Book Review: ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ, του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ, από εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ

(Της Γιώτας Βασιλείου ) Το τηλέφωνο χτυπάει. Εκείνος απαντά. «Δέκα και δέκα» του λέει μια γυναικεία φωνή και κλείνει η γραμμή. Το επόμενο βράδυ το ίδιο. Και το μεθεπόμενο και κάθε βράδυ έκτοτε. Φάρσα ή απειλή; Το ερώτημα ταλανίζει τον Μάριο Μαθιόπουλο και τον αναγκάζει να ανατρέξει στα πρώτα κεφάλαια της ενήλικης ζωής του. Το «Δέκα και Δέκα» του Σπύρου Κακατσάκη είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο, ένα βιβλίο μυστηρίου που καταπιάνεται με την ανθρώπινη φύση με κατανόηση αλλά και με κριτική ματιά. Με τον τίτλο του να θυμίζει διαρκώς το σταμάτημα του ρολογιού σε μια συμβολική ώρα, το μυθιστόρημα φτιάχνει μια ατμόσφαιρα διακριτικού σασπένς. Η καθημερινότητα του ήρωα ανατρέπεται από μια φράση που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη – αλλά σιγά σιγά μετατρέπεται σε εμμονή, σαν ένα ξυπνητήρι της μνήμης, σαν σε καθρέφτη που τον καλεί να κοιτάξει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Η γραφή του Κακατσάκη είναι απλή αλλά όχι απλοϊκή. Χτίζει τις σκηνές του αργά και προσεκτικά. Με την αίσθηση ότι ο χρόνος κυλάει...

Book Review: ΤΟ ΠΑΙΔΙ-ΛΑΖΑΡΟΣ, του ROBERT MAWSON, από εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ


(Της Γιώτας Βασιλείου)


“Όσα δε φέρνει ο χρόνος όλος, τα φέρνει μια στιγμή» λέει μια παροιμία και σε αυτό το βιβλίο βρίσκουμε την εφαρμογή της. Η επτάχρονη Φράνκι, ένα χαρούμενο κοριτσάκι, πέφτει θύμα τροχαίου. Μέσα σε δευτερόλεπτα ανατρέπεται ο κόσμος όλος κι η ανάβαση στον προσωπικό τους Γολγοθά, αρχίζει για την ίδια και την οικογένειά της. 

Το ατύχημα της μικρής φέρνει μια οικογένεια που μέχρι τότε δούλευε σαν καλολαδωμένη μηχανή, στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ο Robert Mawson κατορθώνει να αποδώσει άριστα τη ψυχολογική κατάσταση της οικογένειας από τη στιγμή του ατυχήματος και μετά.. Παράλληλα θίγει σημαντικά θέματα και βαθιά ερωτήματα που προκύπτουν μέσα από κρίσεις αυτού του είδους. Ο συγγραφέας αποδεικνύει ασίγαστο ταλέντο και οδηγεί τον αναγνώστη στον άγνωστο κόσμο της απώλειας συνείδησης, του κώματος ενώ καταβυθίζεται στη ψυχοσύνθεση των οικείων του θύματος, οι οποίοι προσπαθούν να φέρουν το παιδί πίσω στον κόσμο των ζωντανών. 

Δεν είναι ένα εύκολο ανάγνωσμα, κάθε άλλο. Δε ξέρω αν έχετε δει την ταινία «το λάδι του Λορέντζο». Μου το θύμισε πολύ η ιστορία αυτή. Όπως στην ιστορία του Λορέντζο, έτσι και στην ιστορία της Φράνκι, έχουμε την πολύ συγκινητική και βαθιά εξιστόρηση των γεγονότων που στιγμάτισαν τις οικογένειές τους. Ο Mawson έκανε μια πολύ ιδιαίτερη προσέγγιση στο θέμα, μου άρεσε πολύ η ιδέα του και μου έδωσε τροφή για σκέψη. Ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον και συναισθηματικό βιβλίο.

Αν έχω να του καταλογίσω ένα μειονέκτημα, αυτό θα ήταν στο κάπως χαοτικό κι ίσως βιαστικά γραμμένο τέλος, το οποίο με μπέρδεψε κι αναγκάστηκα να γυρίσω κάποιες σελίδες πίσω για να ξεκαθαρίσω τα πράγματα. Ωστόσο, τελειώνοντας μου άφησε μια αίσθηση πικρής εξιλέωσης

Εν κατακλείδι, «Το παιδί-Λάζαρος» είναι ένα πολύ συγκινητικό, οικογενειακό/ιατρικό δράμα, το οποίο μέσα στις σελίδες του κρύβει αρκετές εκπλήξεις. Το σίγουρο είναι ότι κρατά δέσμιο τον αναγνώστη, μέχρι την τελευταία του αράδα! 

Το βιβλίο είναι εξαντλημένο.


Σχόλια