Book Review: ΧΩΡΙΣ ΦΙΛΤΡΑ του ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

Αναρτήθηκε από την
(Της  Κατερίνας Τσαμπά ) Τι θα κάνατε αν το παιδί σας εξέθετε τον εαυτό του στο διαδίκτυο μέσω βίντεο; Αν παρακολουθούσε άλλα βίντεο που συμμετείχαν άλλα παιδιά; Αν το παιδί σας το εξέθετε με βίντεο και φωτογραφίες άλλο παιδί; Το βιβλίο του κου Παπαθεοδώρου συγκλονίζει με την ιστορία του. Με τις δύο παράλληλες ιστορίες του, για την ακρίβεια, που ενώνονται παρακάτω. Η ιστορία −εν έτει 1999− της Άννι που σκοτώνουν τους γονείς της μπροστά της και την κλέβουν στην πορεία, καθώς και η ιστορία −στο σήμερα− του Άρη που εκθέτει τον εαυτό του και γίνεται viral . Απίθανα σενάρια; Σίγουρα όχι. Πόσο κοντά μας όμως είναι; Η Άννι ζει με τους γονείς της ευτυχισμένη, σε μια αριστοκρατική περιοχή κάπου στην Ανατολική Ευρώπη. Βλέπουμε τη ζωή της για λίγες σελίδες και καταλαβαίνουμε ότι είναι ένα παιδί που έχει αγάπη και που δίνει επίσης. Σε μια στιγμή όμως ανατρέπονται τα πάντα. Οι γονείς της για έναν μυστήριο λόγο σκοτώνονται, από έναν άντρα, και μάλιστα μπροστά στα μάτια της και εκείνη τρέ...
0

Book Review: ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΝΥΧΤΑ, του ARNALDUR INDRIDASON, από εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Αναρτήθηκε από την

(Της Γιώτας Βασιλείου)

«Πόσα δέντρα χρειάζονται για να φτιαχτεί ένα δάσος;» 

Γνώρισα τον Αρναλντούρ Ιντρίντασον μέσα από το βιβλίο του «Φορμόλη» και πραγματικά τον λάτρεψα. Έκτοτε έχω διαβάσει, ανάκατα είναι η αλήθεια, κάποια από τα βιβλία της σειράς με τον επιθεωρητή Έτλεντουρ. Αν και μην παίρνοντάς τα με τη σειρά έχασα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την εξέλιξη των χαρακτήρων, δεν αποτέλεσε τροχοπέδη στην απόλαυσή μου. Τον αγαπώ τον Ιντρίντασον και τον παρακολουθώ. 

Όσον αφορά τώρα, στο 4ο βιβλίο της σειράς, ο συγγραφέας δε μας έδωσε πιστεύω τον καλύτερό του εαυτό. Σίγουρα πρόκειται για μια πολύ καλή προσπάθεια, ωστόσο έχω την αίσθηση ότι δεν κατάφερε να αποδώσει με επιτυχία, την υπέροχη ατμόσφαιρα που συνάντησα στα υπόλοιπα βιβλία του. Το θέμα του δεν ήταν αμιγώς αστυνομικό, όπως άλλωστε όλα τα προηγούμενα. Είχε πολλές κοινωνικοπολιτιστικές προεκτάσεις. Με μια βραδύκαυστη, δραματική ιστορία, ο Indridason ασχολείται με τη μετανάστευση, τη ξενοφοβία και το ρατσισμό, την κακοποίηση ανηλίκων μα και την παιδική παραβατικότητα και το bulling ενώ παράλληλα, πλέκει την αστυνομική του πλοκή και αναπτύσσει τα γεγονότα. 

Έχοντας στα χέρια του ένα τόσο δυνατό «χαρτί» και με την «προϋπηρεσία» που έχει σε αυτού του είδους τη λογοτεχνία, σίγουρα περίμενα κάτι περισσότερο από αυτόν. Θεωρώ ότι άγγιξε επιφανειακά τα «καυτά» ζητήματα τα οποία πραγματεύεται κι επίσης δεν εμβάθυνε αρκετά στην αστυνομική ιστορία. Γενικότερα κι ενώ το διάβασα με ευχαρίστηση και το ολοκλήρωσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, δε μου έδωσε όλα εκείνα που περίμενα. Σίγουρα προβληματίζει και δημιουργεί αγωνία για το τι θα συμβεί τελικά στους ήρωες, ωστόσο, δεν καλύπτει τις ανάγκες ενός λάτρη της αστυνομικής λογοτεχνίας.

Παρόλ’ αυτά, αν δεν το έχεις ήδη διαβάσει, θα σου πρότεινα να το κάνεις, γιατί, αν και δεν έχουμε ν κάνουμε με τον «κλασσικό» Arnaldur Indridason, έχουμε μια ενδιαφέρουσα, δραματική ιστορία, με καλοφτιαγμένους ήρωες και μεστό και καθαρό λόγο, που δεν κουράζει. Κι επιπλέον έχουμε να κάνουμε με το συγγραφέα της καρδιάς μας. ;-)

Καλές αναγνώσεις!

Διάβασε περισσότερα ή αγόρασε το βιβλίο εδώ.



Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...