ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με τον ΜΑΡΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ

Μάριος Δημητριάδης: "Η μουσική είναι όλη μου η ζωή. Δε μπορώ να λειτουργήσω χωρίς αυτήν"

"Φωνές από την Άβυσσο" γέμισαν το μυαλό του Μάριου Δημητριάδη κι ήρθε να μας μιλήσει γι' αυτές. Το τέταρτο προσωπικό του μυθιστόρημα, το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις BELL, είναι μια ιστορία φαντασμάτων, η οποία έχει κερδίσει ήδη έδαφος στις προτιμήσεις των αναγνωστών. Ο Μάριος μας έκανε την τιμή να μας παραχωρήσει συνέντευξη και να μας μιλήσει για τις "Φωνές" και τις ιδιαιτερότητές τους, για την αγάπη του στη μουσική καθώς και για τα μελλοντικά του σχέδια. Πάμε να τον απολαύσουμε.

(Συνέντευξη στη Γιώτα Βασιλείου) 

Μάριε, καταρχάς σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που διαθέτεις στα ΒΙΒΛΙΟγραφικά και σε μένα προσωπικά!
Εγώ ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία.

Θέλω να σε συγχαρώ για το νέο σου βιβλίο, το «Φωνές από την Άβυσσο», το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις BELL. Πρόκειται για μια ιστορία υπερφυσικού τρόμου. Μίλησέ μας γι’ αυτό. Τι θα έλεγες ότι είναι αυτό που το διαφοροποιεί από τα προηγούμενα βιβλία σου;
Οι «Φωνές από την Άβυσσο» μας μιλούν για έναν καθημερινό άνθρωπο, ο οποίος ταλαιπωρείται σε όλη του τη ζωή από έναν εφιάλτη. Μια γυναίκα μπροστά σε ένα σπίτι, όπου του λέει τέσσερις λέξεις-φράσεις. Ενώ έχει μάθει να ζει μ’ αυτό το όνειρο, αυτό ξαφνικά χάνεται και η γυναίκα γλιστράει στην πραγματικότητά του. Τότε τα πράγματα γίνονται πολύ σοβαρά κι έτσι αυτός αναγκάζεται να αποκωδικοποιήσει τα λόγια της γυναίκας. Η αναζήτησή του θα τον οδηγήσει σε ένα μακρινό χωριό στην Ήπειρο, όπου θα ανακαλύψει πράγματα που ούτε φανταζόταν.
Θεωρώ ότι οι «Φωνές από την Άβυσσο» κινούνται στο ύφος των βιβλίων που γράφω γενικότερα. Αν κάτι διαφοροποιείται, είναι ότι θέλησα να κάνω κάτι πιο σκοτεινό και ταυτόχρονα πιο συναισθηματικό κι επίσης, η ιδιαίτερη σελιδοποίησή, που του δίνει μια πρωτοτυπία που ίσως να μην περιμένει ο αναγνώστης.

Ποια ήταν τα ερεθίσματα που δέχτηκες και ξεκίνησες να γράφεις αυτό το βιβλίο; Υπάρχει κάποιο στόρι πίσω από αυτό;
Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο στόρι. Απλά θέλησα η όλη ιστορία να κινείται γύρω από μια γυναίκα, η οποία ενώ αρχικά φαίνεται εχθρική, αυτό που θέλει στην ουσία είναι να οδηγήσει τον ήρωα κάπου. Ένα τραγούδι των Cradle of Filth το «Her ghost in the fog» μου έδωσε την έμπνευση και το ερέθισμα να ξεκινήσω.

Αν διαφοροποιείται σε κάτι το "Φωνές από την Άβυσσο", είναι ότι θέλησα να κάνω κάτι πιο σκοτεινό και ταυτόχρονα πιο συναισθηματικό. Επίσης, η ιδιαίτερη σελιδοποίησή, που του δίνει μια πρωτοτυπία που ίσως να μην περιμένει ο αναγνώστης.

