Book Review: ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ, του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ, από εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ

Αναρτήθηκε από την
(Της Γιώτας Βασιλείου ) Το τηλέφωνο χτυπάει. Εκείνος απαντά. «Δέκα και δέκα» του λέει μια γυναικεία φωνή και κλείνει η γραμμή. Το επόμενο βράδυ το ίδιο. Και το μεθεπόμενο και κάθε βράδυ έκτοτε. Φάρσα ή απειλή; Το ερώτημα ταλανίζει τον Μάριο Μαθιόπουλο και τον αναγκάζει να ανατρέξει στα πρώτα κεφάλαια της ενήλικης ζωής του. Το «Δέκα και Δέκα» του Σπύρου Κακατσάκη είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο, ένα βιβλίο μυστηρίου που καταπιάνεται με την ανθρώπινη φύση με κατανόηση αλλά και με κριτική ματιά. Με τον τίτλο του να θυμίζει διαρκώς το σταμάτημα του ρολογιού σε μια συμβολική ώρα, το μυθιστόρημα φτιάχνει μια ατμόσφαιρα διακριτικού σασπένς. Η καθημερινότητα του ήρωα ανατρέπεται από μια φράση που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη – αλλά σιγά σιγά μετατρέπεται σε εμμονή, σαν ένα ξυπνητήρι της μνήμης, σαν σε καθρέφτη που τον καλεί να κοιτάξει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Η γραφή του Κακατσάκη είναι απλή αλλά όχι απλοϊκή. Χτίζει τις σκηνές του αργά και προσεκτικά. Με την αίσθηση ότι ο χρόνος κυλάει...
0

Book review: ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥΣΤΑΞΙΔΕΜΕΝΟΥ ΓΑΤΟΥ, της HIRO ARIKAWA, από εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ

Αναρτήθηκε από την


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Ένας αδέσποτος γάτος ζει σε ένα πάρκιγκ στο σύγχρονο Τόκιο, λέει. Για τίποτα στον κόσμο δεν θα αντάλλασσε την ελευθερία του με την άνεση ενός διαμερίσματος, λέει. Αλλά αυτό που δε λέει είναι ότι, όπως όλα τα πλάσματα στον κόσμο, έτσι κι αυτός, βαθιά μέσα του αποζητά ένα «σπίτι». Όλοι μας αποζητάμε ένα σπίτι, κάπου όπου να «ανήκουμε». Όχι να είμαστε ιδιοκτησίες αλλά να έχουμε ρίζες. Να ξεκινάμε από κάπου και να έχουμε και κάπου να επιστρέψουμε. Στο πανέμορφο και πολύ συγκινητικό, αλληγορικό μυθιστόρημα λοιπόν, που τιτλοφορείται  «Το χρονικό ενός πολυταξιδεμένου γάτου», η Hiro Arikawa πραγματεύεται αυτό ακριβώς. Την ανάγκη για αγάπη, στοργή, συντροφικότητα που κάθε πλάσμα κρύβει βαθιά μέσα του.

Αρχικά δεν είχα σκοπό να το διαβάσω, μιας και η ιαπωνική λογοτεχνία δεν είναι το φόρτε μου. Ωστόσο, μια αγαπημένη μου φίλη επέμενε πάρα πολύ, όπως κι εγώ επέμενα να διαβάσει εκείνη Θαφόν. Έτσι λοιπόν κάναμε ένα τσάλεντζ και διαβάσαμε παρέα η μια το βιβλίο που της πρότεινε η άλλη. Ξέρω ότι εκείνη δεν αγάπησε τον Θαφόν όπως τον αγαπώ εγώ, εγώ όμως λάτρεψα το μικρό μαύρο γατούλη, που τόσο πολύ με άγγιξε βαθιά μέσα μου. Να ακούτε παιδιά τους φίλους σας, που ξέρουν τα γούστα σας, όταν επιμένουν να διαβάσετε κάποιο βιβλίο. Να τους ακούτε! 

Στα του βιβλίου τώρα... Με απλή πένα η συγγραφέας μας γράφει για την κοινή ζωή του γάτου Νάνα, που πήρε το όνομά του από το ιαπωνικό ιδεόγραμμα του αριθμού 7 και του κηδεμόνα του, Σατόρου. Διαβάζοντάς του μπορεί εύκολα κανείς να μαντέψει την εξέλιξη του βιβλίου αλλά αυτό σε τίποτα δεν του στερεί την βαθιά του γοητεία. Σπαρακτικό κάποιες φορές, αστείο κάποιες άλλες, «Το χρονικό ενός πολυταξιδεμένου γάτου» είναι ένα τρυφερό road trip, που αγγίζει και συγκινεί τους αναγνώστες τους. Και παρ’ όλες τις στεναχώριες, που όπως κάθε τέτοιο βιβλίο κρύβει στις σελίδες του, η αίσθηση που σου αφήνει τελειώνοντας, είναι η αίσθηση της ολοκλήρωσης και της δικαίωσης. Το προτείνω με το χέρι στην καρδιά για ηλικίες από 13-14 έως και 103-104!

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα ή αγοράστε το βιβλίο εδώ. 


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...