Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

Αναρτήθηκε από την
 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...
0

BookReview: ΣΗΨΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ, της ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΧΑΝΤΖΙΑΡΑ, από εκδόσεις ΚΥΦΑΝΤΑ

Αναρτήθηκε από την


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Τώρα τελευταία μου συμβαίνει όλο και πιο συχνά, να διαβάζω τα δεύτερα βιβλία συγγραφέων και μετά να ψάχνω τα πρώτα τους. Έτσι έγινε και με το δεύτερο πόνημα της Μαργαρίτας Χαντζιάρα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κύφαντα, με τον ευφάνταστο κι ανατριχιαστικό τίτλο «Σήψη πίσω από το χαμόγελο».  Πρόκειται για μια αστυνομική περιπέτεια με πολύ μυστήριο και με πρωταγωνίστρια μια Ελληνίδα, την Έμιλυ Χατζηπέτρου. 

Αν κι ομολογουμένως το βιβλίο διαβάζεται ανετότατα και χωρίς να έχεις διαβάσει το πρώτο της σειράς, εν τούτοις προσωπικά θα ήθελα να το έχω διαβάσει, γιατί μου έλειψαν κάποιες πληροφορίες σε σχέση με την αδελφή της πρωταγωνίστριας και στη θέση τους έμεινε πολύ μεγάλη περιέργεια! 

Θεωρώ ότι η «Σήψη» θα μπορούσε να γίνει άνετα μια τηλεοπτική ή κινηματογραφική παραγωγή. Η σκοτεινή και υγρή ατμόσφαιρα του Λονδίνου, με την αγωνία και το μυστήριο που περιβάλλει τους ήρωες, δημιουργούν τις καταλληλότερες συνθήκες για τη μεταφορά του έργου στη μικρή ή ακόμα καλύτερα τη μεγάλη οθόνη. 

Η Μαργαρίτα Χαντζιάρα ξεδιπλώνει την πολύ έξυπνη πλοκή του βιβλίου της χρησιμοποιώντας πολύ όμορφα την ελληνική γλώσσα, χωρίς περιττές περιγραφές και διηγήσεις. Ευχαριστήθηκα πολύ την ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου, γιατί χωρίς «φρου φρού κι αρώματα» έλεγε αυτά που έπρεπε να πει, λιτά και σταράτα. Αυτό σε συνδυασμό με την όμορφη έκδοση και την εξαιρετική επιμέλεια του κειμένου, με έκαναν να το κατευχαριστηθώ το βιβλίο. Μου άρεσαν πολύ και οι χαρακτήρες που έπλασε το μυαλό της συγγραφέα, ενώ συμπάθησα ιδιαίτερα τον γερό-πατέρα της Έμιλυ. Μου ήταν πολύ οικείος, σαν ο παππούς που θα ήθελα να είχα. 

Δε θα πω περισσότερα, μόνο ότι κλείνει σε ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ cliffhunger που μας προετοιμάζει για τη συνέχεια, η οποία ελπίζω να μην αργήσει. Μέχρι τότε εγώ φρόντισα να βρω και το πρώτο της, έτσι ώστε να έχω σφαιρική άποψη για την εξέλιξη της Μαργαρίτας ως συγγραφέα και της Έμιλυ ως αστυνομικής επιθεωρήτριας. 

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα για το βιβλίο εδώ. 

Διαβάστε την άποψη της Κατερίνας Τσαμπά για την "ΑΟΡΑΤΗ ΓΡΑΜΜΗ" εδώ.




Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...