BOOK REVIEW: ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΙΤΦΟΡΝΤ: ΈΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΤΡΕΝΟ, ΤΗΣ JESSICA FELLOWES, ΑΠΟ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Το πρώτο βιβλίο της σάγκας των Μίτφορντ με τίτλο «Υπόθεση Μίτφορντ: Έγκλημα στο τρένο» είναι ένα πολύ συμπαθητικό αστυνομικό εποχής, το οποίο εκτυλίσσεται την περίοδο 1919-1921, αμέσως μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Η ιστορία έχει ως εξής: Είμαστε στα μέσα του 1919 και η Λουίζα Κάνον, γόνος φτωχής οικογένειας, ονειρεύεται να ξεφύγει από την φτωχική ζωή αλλά κυρίως να γλυτώσει από τον θείο της, οποίος προσπαθεί να την εκπορνεύσει, προκειμένου να βγάλει λεφτά και να ικανοποιήσει την ανάγκη του για τζόγο και πιοτό. Η θεά Τύχη άκουσε τα παρακάλια της Λουίζας και στέλνει στο δρόμο της την οικογένεια Μίτφορντ. Στην πορεία προς τη συνέντευξη της, η Λουίζα συναντά τον Γκάι Σάλλιβαν, μέλος της σιδηροδρομικής αστυνομίας του Λονδίνου. Με τη συνάντησή τους, γίνονται αμέσως εμφανή τα ρομαντικά συναισθήματα που ξυπνούν μέσα στους δυο νέους. 

Για καλή της τύχη, οι Μίτφορντ προσλαμβάνουν την Λουίζα ως βοηθό της νταντάς των παιδιών τους. Σύντομα η Λουίζα θα γίνει στενή φίλη, της μεγαλύτερης κόρης, της 16χρονης Νάνσι. Με κάποιον τρόπο Λουίζα και Νάνσι βρίσκονται εμπλεκόμενες, στην προσπάθειά του Γκάι να λύσει τη δολοφονία της Florence Nightingale Shore, η οποία δολοφονήθηκε στο τρένο, ενώ βρίσκονταν καθ’ οδόν για μια φίλη της, την ίδια μέρα που η Λουίζα πήγαινε για την συνέντευξή της στους Μίτφορντ. Κι από κει και πέρα ξεδιπλώνεται το μυστήριο, μέχρι την τελική αποκάλυψη του ενόχου.

Αγαπώ πολύ τα μυθιστορήματα μυστηρίου που αναφέρονται στη Χρυσή Εποχή, ωστόσο νοιώθω ότι πολλές φορές, οι συγγραφείς που επιλέγουν να τοποθετήσουν την ιστορία τους τότε, το κάνουν με λάθος τρόπο. Στην προσπάθειά τους να προσελκύσουν τον αναγνώστη του σήμερα, κάπου χάνουν το νόημα του «γράφω ένα βιβλίο εποχής». Με δεδομένο ότι ο σύγχρονος αναγνώστης έχει συνηθίσει να διαβάζει για στυγερά εγκλήματα, με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, κάποιοι συγγραφείς ιστοριών μυστηρίου εποχής, προσπαθούν να εντάξουν στο κείμενό τους, στοιχεία σημερινά, αλλοτριώνοντας έτσι τον «αέρα» εκείνης της περιόδου. Έτσι, έχουμε μερική απώλεια της γοητείας και της ρομαντικής διάθεσης που χαρακτηρίζει συνήθως τις ιστορίες της Χρυσής Εποχής. Κάτι παρόμοιο, έγινε και με το «Έγκλημα στο τρένο», κατά την άποψή μου, αν και όχι με την ένταση που έχω δει σε άλλες περιπτώσεις. Φυσικά, εάν δεν μπει κάποιος στην διαδικασία βαθύτερης ανάλυσης, το θέμα αυτό περνά εντελώς απαρατήρητο.

Αυτό που έχει πετύχει στο 100% η Jessica Fellowes, σε αυτήν την πρώτη της προσπάθεια, αυτό είναι να αποδώσει άψογα την ατμόσφαιρα μετά τον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο στο Λονδίνο. Οι περιγραφές της είναι σύντομες και περιεκτικές και με δυο λόγια δημιουργούν την εικόνα που η ίδια θέλει να παρουσιάσει. Επίσης, ο χαρακτήρες που έπλασε με την πένα της, είναι μεστοί κι ειλικρινείς και απόλυτα ταιριαστοί στο περιβάλλον. Η ιστορία και η πλοκή είναι ικανοποιητικές, με διαρκή ανοδική εξέλιξη, ιδίως από το δεύτερο μισό του βιβλίου και μετά. Κι αν δεν υπήρχε το θέμα που προανέφερα καθώς και το γεγονός ότι βρήκα κάπως αδύναμο το λόγο που όπλισε το χέρι του δολοφόνου, θα είχε πολύ μεγαλύτερη επιτυχία το εγχείρημα, πιστεύω. Τουλάχιστον για τα δικά μου δεδομένα.

Αυτό που δεν συνειδητοποίησα, παρά μόνο φτάνοντας στο τέλος, είναι ότι η Florence Nightingale Shore ήταν υπαρκτό πρόσωπο και μάλιστα ήταν βαφτισιμιά της Florence Nightingale, της γνωστής σε όλους μας «Κυρίας με το Φανάρι», η οποία προσπαθούσε μέρα νύχτα, ακούραστα, να ανακουφίσει τον πόνο των ασθενών της. Κι αλήθεια είναι ότι αρχικά χρέωσα «κόκκινη κάρτα» στην συγγραφέα για «έλλειψη φαντασίας» και για «εκμετάλλευση της υστεροφημίας ενός ιστορικού προσώπου». Φυσικά ολοκληρώνοντας το βιβλίο άλλαξα γνώμη. Η Florence Nightingale Shore λοιπόν, όντως δέχτηκε επίθεση στο τρένο και μερικές μέρες μετά, υπέκυψε στα τραύματά της. Ο ένοχος της δολοφονίας της δεν βρέθηκε ποτέ.

Για να ολοκληρώσω, το «Υπόθεση Μίτφορντ: Έγκλημα στο τρένο» είναι ένα συναρπαστικό μείγμα ιστορίας και μυθοπλασίας. Στην αναπόφευκτη έρευνα που έκανα στο ίντερνετ, ανακάλυψα ότι, από ιστορικής πλευράς η Fellowes έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Έχει εξυφάνει την ιστορία της με μαεστρία χωρίς να παραποιήσει τα ιστορικά δεδομένα, προκειμένου να υποστηρίξει τη μυθοπλασία. Αν σας αρέσουν τα σκληροπυρηνικά θρίλερ, μην το αναζητήσετε. Αν θέλετε όμως μια ξέγνοιαστη κι ανάλαφρη ιστορία, που θα σας ξεκουράσει, τότε αυτό είναι το βιβλίο που πρέπει να αναζητήσετε. Προσωπικά, ανυπομονώ να πιάσω το επόμενο.

Καλές αναγνώσεις

Διαβάστε περισσότερα ή αγοράστε το βιβλίο εδώ!