Book Review: ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ, του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ, από εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ

(Της Γιώτας Βασιλείου ) Το τηλέφωνο χτυπάει. Εκείνος απαντά. «Δέκα και δέκα» του λέει μια γυναικεία φωνή και κλείνει η γραμμή. Το επόμενο βράδυ το ίδιο. Και το μεθεπόμενο και κάθε βράδυ έκτοτε. Φάρσα ή απειλή; Το ερώτημα ταλανίζει τον Μάριο Μαθιόπουλο και τον αναγκάζει να ανατρέξει στα πρώτα κεφάλαια της ενήλικης ζωής του. Το «Δέκα και Δέκα» του Σπύρου Κακατσάκη είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο, ένα βιβλίο μυστηρίου που καταπιάνεται με την ανθρώπινη φύση με κατανόηση αλλά και με κριτική ματιά. Με τον τίτλο του να θυμίζει διαρκώς το σταμάτημα του ρολογιού σε μια συμβολική ώρα, το μυθιστόρημα φτιάχνει μια ατμόσφαιρα διακριτικού σασπένς. Η καθημερινότητα του ήρωα ανατρέπεται από μια φράση που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη – αλλά σιγά σιγά μετατρέπεται σε εμμονή, σαν ένα ξυπνητήρι της μνήμης, σαν σε καθρέφτη που τον καλεί να κοιτάξει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Η γραφή του Κακατσάκη είναι απλή αλλά όχι απλοϊκή. Χτίζει τις σκηνές του αργά και προσεκτικά. Με την αίσθηση ότι ο χρόνος κυλάει...

Book review: Η ΤΕΛΕΙΑ ΖΩΗ, της NUALA ELLWOOD, από εκδόσεις BELL

(Της Γιώτας Βασιλείου)

Έχοντας διαβάσει στο παρελθόν την «Ημέρα του Ατυχήματος» και "Τα κόκκαλα της αδελφής μου" της Nuala Ellwood διατηρούσα μεγάλες προσδοκίες  για το νέο της βιβλίο, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Bell, με τον τίτλο «Η τέλεια ζωή». Όμως, οι ελπίδες μου δεν δικαιώθηκαν αφού κάποια από τα χαρακτηριστικά του βιβλίου δε με κάλυψαν στο 100%. Συζητώντας το όμως με μια φίλη, με την οποία το διαβάσαμε παράλληλα, συμφωνήσαμε ότι ακόμα κι έτσι ήταν ένα ανάγνωσμα, το οποίο διαβάζεται ευχάριστα κι αφήνει καλή αίσθηση στον αναγνώστη του

Μέσα από την ιστορία της η συγγραφέας διερευνά μερικά συναρπαστικά ψυχολογικά θέματα (από αυτά που εγώ απολαμβάνω να διαβάζω), συμπεριλαμβανομένης της μακροχρόνιας εσωτερίκευσης του παιδικού τραύματος και τους κινδύνους της εξάρτησης από μια σχέση ερωτική, φιλική ή άλλη. Δυο θέματα που οδήγησαν τη ηρωίδα του βιβλίου στην «απόδραση» και το παιχνίδι ρόλων. Μάλιστα για μένα, τα ζητήματα αυτά είναι το καλύτερο «χαρτί» της Ellwood που μαζί με  το γρήγορο ρυθμό της πλοκής και τα μικρά κεφάλαια, με έσπρωχναν να διαβάζω το ένα κεφάλαιο μετά το άλλο. 

Οι ήρωες του βιβλίου επίσης μου άρεσαν σε γενικές γραμμές, πλην αυτού της Βανέσα, που σαν πρωταγωνίστρια του βιβλίου θα περίμενε κανείς να γίνει ιδιαίτερα αγαπητή από τον αναγνώστη. Αντίθετα, είναι ένας αρκετά μπερδεμένος χαρακτήρας, με τον οποίο προσωπικά, στάθηκε αδύνατο να ταυτιστώ. Μερικές φορές μάλιστα, ήταν τόσος ο εκνευρισμός μου με την αδυναμία της να ξεφύγει από τις άσχημες καταστάσεις, που μου ερχόταν να κλείσω το βιβλίο με θόρυβο. Θεωρώ ότι δεν εμβάθυνε όσο θα έπρεπε στην προσωπικότητα της Βανέσα, εξ' ου και δεν γίνονται κατανοητές οι ιδιαίτερες πτυχές της προσωπικότητάς της.  Επίσης, η παρουσία κάποιων χαρακτήρων προς το τέλος της ιστορίας δεν ευδοκίμησε ενώ η ανατροπή ήταν απροσδόκητη μεν αλλά δε μου φάνηκε «σωστή». Δυστυχώς δε μπορώ να πω περισσότερα προς αποφυγή spoilers.

Η αλήθεια είναι πως μερικές φορές ξεχνάω πως είναι να διαβάζει κανείς ένα βιβλίο απλά για την απόλαυση της ανάγνωσης, χωρίς να το «περνά από κόσκινο».  Αυτά παθαίνει κανείς όταν μπλέκεται με τις αναλύσεις των βιβλίων. Αν λοιπόν ξεπεράσω αυτόν τον ύφαλο και σταθώ μόνο στην αίσθηση που μου άφησε τελειώνοντας, θα πω ότι, «Η τέλεια ζωή» ήταν ένα ενδιαφέρον βιβλίο  παρά τα όποια μειονεκτήματά του. Σαφώς η Nuala Ellwood είναι μια ταλαντούχα συγγραφέας και τόσο η πλοκή των βιβλίων της όσο και η ανάπτυξη των χαρακτήρων που επιλέγει να βάλει σε αυτά, δείχνουν μεγάλη επιδεξιότητα. Μπορεί «Η τέλεια ζωή» να μην ήταν όσο τέλεια θα ήθελα, θα με ενδιέφερε όμως σίγουρα να διαβάσω και τα επόμενα βιβλία της. 

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα ή αγοράστε το βιβλίο εδώ.



Σχόλια