολίνα τη γνωρίζει στο τρένο καθ’ οδόν για την Πράγα όπου θα γίνει μια έκθεση μεγατόνων για την οποία ο Ελιάς έχει επενδύσει υπέρογκα ποσά ώστε να συμμετάσχει και να κάνει πάταγ...

BookReview: ΣΗΨΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ, της ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΧΑΝΤΖΙΑΡΑ, από εκδόσεις ΚΥΦΑΝΤΑ


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Τώρα τελευταία μου συμβαίνει όλο και πιο συχνά, να διαβάζω τα δεύτερα βιβλία συγγραφέων και μετά να ψάχνω τα πρώτα τους. Έτσι έγινε και με το δεύτερο πόνημα της Μαργαρίτας Χαντζιάρα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κύφαντα, με τον ευφάνταστο κι ανατριχιαστικό τίτλο «Σήψη πίσω από το χαμόγελο».  Πρόκειται για μια αστυνομική περιπέτεια με πολύ μυστήριο και με πρωταγωνίστρια μια Ελληνίδα, την Έμιλυ Χατζηπέτρου. 

Αν κι ομολογουμένως το βιβλίο διαβάζεται ανετότατα και χωρίς να έχεις διαβάσει το πρώτο της σειράς, εν τούτοις προσωπικά θα ήθελα να το έχω διαβάσει, γιατί μου έλειψαν κάποιες πληροφορίες σε σχέση με την αδελφή της πρωταγωνίστριας και στη θέση τους έμεινε πολύ μεγάλη περιέργεια! 

Θεωρώ ότι η «Σήψη» θα μπορούσε να γίνει άνετα μια τηλεοπτική ή κινηματογραφική παραγωγή. Η σκοτεινή και υγρή ατμόσφαιρα του Λονδίνου, με την αγωνία και το μυστήριο που περιβάλλει τους ήρωες, δημιουργούν τις καταλληλότερες συνθήκες για τη μεταφορά του έργου στη μικρή ή ακόμα καλύτερα τη μεγάλη οθόνη. 

Η Μαργαρίτα Χαντζιάρα ξεδιπλώνει την πολύ έξυπνη πλοκή του βιβλίου της χρησιμοποιώντας πολύ όμορφα την ελληνική γλώσσα, χωρίς περιττές περιγραφές και διηγήσεις. Ευχαριστήθηκα πολύ την ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου, γιατί χωρίς «φρου φρού κι αρώματα» έλεγε αυτά που έπρεπε να πει, λιτά και σταράτα. Αυτό σε συνδυασμό με την όμορφη έκδοση και την εξαιρετική επιμέλεια του κειμένου, με έκαναν να το κατευχαριστηθώ το βιβλίο. Μου άρεσαν πολύ και οι χαρακτήρες που έπλασε το μυαλό της συγγραφέα, ενώ συμπάθησα ιδιαίτερα τον γερό-πατέρα της Έμιλυ. Μου ήταν πολύ οικείος, σαν ο παππούς που θα ήθελα να είχα. 

Δε θα πω περισσότερα, μόνο ότι κλείνει σε ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ cliffhunger που μας προετοιμάζει για τη συνέχεια, η οποία ελπίζω να μην αργήσει. Μέχρι τότε εγώ φρόντισα να βρω και το πρώτο της, έτσι ώστε να έχω σφαιρική άποψη για την εξέλιξη της Μαργαρίτας ως συγγραφέα και της Έμιλυ ως αστυνομικής επιθεωρήτριας. 

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα για το βιβλίο εδώ

Διαβάστε την άποψη της Κατερίνας Τσαμπά για την "ΑΟΡΑΤΗ ΓΡΑΜΜΗ" εδώ.




Σχόλια