Book Review: ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΗΡΕΜΙΑ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ των VEX KING & KAUSHAL από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑ

 (Της  Κατερίνας Τσαμπά ) Ένα υπεροχότατο ημερολόγιο που το ξεκινάς όποτε θέλεις και το προχωράς όπως θέλεις. Ακόμα και στον χρόνο που θέλεις, δηλαδή όχι απαραίτητα κάθε μέρα, όπως για παράδειγμα εγώ. Αν και, εδώ που τα λέμε, αν το αξιοποιείς κάθε μέρα θα έχεις σίγουρα καλύτερα και πιο καλά εδραιωμένα αποτελέσματα. Με πολύ πλούσιο περιεχόμενο για κάθε μέρα, για κάθε Σαββατοκύριακο καθώς και κάθε φορά που κλείνει ένας μήνας. Κάθε μέρα ξεκινάμε να σημειώσουμε πόσο κοιμηθήκαμε και στη συνέχεια τις δουλειές που έχουμε να κάνουμε. Αυτές, προσωπικά, τις σημειώνω από την προηγούμενη μέρα. Σε άλλο σημείο βάζουμε προτεραιότητα τις δράσεις μας. Σημειώνουμε επίσης τη διάθεσή μας. Στη δεξιά σελίδα έχει τη μισή διαθέσιμη για σημειώσεις και την υπόλοιπη να γράψουμε το τι κάναμε και πώς φροντίσαμε τον εαυτό ή, σε κάποιες περιπτώσεις, να απαντήσουμε σε πολύ εύστοχες ερωτήσεις. Το Σαββατοκύριακο έχει πολλά κι ωραία, μεγάλη ποικιλία από δραστηριότητες που σε χαλαρώνουν και άλλες που σε βά...

Book Review: ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΝΥΧΤΑ, του ARNALDUR INDRIDASON, από εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ


(Της Γιώτας Βασιλείου)

«Πόσα δέντρα χρειάζονται για να φτιαχτεί ένα δάσος;» 

Γνώρισα τον Αρναλντούρ Ιντρίντασον μέσα από το βιβλίο του «Φορμόλη» και πραγματικά τον λάτρεψα. Έκτοτε έχω διαβάσει, ανάκατα είναι η αλήθεια, κάποια από τα βιβλία της σειράς με τον επιθεωρητή Έτλεντουρ. Αν και μην παίρνοντάς τα με τη σειρά έχασα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την εξέλιξη των χαρακτήρων, δεν αποτέλεσε τροχοπέδη στην απόλαυσή μου. Τον αγαπώ τον Ιντρίντασον και τον παρακολουθώ. 

Όσον αφορά τώρα, στο 4ο βιβλίο της σειράς, ο συγγραφέας δε μας έδωσε πιστεύω τον καλύτερό του εαυτό. Σίγουρα πρόκειται για μια πολύ καλή προσπάθεια, ωστόσο έχω την αίσθηση ότι δεν κατάφερε να αποδώσει με επιτυχία, την υπέροχη ατμόσφαιρα που συνάντησα στα υπόλοιπα βιβλία του. Το θέμα του δεν ήταν αμιγώς αστυνομικό, όπως άλλωστε όλα τα προηγούμενα. Είχε πολλές κοινωνικοπολιτιστικές προεκτάσεις. Με μια βραδύκαυστη, δραματική ιστορία, ο Indridason ασχολείται με τη μετανάστευση, τη ξενοφοβία και το ρατσισμό, την κακοποίηση ανηλίκων μα και την παιδική παραβατικότητα και το bulling ενώ παράλληλα, πλέκει την αστυνομική του πλοκή και αναπτύσσει τα γεγονότα. 

Έχοντας στα χέρια του ένα τόσο δυνατό «χαρτί» και με την «προϋπηρεσία» που έχει σε αυτού του είδους τη λογοτεχνία, σίγουρα περίμενα κάτι περισσότερο από αυτόν. Θεωρώ ότι άγγιξε επιφανειακά τα «καυτά» ζητήματα τα οποία πραγματεύεται κι επίσης δεν εμβάθυνε αρκετά στην αστυνομική ιστορία. Γενικότερα κι ενώ το διάβασα με ευχαρίστηση και το ολοκλήρωσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, δε μου έδωσε όλα εκείνα που περίμενα. Σίγουρα προβληματίζει και δημιουργεί αγωνία για το τι θα συμβεί τελικά στους ήρωες, ωστόσο, δεν καλύπτει τις ανάγκες ενός λάτρη της αστυνομικής λογοτεχνίας.

Παρόλ’ αυτά, αν δεν το έχεις ήδη διαβάσει, θα σου πρότεινα να το κάνεις, γιατί, αν και δεν έχουμε ν κάνουμε με τον «κλασσικό» Arnaldur Indridason, έχουμε μια ενδιαφέρουσα, δραματική ιστορία, με καλοφτιαγμένους ήρωες και μεστό και καθαρό λόγο, που δεν κουράζει. Κι επιπλέον έχουμε να κάνουμε με το συγγραφέα της καρδιάς μας. ;-)

Καλές αναγνώσεις!

Διάβασε περισσότερα ή αγόρασε το βιβλίο εδώ.



Σχόλια