Book Review: ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΝΤΑ του ΝΙΚΟΥ ΙΑΤΡΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΚΑΡΟΣ

Αναρτήθηκε από την
  (Της  Κατερίνας Τσαμπά )  Ένα βιβλίο σε δευτεροπρόσωπη αφήγηση και ενεστώτα χρόνο είναι σχεδόν πάντα ένα δυνατό ανάγνωσμα. Τα δυο αυτά στοιχεία προσδίδουν μια ένταση στην ιστορία, έναν ρυθμό στην ανάγνωση και συναισθήματα που βιώνονται εξίσου με ένταση. Στην ιστορία του κ. Ιατρού είναι ένας πατέρας που αναζητά τον εξαφανισμένο του γιο και του απευθύνει όσα σκέφτεται. Τον βλέπουμε πρώτα να τον ψάχνει και μετά να ζει. Μοιάζει να νιώθει τώρα περισσότερα συναισθήματα από τότε που τον ζούσε και τον μεγάλωνε. Μια συμβατική σχέση με τη γυναίκα του η οποία κατέληξε άδοξα. Ο πατέρας αναπολεί το παρελθόν και αναρωτιέται αν όσα έκανε τα έκανε σωστά, αν και μοιάζει σίγουρος πως όχι. Τον ακούμε να δικαιολογεί τον γιο του που θέλησε να εξαφανιστεί χωρίς να δώσει κάποιο στοιχείο, να δικαιολογεί τη γυναίκα του που τον εγκατέλειψε. Το σπίτι του είναι κατ’ ουσίαν μια πολυθρόνα που την έχει βάλει στη μέση του δωματίου εκείνου και ενώ τα υπόλοιπα τα μετακινεί, αυτή την αφήνει εκεί, ακούνητ...
0

BookReview: ΣΗΨΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ, της ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΧΑΝΤΖΙΑΡΑ, από εκδόσεις ΚΥΦΑΝΤΑ

Αναρτήθηκε από την


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Τώρα τελευταία μου συμβαίνει όλο και πιο συχνά, να διαβάζω τα δεύτερα βιβλία συγγραφέων και μετά να ψάχνω τα πρώτα τους. Έτσι έγινε και με το δεύτερο πόνημα της Μαργαρίτας Χαντζιάρα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κύφαντα, με τον ευφάνταστο κι ανατριχιαστικό τίτλο «Σήψη πίσω από το χαμόγελο».  Πρόκειται για μια αστυνομική περιπέτεια με πολύ μυστήριο και με πρωταγωνίστρια μια Ελληνίδα, την Έμιλυ Χατζηπέτρου. 

Αν κι ομολογουμένως το βιβλίο διαβάζεται ανετότατα και χωρίς να έχεις διαβάσει το πρώτο της σειράς, εν τούτοις προσωπικά θα ήθελα να το έχω διαβάσει, γιατί μου έλειψαν κάποιες πληροφορίες σε σχέση με την αδελφή της πρωταγωνίστριας και στη θέση τους έμεινε πολύ μεγάλη περιέργεια! 

Θεωρώ ότι η «Σήψη» θα μπορούσε να γίνει άνετα μια τηλεοπτική ή κινηματογραφική παραγωγή. Η σκοτεινή και υγρή ατμόσφαιρα του Λονδίνου, με την αγωνία και το μυστήριο που περιβάλλει τους ήρωες, δημιουργούν τις καταλληλότερες συνθήκες για τη μεταφορά του έργου στη μικρή ή ακόμα καλύτερα τη μεγάλη οθόνη. 

Η Μαργαρίτα Χαντζιάρα ξεδιπλώνει την πολύ έξυπνη πλοκή του βιβλίου της χρησιμοποιώντας πολύ όμορφα την ελληνική γλώσσα, χωρίς περιττές περιγραφές και διηγήσεις. Ευχαριστήθηκα πολύ την ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου, γιατί χωρίς «φρου φρού κι αρώματα» έλεγε αυτά που έπρεπε να πει, λιτά και σταράτα. Αυτό σε συνδυασμό με την όμορφη έκδοση και την εξαιρετική επιμέλεια του κειμένου, με έκαναν να το κατευχαριστηθώ το βιβλίο. Μου άρεσαν πολύ και οι χαρακτήρες που έπλασε το μυαλό της συγγραφέα, ενώ συμπάθησα ιδιαίτερα τον γερό-πατέρα της Έμιλυ. Μου ήταν πολύ οικείος, σαν ο παππούς που θα ήθελα να είχα. 

Δε θα πω περισσότερα, μόνο ότι κλείνει σε ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ cliffhunger που μας προετοιμάζει για τη συνέχεια, η οποία ελπίζω να μην αργήσει. Μέχρι τότε εγώ φρόντισα να βρω και το πρώτο της, έτσι ώστε να έχω σφαιρική άποψη για την εξέλιξη της Μαργαρίτας ως συγγραφέα και της Έμιλυ ως αστυνομικής επιθεωρήτριας. 

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα για το βιβλίο εδώ. 

Διαβάστε την άποψη της Κατερίνας Τσαμπά για την "ΑΟΡΑΤΗ ΓΡΑΜΜΗ" εδώ.




Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...