Τόσο οι διάλογοι, όσο και οι περιγραφές του βιβλίου, είναι ιδιαίτερα γλαφυρά και ζωντανά. Θα ήθελα να μιλήσουμε για μια συγκεκριμένη σκηνή, η οποία προσωπικά με συγκλόνισε. Δυστυχώς όμως, προκειμένου να διατηρηθεί η έκπληξη, δε μπορούμε να αναφερθούμε εκτενώς. Όμως, στο βαθμό που δε διακυβεύεται η αποκάλυψη σημαντικών πληροφοριών, θα ήθελα δυο λόγια για τη σκηνή αυτή και κυρίως, πως ένοιωσες εσύ γράφοντάς την.
Ήταν μια αρκετά έντονη σκηνή και με επηρέασε αρκετά και μένα τον ίδιο. Για μερικά λεπτά, μπλέκονται νοητά όλοι σχεδόν οι βασικοί χαρακτήρες της ιστορίας και γίνονται ένα κουβάρι. Είναι από τις φορές που προκύπτει κάτι πολύ ενδιαφέρον μέσα στο βιβλίο και γυρνάω πίσω για να το ξαναδιαβάσω αρκετές φορές. Μακάρι να μπορούσαμε να πούμε παραπάνω αλλά θα προδώσουμε τη σκηνή.

Οι χαρακτήρες σου σε αυτό το πόνημα, με εξαίρεση τον πρωταγωνιστή, μοιάζουν σα να κινούνται στο παρασκήνιο. Δε βγαίνουν ποτέ στην πρώτη γραμμή. Πες μας ποιος ήταν ο σκοπός πίσω από αυτό.
Αυτό έγινε επίτηδες καθώς ήθελα να εστιάσω στον πρωταγωνιστή. Ήθελα όλα τα υπόλοιπα να λειτουργούν σαν άυλες φιγούρες –σαν φαντάσματα κατά κάποιο τρόπο–, να βαραίνουν από το παρασκήνιο τον ήρωα κι εκείνος να προσπαθεί να βρει την λύση, δείχνοντας έντονα τις σκέψεις και τις πράξεις του. Ήθελα να κυλήσει με άλλο τρόπο η ιστορία αυτή τη φορά.

Κατά τη γνώμη σου, ποια είναι τα 3 βασικότερα στοιχεία, τα οποία καθιστούν ένα ghost story σαν το δικό, προσφιλές στους αναγνώστες;
Δύσκολη ερώτηση. Δε μπορώ να προσδιορίσω κάποια συγκεκριμένα στοιχεία που κάνουν ένα ghost story ή ένα οποιοδήποτε βιβλίο αγαπητό στους αναγνώστες. Αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι, καθώς έγραφα το βιβλίο σκεφτόμουν να δημιουργήσω μια πολύ σκοτεινή ατμόσφαιρα και οι σκηνές να είναι τόσο έντονες, όσο και τρομακτικές. Επίσης, ήθελα αυτή η παρουσία να κρύβει κάτι μέσα της, πέρα από όλο το φόβο που προκαλεί. Να κινούνται έντονες υποψίες, ότι υπάρχει κάτι πολύ παραπάνω από όλο αυτό που φαίνεται.

Τέλος, θα ήθελα να μιλήσουμε για αυτή την υπέροχη και πολύ προχωρημένη σελιδοποίηση, που ανέφερες κι εσύ προηγουμένως. Στην κουβέντα που είχαμε μου είπες ότι «ήταν ζήτημα η σελιδοποίηση». Τι εννοούσες με αυτό; Ποιανού ιδέα ήταν αρχικά και τι έχεις να απαντήσεις σε αυτούς που θεωρούν ότι πρόκειται για αντιγραφή του «Σπίτι από φύλλα», του Μαρκ Ζ. Ντανιλέβσκι, το οποίο διακρίνεται για τη σχεδόν «αιρετική» μορφοποίησή του;

