BOOK REVIEW: ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΑ, ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΒΑΡΔΑΚΗ, ΑΠΟ ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Το σημείο εκκίνησης της συγγραφικής πορείας της Ειρήνης Βαρδάκη, φέρει τον τίτλο «Κρυσταλλία».  Η Κρυσταλλία είναι ένα πανέμορφο κορίτσι, μια ιδιαίτερη προσωπικότητα, η οποία μετά το θάνατο του πατέρα της κι ενάντια στη θέληση της μητέρας της να παντρευτεί έναν ξένο, εγκαταλείπει το νησί της κι έρχεται στην Αθήνα, με σκοπό να κυνηγήσει την τύχη της. Ωστόσο, η ζωή της στην πρωτεύουσα, αποδεικνύεται κάθε άλλο παρά εύκολη. Πιάνει δουλειά σε ένα μπαρ. Εκεί, ανάμεσα σε καπνούς από τσιγάρα και ανάσες που ζέχνουν από το αλκοόλ, η Κρυσταλλία θα γνωρίσει τον έρωτα της ζωής της. Του αφιερώνεται κυριολεκτικά με ψυχή και σώμα, χωρίς να γνωρίζει ότι αυτός έχει ήδη μια άλλη γυναίκα στη ζωή του. Έτσι λοιπόν, δημιουργείται ένα μοιραίο ερωτικό τρίγωνο, στο οποίο τον πρώτο λόγο έχουν το ψέμα, η προδοσία, ο πόνος κι η εγκατάλειψη. Μέσα λοιπόν από αυτήν την τόσο ψυχοφθόρα κατάσταση, οι ήρωές μας καλούνται να πάρουν αποφάσεις ζωής.

Η «Κρυσταλλία» είναι ένα αισθηματικό, κοινωνικό με δόσεις αστυνομικού, μυθιστόρημα. Η διήγηση γίνεται κυρίως στο τρίτο πρόσωπο. Τα μικρά κεφάλαια και οι σύντομες, σχεδόν κοφτές προτάσεις, ευνοούν τη γρήγορη ανάγνωση. Οι διάλογοι είναι επαρκείς και σε απόλυτη ισορροπία με τις περιγραφές και την αφήγηση. Οι χαρακτήρες που έπλασε η Ειρήνη Βαρδάκη, πρωτεύοντες και δευτερεύοντες, είναι μεστοί και στιβαροί. Όσον αφορά στην πλοκή, διαθέτει κλιμακωτή ένταση, καταφέρνοντας να κρατήσει σταθερά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, μέχρι το τέλος. Δεν κάνει «κοιλιά» πουθενά. 

Γενικά, πρόκειται για ένα βιβλίο που το διαβάζεις άνετα κι ευχάριστα. Στο τέλος δε, δεν υπάρχει περίπτωση να μην νοιώσεις μια συγκίνηση να σε κατακλύζει. Αυτό που χαρακτηρίζει τη «Κρυσταλλία» καθώς και τα επόμενα βιβλία της Ειρήνης Βαρδάκη, είναι η λυρικότητα με την οποία γράφει. Όμορφες λέξεις, όμορφες φράσεις, πανέμορφα δοσμένα νοήματα. Η Ειρήνη είναι η συγγραφέας που έχει το ταλέντο να παρουσιάσει ένα στυγερό έγκλημα, σαν έργο τέχνης!

Στα μείον του τώρα… 

Έχοντας διαβάσει και τα επόμενα της συγγραφέα, ακόμα και να μην ήξερα ότι αυτό είναι το πρώτο της θα το καταλάβαινα. Είναι αρκετά εμφανής η απειρία της αλλά παράλληλα είναι φανερό ότι πρόκειται για μια συγγραφέα με λαμπρό μέλλον μπροστά της.

Όσον αφορά στην ιστορία, η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές ένιωσα ότι η συγγραφέας δεν είχε κατασταλάξει ακριβώς στη μορφή που ήθελε να δώσει στο πόνημά της, γι’ αυτό και «παρέπαιε» ανάμεσα στα τρία είδη, με κυρίαρχο το ερωτικό στοιχείο. Προσωπικά, θα προτιμούσα να έχει επιλέξει να μείνει στα πλαίσια της ερωτικής ιστορίας με κοινωνικές προεκτάσεις και να αφήσει εκτός της αστυνομική πλοκή, η οποία είναι υποτονική και χάνει στα σημεία, πλην του τέλους, το οποίο είναι πολύ δυνατό και γεμίζει συναισθήματα τον αναγνώστη. 

Σε σχέση με τους χαρακτήρες του βιβλίου, έχω την εξής παρατήρηση να κάνω: Η περσόνα της Κρυσταλλίας θα έλεγα ότι είναι κάπως εξιδανικευμένη, ως προς την ομορφιά, το σεξ απίλ και τον αντίκτυπο που αυτά έχουν στον αντρικό πληθυσμό. Μου φάνηκε υπερβολικό όλο αυτό, αν κι υποθέτω, μπορεί να συμβεί. Επί προσθέτως, όσο έχει να κάνει με τη ψυχογραφία της ηρωίδας, αυτό που μου έλλειψε είναι κάποιο συναίσθημα για τη ζωή που άφησε πίσω. Τη μάνα, τον αδελφό, τις αναμνήσεις. Άπαξ κι έφυγε, ήταν σα να τράβηξε ένα Χ σε όλα, πράγμα που δε συνάδει κατά την προσωπική μου άποψη, με την ανάλυση και το βάθος που δίνει συνήθως στη ψυχοσύνθεση των ηρώων της η Ειρήνη Βαρδάκη.

Σχετικά τώρα με το αστυνομικό στοιχείο και την αποκάλυψη του ενόχου, με το που έκανε την εμφάνισή του στο προσκήνιο ο συγκεκριμένος ήρωας, τον κατάλαβα. Είπα: Αυτός είναι! Δε ξέρω αν έγινε επί τούτου αυτό, αν δηλαδή ενδιέφερε τη Ειρήνη περισσότερο να αποδώσει το αισθηματικό, κοινωνικό και ψυχογραφικό στοιχείο, από το να κρατήσει το μυστήριο της αστυνομικής έρευνας σε πρώτο πλάνο. Ωστόσο, η πρόωρη αυτή αποκάλυψη του δολοφόνου, προσωπικά με απογοήτευσε. 

Παρ’ όλες όμως τις αδυναμίες του πρώτου της βιβλίου, η προσπάθεια της Ειρήνης είναι καθ’ όλα έντιμη και το αποτέλεσμα θεωρώ ότι, τη δικαίωσε. Ωστόσο, σε καμιά περίπτωση δε μπορεί να συγκριθεί με τα δυο επόμενα, όπου βλέπουμε μια θεαματική βελτίωση. Με πολύ μεγάλη αγωνία αναμένω στα τέλη του Απρίλη το νέο της, το οποίο θα τιτλοφορείται «Τσιχλόφουσκα».

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα ή αγοράστε το βιβλίο εδώ!