Book Review: ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ, της ASHLEY AUDRAIN, από εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

 

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Στο συγγραφικό της ντεμπούτο, η Ashley Audrain εμφανίζεται πολύ σκληρή απέναντι στους αναγνώστες της, γράφοντας ένα ψυχολογικό δράμα, με στοιχεία θρίλερ, το οποίο θα ενοχλήσει πολύ όσους είναι γονείς κι ιδιαιτέρως ίσως τις μητέρες. Καταπιάνεται με ένα πολύ ιδιαίτερο θέμα, το οποίο αναπτύσσει όχι με λεπτούς και προσεκτικούς χειρισμούς αλλά με τρόπο αμείλικτο, σχεδόν ανελέητο θα έλεγα.

Η ιστορία έχει συνοπτικά ως εξής: Η Μπλάιθ είχε πολύ άσχημα παιδικά χρόνια σε αντίθεση με το σύζυγό της Φοξ, ο οποίος μεγάλωσε σε μια πολύ αγαπημένη και στοργική οικογένεια. Η Μπλάιθ μη θέλοντας τα δικά της τα παιδιά να έχουν τις δικές της άσχημες εμπειρίες, ορκίζεται να γίνει μια σωστή μάνα. Ωστόσο, όταν γεννιέται η κόρη της Βάιολετ, η Μπλάιθ διαπιστώνει ότι ο χαρακτήρας της κόρης της δε μοιάζει με των άλλων παιδιών της ηλικίας της. Ένα φρικτό ατύχημα στο πάρκο κι ο θάνατος του δεύτερου παιδιού τους, του μικρού Σαμ, πείθουν τη Μπλάιθ ότι η ψυχή της κόρης της είναι σκοτεινή. Ο Φοξ από τη μεριά του είναι μαγεμένος από τη Βάιολετ και δε συμμερίζεται τους φόβους της γυναίκας του. Ωστόσο, λένε ότι το ένστικτο της μάνας είναι αλάθητο…

Με «Το ένστικο» η Audrain τοποθετεί μια μητέρα αντιμέτωπη με την αληθινή φύση της κόρης της, θέτοντας στο αναγνωστικό της κοινό διλλήματα και σκέψεις που σοκάρουν. Τσαλακώνει τον όρο «μάνα», τον κάνει να φαντάζει παρεξηγημένος κι ενίοτε «ανίερος».  Μιλάει για τη τη μητρότητα και το άγχος και την «παράνοιά» της. Αν και πρόκειται για ένα θέμα που το έχουμε ξανασυναντήσει και σε άλλα έργα, όπως η «Υπόθεση Τζέικομπ», «Η σύζυγος ανάμεσά μας» και το «Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν», δεν παύει να είναι γροθιά στο στομάχι. Παρατηρούμε δε, ότι η συγγραφέας στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και δε μιμήθηκε αλλά ούτε αντέγραψε τους συναδέλφους της αλλά δημιούργησε μια πρωτότυπη, μεστή και καλοδουλεμένη ιστορία, που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει αυτές των W. Landay, Gr. Hendricks & S. Pekkanen και L. Shriver.

Mother and Child,
Mary Cassatt (1890)*

Αρχικά και μέχρι τη μέση του βιβλίου κατάλαβα ότι δεν πρόκειται για τη σκληροπυρινική περιπέτεια που νόμιζα και μάλιστα «τρόμαξα» λίγο, γιατί μέχρι τότε το βρήκα αρκετά επίπεδο. Στη συνέχεια όμως διαπίστωσα ότι ναι μεν πρόκειται για δράμα, διαθέτει όμως  αρκετά από τα στοιχειά εκείνα που καθορίζουν ένα καθαρόαιμο ψυχολογικό θρίλερ, εκτός ίσως από μια εντυπωσιακή ανατροπή. Ανατροπή δεν είχε καμία. Ωστόσο ήταν μυστηριώδες, με αγωνία και νεύρο, ενώ τα σύντομα και κοφτά του κεφάλαια, με κρατούσαν σε εγρήγορση. Όσο προχωρούσαν οι σελίδες, τόσο πιο σκληρό γινόταν, τόσο πιο πολύ χανόμουν στις αράδες του. Η αλήθεια ήταν ότι δεν περίμενα να με πονέσει τόσο πολύ. Ίσως γιατί αρχικά το είχα υποτιμήσει... Εν τέλει, κατέληξα να διαβάσω μια από τις πιο συγκλονιστικές απεικονίσεις της θλίψης που έχω συναντήσει ποτέ στα αναγνωστικά μου ταξίδια.

«Το ένστικτο» είναι μια βαθιά ψυχολογική μελέτη διαφορετικών γενεών ανθρώπων, το πολύπλοκο πορτρέτο μιας μητέρας θύμα (;) και θύτη (;). Μιας μητέρας που ο χειρότερος εχθρός της είναι ο ίδιος της ο εαυτός. Η συγγραφέας καταβυθίζεται στα εσώψυχα μιας γυναίκας με μεταγεννητική κατάθλιψη, που ο περίγυρός της την απορρίπτει ως φαντασιόπληκτη και υστερική και που δε βρίσκει τη δικαίωσή της, παρά μόνο στην τελευταία πρόταση του βιβλίου.

Η  Ashley Audrain κατάφερε να μας προσφέρει ένα πλούσιο, συναισθηματικό και πολυεπίπεδο μυθιστόρημα αποφεύγοντας όμως να γίνει υπερβολικά μελοδραματική. Θα το θυμάμαι για πολύ καιρό. Ήταν εξαίρετο! Φυσικά και προτείνεται!

Καλές αναγνώσεις!

*H συγγραφέας κάνει αναφορά στο συγκεκριμένο έργο της Μέρι Κασσάτ στο βιβλίο της.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα ή να αγοράσετε το βιβλίο εδώ.