Η συγκεκριμένη σελιδοποίηση προέκυψε ουσιαστικά από μια «τρέλα» που έχω να κάνω κάθε φορά κάτι διαφορετικό, κάτι πρωτότυπο. Μόλις τελείωσα το βιβλίο, θέλησα κατά κάποιο τρόπο να οπτικοποιήσω τις σκηνές, όπου η παράξενη γυναίκα εμφανίζεται και έτσι με αυτό τον τρόπο να εντείνω την αγωνία και το φόβο. Να σκεφτεί ο αναγνώστης ότι κάτι αρχίζει να γίνεται εδώ, το οποίο εκτός από την ανάγνωση, μπορεί να το δει με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Το ζήτημα που σου είπα ήταν το ότι, δεν ήξερα κατά πόσο μπορεί να γίνει πράξη αυτό, μέσα από την κανονική σελιδοποίηση του βιβλίου. Χάρις όμως στο μεράκι και τις μοναδικές ικανότητες της Στέλλας Γκαρέτσου, που σελιδοποίησε το βιβλίο, είδα τις ιδέες μου να παίρνουν σάρκα και οστά στο χαρτί και μάλιστα πολύ καλύτερα απ’ ότι τις φανταζόμουν. Όσο για το αν είναι αντιγραφή του «Σπίτι από φύλλα», θα έλεγα ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Ναι μεν ήταν μια ιδέα που μου άρεσε πολύ και με επηρέασε αλλά η οπτικοποίηση του δεν έχει καμία σχέση με τις «Φωνές από την Άβυσσο» και αυτό μπορεί να το δει ο καθένας. Το δύο βιβλία είναι στημένα με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία.

Τι ρόλο παίζει η μουσική στη ζωή σου; Όταν γράφεις τι ακούς; Αν έντυνες με ένα τραγούδι τις Φωνές, ποιο θα ήταν αυτό;
Η μουσική είναι όλη μου η ζωή. Δε μπορώ να λειτουργήσω χωρίς αυτήν γι’ αυτό και τις περισσότερες ώρες της μέρας ακούω κάτι. Όταν γράφω μπορεί να ακούω διάφορα πράγματα αλλά ίσως και τίποτα. Έχει να κάνει κάθε φορά με τη διάθεσή μου. Όσο για το τελευταίο ερώτημα, έχω ντύσει τις «Φωνές από την Άβυσσο» με πολλά τραγούδια, όπως είδες κι εσύ και κάθε ένα από αυτά το εκπροσωπεί με τον τρόπο του.

Αν έρθω και κρυφοκοιτάξω στη βιβλιοθήκη και στη δισκοθήκη σου, τι τίτλους θα βρω;
Θα βρεις κυρίως βιβλία τρόμου, metal δίσκους και όλα τα  Metal Hammer από το 1999 και μετά.

Ποιο βιβλίο διαβάζεις αυτή την περίοδο;
Τη νεκρή σαιζόν του Τζακ Κέτσαμ. Είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς και έχω ακούσει ότι το συγκεκριμένο είναι αρκετά «σκληρό» βιβλίο. Από τις πρώτες του σελίδες κιόλας, καταλαβαίνεις τι πρόκειται να επακολουθήσει.

Μάριε, πριν μερικές εβδομάδες βγήκαμε από έναν δίμηνο εγκλεισμό, λόγω του κορωνοϊού. Τι σημαίνει αυτό για σένα, τόσο ως επαγγελματία όσο και ως άνθρωπο;
Ήταν μια αρκετά δύσκολη κατάσταση που μας επηρέασε όλους, σε διαφορετικό βαθμό. Στο επαγγελματικό κομμάτι πολλοί επηρεάστηκαν ανεπανόρθωτα κι αυτό είναι πολύ άσχημο. Ζούμε όλοι μια κατάσταση, παρόμοια με μια μεγάλη φυσική καταστροφή, όπου τώρα που τελείωσε σχεδόν κι όλοι βγήκαμε από τα σπίτι μας, περπατάμε ανάμεσα στα συντρίμμια για να δούμε τι έχει μείνει όρθιο. Η ψυχολογία του κόσμου είναι αρκετά επηρεασμένη. Γενικά θεωρώ ότι τίποτα δε θα είναι το ίδιο μετά απ’ αυτό.

