Book Review: Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ, του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ, από ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ

 (Της  Γιώτας Βασιλείου ) Όλοι κουβαλάμε έναν «άγνωστο» κρυμμένο πίσω από το πρόσωπό μας και κάποτε φτάνει η στιγμή που η αντανάκλασή μας σε έναν… «καθρέφτη» μας τον φανερώνει. Αυτός ο «καθρέφτης» λοιπόν γίνεται το πιο δυνατό όπλο του μυθιστορήματος του Γεώργιου‑Χρυσόστομου Νικολαΐδη. Ένα θρίλερ που μπλέκει ψυχαναλυτικές αναζητήσεις, καυστική σάτιρα και ανατροπές σε ένα μωσαϊκό χωρίς εύκολες απαντήσεις. Η ιστορία ξεκινά με δύο φαινομενικά ασύνδετες απαγωγές που σιγά σιγά αποκαλύπτουν έναν κοινό πυρήνα: ένα μυστικό θαμμένο εδώ και πενήντα χρόνια, αρκετό για να γκρεμίσει ζωές και βεβαιότητες. Στην καρδιά της πλοκής στέκει μια γυναίκα, πληγωμένη απ’ τον έρωτα, που πυροδοτεί μια εκδίκηση τόσο προσωπική όσο και σκοτεινή κι ένας άντρας-φάντασμα, με τα δικά του, σκοτεινά κίνητρα. Ο συγγραφέας δεν διστάζει να ανοίξει τα ψυχολογικά τραύματα και να τα δέσει με τη μοναξιά, τις ενοχές και τις σιωπές που όλοι κουβαλάμε – δημιουργώντας μια κινηματογραφική ατμόσφαιρα. Αξιοσημείωτο είναι ...

Book Review: ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΝΥΧΤΑ, του ARNALDUR INDRIDASON, από εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ


(Της Γιώτας Βασιλείου)

«Πόσα δέντρα χρειάζονται για να φτιαχτεί ένα δάσος;» 

Γνώρισα τον Αρναλντούρ Ιντρίντασον μέσα από το βιβλίο του «Φορμόλη» και πραγματικά τον λάτρεψα. Έκτοτε έχω διαβάσει, ανάκατα είναι η αλήθεια, κάποια από τα βιβλία της σειράς με τον επιθεωρητή Έτλεντουρ. Αν και μην παίρνοντάς τα με τη σειρά έχασα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την εξέλιξη των χαρακτήρων, δεν αποτέλεσε τροχοπέδη στην απόλαυσή μου. Τον αγαπώ τον Ιντρίντασον και τον παρακολουθώ. 

Όσον αφορά τώρα, στο 4ο βιβλίο της σειράς, ο συγγραφέας δε μας έδωσε πιστεύω τον καλύτερό του εαυτό. Σίγουρα πρόκειται για μια πολύ καλή προσπάθεια, ωστόσο έχω την αίσθηση ότι δεν κατάφερε να αποδώσει με επιτυχία, την υπέροχη ατμόσφαιρα που συνάντησα στα υπόλοιπα βιβλία του. Το θέμα του δεν ήταν αμιγώς αστυνομικό, όπως άλλωστε όλα τα προηγούμενα. Είχε πολλές κοινωνικοπολιτιστικές προεκτάσεις. Με μια βραδύκαυστη, δραματική ιστορία, ο Indridason ασχολείται με τη μετανάστευση, τη ξενοφοβία και το ρατσισμό, την κακοποίηση ανηλίκων μα και την παιδική παραβατικότητα και το bulling ενώ παράλληλα, πλέκει την αστυνομική του πλοκή και αναπτύσσει τα γεγονότα. 

Έχοντας στα χέρια του ένα τόσο δυνατό «χαρτί» και με την «προϋπηρεσία» που έχει σε αυτού του είδους τη λογοτεχνία, σίγουρα περίμενα κάτι περισσότερο από αυτόν. Θεωρώ ότι άγγιξε επιφανειακά τα «καυτά» ζητήματα τα οποία πραγματεύεται κι επίσης δεν εμβάθυνε αρκετά στην αστυνομική ιστορία. Γενικότερα κι ενώ το διάβασα με ευχαρίστηση και το ολοκλήρωσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, δε μου έδωσε όλα εκείνα που περίμενα. Σίγουρα προβληματίζει και δημιουργεί αγωνία για το τι θα συμβεί τελικά στους ήρωες, ωστόσο, δεν καλύπτει τις ανάγκες ενός λάτρη της αστυνομικής λογοτεχνίας.

Παρόλ’ αυτά, αν δεν το έχεις ήδη διαβάσει, θα σου πρότεινα να το κάνεις, γιατί, αν και δεν έχουμε ν κάνουμε με τον «κλασσικό» Arnaldur Indridason, έχουμε μια ενδιαφέρουσα, δραματική ιστορία, με καλοφτιαγμένους ήρωες και μεστό και καθαρό λόγο, που δεν κουράζει. Κι επιπλέον έχουμε να κάνουμε με το συγγραφέα της καρδιάς μας. ;-)

Καλές αναγνώσεις!

Διάβασε περισσότερα ή αγόρασε το βιβλίο εδώ.



Σχόλια