Book Review: ΠΑΓΩΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ της ΜΥΡΤΩΣ ΚΑΤΣΟΥΛΑΡΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΥΡΤΑΡΙ

Αναρτήθηκε από την
  (Της  Κατερίνας Τσαμπά ) Το βιβλίο αυτό είναι το δεύτερο της συγγραφέως. Η γραφή της καταφέρνει να σε κρατά δέσμιο και να σε κάνει μέρος της ιστορίας της. Αυτό το βιβλίο με έκανε να χαμογελάσω, μου γλύκανε την καρδιά από τη βαθιά αγάπη που περιέχει αλλά και να κλάψω γοερά προς το τέλος.  Το παγωτό τριαντάφυλλο συμβολίζει την αγάπη που μπορεί να μετουσιώνεται σε δόσιμο, νοιάξιμο, περιποίηση, φροντίδα. Το γλυκό είναι όλα αυτά κι άλλα τόσα. Παρακολουθούμε γιαγιά και εγγονή, τόσο ιδιαίτερη σχέση που μέσα της μπορεί να υπάρχει αγάπη κι όλα τα παραπάνω επί εκατό. Η γιαγιά Ελενίτσα φροντίζει να έχει έτοιμο το καφεδάκι της εγγονής Ελπίδας όταν εκείνη την επισκέπτεται και το παγωτό τριαντάφυλλο βγαίνει αργότερα.  Η Ελενίτσα αποφασίζει να μοιραστεί με το κορίτσι μια ιστορία, μιας Λένας που γεννήθηκε εν μέσω Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο Κάιρο. Την παιδική της, δύσκολη, ηλικία, τον απόμακρο και κακοποιητικό πατέρα της, την απώλεια της μητέρας της. Τον μεγάλο έρωτα που ήρθε απρόσ...
0

BookReview: ΣΗΨΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ, της ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΧΑΝΤΖΙΑΡΑ, από εκδόσεις ΚΥΦΑΝΤΑ

Αναρτήθηκε από την


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Τώρα τελευταία μου συμβαίνει όλο και πιο συχνά, να διαβάζω τα δεύτερα βιβλία συγγραφέων και μετά να ψάχνω τα πρώτα τους. Έτσι έγινε και με το δεύτερο πόνημα της Μαργαρίτας Χαντζιάρα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κύφαντα, με τον ευφάνταστο κι ανατριχιαστικό τίτλο «Σήψη πίσω από το χαμόγελο».  Πρόκειται για μια αστυνομική περιπέτεια με πολύ μυστήριο και με πρωταγωνίστρια μια Ελληνίδα, την Έμιλυ Χατζηπέτρου. 

Αν κι ομολογουμένως το βιβλίο διαβάζεται ανετότατα και χωρίς να έχεις διαβάσει το πρώτο της σειράς, εν τούτοις προσωπικά θα ήθελα να το έχω διαβάσει, γιατί μου έλειψαν κάποιες πληροφορίες σε σχέση με την αδελφή της πρωταγωνίστριας και στη θέση τους έμεινε πολύ μεγάλη περιέργεια! 

Θεωρώ ότι η «Σήψη» θα μπορούσε να γίνει άνετα μια τηλεοπτική ή κινηματογραφική παραγωγή. Η σκοτεινή και υγρή ατμόσφαιρα του Λονδίνου, με την αγωνία και το μυστήριο που περιβάλλει τους ήρωες, δημιουργούν τις καταλληλότερες συνθήκες για τη μεταφορά του έργου στη μικρή ή ακόμα καλύτερα τη μεγάλη οθόνη. 

Η Μαργαρίτα Χαντζιάρα ξεδιπλώνει την πολύ έξυπνη πλοκή του βιβλίου της χρησιμοποιώντας πολύ όμορφα την ελληνική γλώσσα, χωρίς περιττές περιγραφές και διηγήσεις. Ευχαριστήθηκα πολύ την ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου, γιατί χωρίς «φρου φρού κι αρώματα» έλεγε αυτά που έπρεπε να πει, λιτά και σταράτα. Αυτό σε συνδυασμό με την όμορφη έκδοση και την εξαιρετική επιμέλεια του κειμένου, με έκαναν να το κατευχαριστηθώ το βιβλίο. Μου άρεσαν πολύ και οι χαρακτήρες που έπλασε το μυαλό της συγγραφέα, ενώ συμπάθησα ιδιαίτερα τον γερό-πατέρα της Έμιλυ. Μου ήταν πολύ οικείος, σαν ο παππούς που θα ήθελα να είχα. 

Δε θα πω περισσότερα, μόνο ότι κλείνει σε ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ cliffhunger που μας προετοιμάζει για τη συνέχεια, η οποία ελπίζω να μην αργήσει. Μέχρι τότε εγώ φρόντισα να βρω και το πρώτο της, έτσι ώστε να έχω σφαιρική άποψη για την εξέλιξη της Μαργαρίτας ως συγγραφέα και της Έμιλυ ως αστυνομικής επιθεωρήτριας. 

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα για το βιβλίο εδώ. 

Διαβάστε την άποψη της Κατερίνας Τσαμπά για την "ΑΟΡΑΤΗ ΓΡΑΜΜΗ" εδώ.




Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...