Πιστεύεις ότι θα ανακάμψει σύντομα ο χώρος του βιβλίου μετά την κρίση αυτή;
Πιστεύω πως ναι καθώς όλο αυτό που έγινε στον χώρο μας ήταν απλά μια προσωρινή παύση. Δεν άλλαξε κάτι σχετικά με τη διάθεση του κόσμου να διαβάζει βιβλία. Το πλήγμα στο οικονομικό κομμάτι ήταν βέβαια μεγάλο αλλά θεωρώ ότι όλα θα επανέλθουν σιγά-σιγά στο κανονικό, όσον αφορά στον χώρο του βιβλίου.

Κατά την περίοδο της καραντίνας ήσουν από τα άτομα που έγιναν περισσότερο δημιουργικά ή οι δραστηριότητές σου έκαναν «κοιλιά»;
Προσωπικά εκμεταλλεύτηκα πλήρως αυτό τον χρόνο κι έγραψα αρκετά. Ήταν κρίμα να μην αφιερώσω όλες αυτές τις ελεύθερες ώρες στη συγγραφή και με αυτό τον τρόπο κέρδισα πολλούς μήνες. Φυσικά και άφησα κάποιες ώρες για να ξεκουραστώ αλλά φρόντιζα πάντα να έχω ένα πρόγραμμα μέσα στη μέρα, όπου θα έγραφα, θα έπαιζα κιθάρα και θα έβλεπα φυσικά ταινίες.

Μετά την καραντίνα, ζούμε όλοι μια κατάσταση, παρόμοια με μια μεγάλη φυσική καταστροφή, όπου τώρα που τελείωσε σχεδόν κι όλοι βγήκαμε από τα σπίτι μας, περπατάμε ανάμεσα στα συντρίμμια για να δούμε τι έχει μείνει όρθιο.

Γράφεις κάτι αυτή την περίοδο κι αν ναι, τι είναι αυτό;
Ναι, κάτι αρκετά μεγάλο. Ήταν μια ιδέα που φανταζόμουν εξ αρχής, ότι θα χρειαστεί πολλές σελίδες για να υλοποιηθεί αλλά καθώς το έργο προχωράει, γίνεται όλο και πιο μεγάλο. Αυτές τις μέρες πλησιάζω στο τέλος του και είμαι αρκετά ενθουσιασμένος με το αποτέλεσμα. Λόγω του μεγέθους του όμως, θα χρειαστεί πολύς καιρός να διορθωθεί και να φτάσει στο σημείο να εκδοθεί αλλά δε με πειράζει αυτό, καθώς το επόμενο βιβλίο που θα εκδοθεί, είναι ήδη έτοιμο.

Τρόμου να υποθέσω. Μεταφυσικό πάλι ή θα πατάει στη γερά στη Γη; Υπάρχει κάποιο χρονοδιάγραμμα για την έκδοσή του;
Ναι, μεταφυσικού τρόμου και τα δύο. Αυτό που γράφω τώρα θα έχει πάλι μια πρωτοτυπία σχετικά με τη δομή του, συνδυάζοντας κάποια πράγματα που μου αρέσουν πολύ. Το άλλο που είναι έτοιμο, θα κλείνει πονηρά το μάτι σε κάποιο από τα προηγούμενα βιβλία μου. Όταν θα έρθει η ώρα του θα το καταλάβετε. Όσο για το χρονοδιάγραμμα, δεν υπάρχει για την ώρα. Ο χρόνος θα δείξει.

Μμμμ, νομίζω ότι μόλις τσιμπήσαμε μια μικρή αλλά πολύτιμη πληροφορία. Μας ιντριγκάρεις Μάριε. Κλείνοντας, τη συνέντευξή μας, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω και πάλι και να σου ευχηθώ κάθε ευτυχία και επιτυχίες σε όλα τα επίπεδα.
Εγώ ευχαριστώ για όλα και αντεύχομαι για τα καλύτερα.

Μπορείτε να βρείτε την άποψή μας για το βιβλίο του Μάριου εδώ.