Ο τίτλος του πρώτου μυθιστορήματος της Τέσης Παπαθανασίου ξύπνησε γλυκές παιδικές αναμνήσεις. Λουκουμόσκονη: η ζάχαρη άχνη που τυλίγει τα υπέροχα λουκούμια είναι ο πρωταγωνιστής μιας αστυνομικής ιστορίας που εκτυλίσσεται στην Σύρο.
Τα όνειρα μιας κοπέλας, της Αντιγόνης, μοιάζουν να τυλίγονται με ασημένια λουκουμόσκονη όταν παντρεύεται τον Άλκη Παΐζη. Ο γαμπρός μοιάζει να έχει «όλο το πακέτο»: εμφανίσιμος, μορφωμένος, από πλούσια οικογένεια, με δική του ανεξάρτητη επιχειρηματική δραστηριότητα. Μοιάζει να είναι το πριγκιπόπουλο που βγήκε από το παραμύθι. Μεθυσμένη από ευτυχία, η Αντιγόνη αγνοεί όλα τα σημάδια που μαρτυρούν έναν κακοποιητικό άνθρωπο κι όταν ο μήνας του μέλιτος τελειώνει, βρίσκεται μπροστά σε μια αλήθεια που δεν μπορεί να χωνέψει. Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου μαθαίνουμε ότι ο επιχειρηματίας Άλκης Παΐζης δολοφονείται. Δεν είναι και ο τιμιότερος των επιχειρηματιών, τελικά. Μπερδεμένος σε χίλιες δυο μαφιόζικες δουλειές μπορεί μέχρι τώρα να έχει ξεγελάσει τους πάντες, αλλά όχι τη γυναίκα του.
Ο αστυνόμος Παύλος Παβέρης αναλαμβάνει να διαλευκάνει την υπόθεση. Πρόσφατα διορισμένος στην αρχοντική Σύρο προσπαθεί να ξεκλειδώσει τα κλειστά στόματα της τοπικής κοινωνίας και να φέρει στο φως θαμμένα μυστικά. Οι υποψίες του πέφτουν στον καπετάνιο Ανδρέα Αναγνώστου που φαίνεται να συνδέεται με την οικογένεια Παΐζη και την Αντιγόνη. Ο συμπαθέστατος καπετάνιος, εντελώς διαφορετικός και αντίθετος χαρακτήρας από τον Άλκη Παΐζη, πρέπει να αποδείξει την αθωότητά του και επιδίδεται γι’ αυτό σε έναν αγώνα δρόμου, όπου κάθε λεπτό είναι πολύτιμο.
Το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας λαμβάνει χώρα στην πανέμορφη Σύρο και δεν είναι δύσκολο μέσα από τις περιγραφές της συγγραφέως να φανταστεί κάποιος τον εαυτό του να τριγυρνά στα σοκάκια της, ερευνώντας για το δολοφόνο του Άλκη Παΐζη και το κίνητρο της δολοφονίας του. Η Ερμούπολη, το εμβληματικό Δημαρχείο (έργο του Ερνέστου Τσίλλερ), τα νεοκλασικά της, το λιμάνι της, τα Ψαριανά αλλά και το Κόκκινο Σπίτι από τη Μεγάλη Χίμαιρα,το Επισκοπειό. Έχοντας επισκεφθεί στο παρελθόν τη Σύρο ταξίδεψα με τη φαντασία μου στα στενά δρομάκια της, ανάμεσα στα επιβλητικά καπετανόσπιτα, παρακολουθώντας τη δράση των ηρώων και κυνήγησα τους υπόπτους στα καλντερίμια της.
Το πιο αγαπημένο μου σημείο του βιβλίου είναι η κατ’ αναλογία σύγκριση και αντιστοίχιση των ηρώων της Λουκουμόσκονης με τους βασικούς χαρακτήρες από το αριστούργημα του Καραγάτση, Η Μεγάλη Χίμαιρα. Με μεγάλη ευχαρίστηση διαπίστωσα ότι η συγγραφέας αυτοπεριορίζεται και δεν υπερβάλλει προσπαθώντας μια μεταγραφή του παλαιότερους μυθιστορήματος. Με πολύ έξυπνο και υποδειγματικό τρόπο το χρησιμοποιεί για να δώσει έμφαση στις κοινωνικές προεκτάσεις της δικής της διήγησης, χωρίς να το αντιγράφει.
Βρήκα το μυθιστόρημα ευκολοδιάβαστο και διασκεδαστικό με τους χαρακτήρες να λαμβάνουν ακριβώς το χώρο που τους πρέπει, χωρίς υπερβολές. Να σημειώσω ότι η αίσθησή μου είναι ότι ενώ αρχικά ο αναγνώστης υποθέτει ότι το βάρος της διαλεύκανσης της υπόθεσης πέφτει στον αστυνόμο Παβέρη, στην ουσία το μεγαλύτερο μέρος των στοιχείων που παρουσιάζονται, προέρχονται από την έρευνα του καπετάν Ανδρέα. Η ιστορία ρέει υποδειγματικά και κρατά ως το τέλος αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη με ένα κρεσέντο δράσης χωρίς άχρηστα τερτίπια εντυπωσιασμού. Οι ανατροπές επαναπροσανατόλισαν το ενδιαφέρον μου ακριβώς τη στιγμή που έπρεπε και με την πλοκή να διανθίζεται με κοινωνικά στοιχεία όπως το οργανωμένο έγκλημα, την ενδοοικογενειακή βία και τη συγκάλυψη αξιόποινων πράξεων, η πλοκή εξελίσσεται μέσα από τη μελέτη μιας κλειστής κοινωνίας.
Θεωρώ ότι είναι ένα ενδιαφέρον αστυνομικό μυθιστόρημα, το οποίο θα σας κρατήσει συντροφιά και σε αγωνία. Η παρθενική εμφάνιση της κας Παπαθανασίου είναι αξιόλογη. Περιμένω με χαρά το επόμενο βιβλίο της και γιατί όχι, και τις επόμενες περιπέτειες του αστυνόμου Παβέρη που έχει όλα τα εφόδια να εξελιχθεί σε έναν εμβληματικό αστυνομικό ντετέκτιβ.
Καλές Αναγνώσεις!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε εδώ το σχόλιό σου...