Book Review: ΕΝΤΟΣ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΛΑΚΗ ΑΡΓΥΡΟΥ από Εκδόσεις Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ

Αναρτήθηκε από την
(Της  Κατερίνας Τσαμπά ) Το νέο βιβλίο του Λάκη Αργυρού έχει να κάνει με τον εαυτό, το λέει εμμέσως πλην σαφώς και ο τίτλος του. Τι σημαίνει όμως το «Εντός εαυτού»; Το βιβλίο χωρίζεται σε Α’ και Β’ ημίχρονο. Στο πρώτο ο συγγραφέας μάς μιλάει για το ημερολόγιο εξέλιξης όπου μπορούμε να καταγράφουμε την πορεία μας που συνήθως δεν είναι πάντα γραμμική. Το ημερολόγιο αυτό είναι ένα εργαλείο που μας δίνει τη δυνατότητα να παρακολουθούμε την πρόοδό μας ακόμα και όταν περνάμε κάποιες δύσκολες φάσεις στη ζωή μας. Παρακάτω αναφέρεται στις μη λειτουργικές συνήθειες και πώς, με υπομονή αλλά και αναζήτηση της σωστής βοήθειας, να τις αλλάξουμε.  Για τις προκαταλήψεις και τη δημιουργική αμφισβήτηση. Όταν αμφισβητούμε παράδειγμα κάποιου την άποψη καλό είναι πρώτα να την έχουμε κατανοήσει. Κι αυτό γίνεται μόνο αν ακούμε σωστά. Οπότε εδώ, ο συγγραφέας, κάνει λόγο και για την ενεργητική ακρόαση. Πριν αμφισβητήσουμε καλό είναι, επίσης, να αποφύγουμε σκέψεις με προκαταλήψεις και στερεότυπα. ...
0

Book Review: ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΝΥΧΤΑ, του ARNALDUR INDRIDASON, από εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Αναρτήθηκε από την

(Της Γιώτας Βασιλείου)

«Πόσα δέντρα χρειάζονται για να φτιαχτεί ένα δάσος;» 

Γνώρισα τον Αρναλντούρ Ιντρίντασον μέσα από το βιβλίο του «Φορμόλη» και πραγματικά τον λάτρεψα. Έκτοτε έχω διαβάσει, ανάκατα είναι η αλήθεια, κάποια από τα βιβλία της σειράς με τον επιθεωρητή Έτλεντουρ. Αν και μην παίρνοντάς τα με τη σειρά έχασα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την εξέλιξη των χαρακτήρων, δεν αποτέλεσε τροχοπέδη στην απόλαυσή μου. Τον αγαπώ τον Ιντρίντασον και τον παρακολουθώ. 

Όσον αφορά τώρα, στο 4ο βιβλίο της σειράς, ο συγγραφέας δε μας έδωσε πιστεύω τον καλύτερό του εαυτό. Σίγουρα πρόκειται για μια πολύ καλή προσπάθεια, ωστόσο έχω την αίσθηση ότι δεν κατάφερε να αποδώσει με επιτυχία, την υπέροχη ατμόσφαιρα που συνάντησα στα υπόλοιπα βιβλία του. Το θέμα του δεν ήταν αμιγώς αστυνομικό, όπως άλλωστε όλα τα προηγούμενα. Είχε πολλές κοινωνικοπολιτιστικές προεκτάσεις. Με μια βραδύκαυστη, δραματική ιστορία, ο Indridason ασχολείται με τη μετανάστευση, τη ξενοφοβία και το ρατσισμό, την κακοποίηση ανηλίκων μα και την παιδική παραβατικότητα και το bulling ενώ παράλληλα, πλέκει την αστυνομική του πλοκή και αναπτύσσει τα γεγονότα. 

Έχοντας στα χέρια του ένα τόσο δυνατό «χαρτί» και με την «προϋπηρεσία» που έχει σε αυτού του είδους τη λογοτεχνία, σίγουρα περίμενα κάτι περισσότερο από αυτόν. Θεωρώ ότι άγγιξε επιφανειακά τα «καυτά» ζητήματα τα οποία πραγματεύεται κι επίσης δεν εμβάθυνε αρκετά στην αστυνομική ιστορία. Γενικότερα κι ενώ το διάβασα με ευχαρίστηση και το ολοκλήρωσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, δε μου έδωσε όλα εκείνα που περίμενα. Σίγουρα προβληματίζει και δημιουργεί αγωνία για το τι θα συμβεί τελικά στους ήρωες, ωστόσο, δεν καλύπτει τις ανάγκες ενός λάτρη της αστυνομικής λογοτεχνίας.

Παρόλ’ αυτά, αν δεν το έχεις ήδη διαβάσει, θα σου πρότεινα να το κάνεις, γιατί, αν και δεν έχουμε ν κάνουμε με τον «κλασσικό» Arnaldur Indridason, έχουμε μια ενδιαφέρουσα, δραματική ιστορία, με καλοφτιαγμένους ήρωες και μεστό και καθαρό λόγο, που δεν κουράζει. Κι επιπλέον έχουμε να κάνουμε με το συγγραφέα της καρδιάς μας. ;-)

Καλές αναγνώσεις!

Διάβασε περισσότερα ή αγόρασε το βιβλίο εδώ.



Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...