Book Review: ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΨΥΧΟΡΡΑΓΙΑ του ΑΡΗ ΠΑΧΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

   (Της Κατερίνας Τσαμπά ) Το βιβλίο αυτό είναι το τρίτο έργο του συγγραφέα αλλά το πρώτο για μένα. Τον γνώρισα μέσα από αυτή τη συλλογή διηγημάτων και μόνο θετικές εντυπώσεις θα σας μεταφέρω. Η πένα του αιχμηρή, σκληρή ενίοτε αλλά και απαλή εκεί που ήθελε να αποδώσει πιο τρυφεράδα στους ήρωές του. Είτε η οπτική γωνία είναι γυναίκας είτε άντρα, είτε πρωτοπρόσωπη γραφή είτε τριτοπρόσωπη οι ιστορίες του έχουν βάθος, προκαλούν συναισθήματα, συγκινούν, σε κάνουν να θυμηθείς και ενίοτε να συνδεθείς. Λυπηρές ιστορίες, δύσκολες, βγάζουν πόνο. Είναι κυρίως για εσωτερική αναζήτηση, για να στρέψεις το βλέμμα μέσα σου, να προβληματιστείς, να σκεφτείς τι μπορείς να κάνεις αλλιώς, πώς να συνεχίσεις, τι να κάνεις για τον συνάνθρωπό σου. Είναι μια βουτιά στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων που κακοποιούνται, που ζουν μια απώλεια, που αγαπιούνται, που δεν ζουν με τον τρόπο που θα ήθελαν, που απελπίζονται, που αυτοκαταστρέφονται. Θεωρώ πως ο συγγραφέας έχει πολλά ακόμα να μας δώσει και...

Book Review: ΜΙΚΡΕΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ: MURATTI / ΈΝΑΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ, του ΧΡΗΣΤΟΥ ΑΣΤΕΡΙΟΥ, από εκδόσεις ΠΟΛΙΣ


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Μια καπνοβιομηχανία… Μια αυτοκρατορία… Ένα μεγάλο όνομα… Muratti! Ο Χρήστος Αστερίου μας ταξιδεύει στο χρόνο και την ιστορία, μέσα από ένα ολιγοσέλιδο μεν, περιεκτικότατο δε αφήγημα, συνδυάζοντας διαφορετικά είδη γραπτού λόγου, όπως η πεζογραφία, η επιστολογραφία, σελίδες ημερολογίου και υλικό αρχείου με πλούσιο φωτογραφικό υλικό που συγκέντρωσε μέσα από αρκετά ταξίδια και μεγάλη έρευνα. 

Αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας στις πρώτες σελίδες του βιβλίου: «Προσπαθώ να εξηγήσω την έλξη που μου άσκησε μονομιάς η ιστορία της βιομηχανίας Muratti. Το μόνο που με δένει με τους ιδιοκτήτες της είναι το κοινό μας πάθος για τον καπνό. Στη δική τους εξαφάνιση βλέπω ενδεχομένως τη δική μου προδιαγεγραμμένη πορεία». Με τη σκέψη αυτή και με νοσταλγική διάθεση για εποχές που πέρασαν ανεπιστρεπτί, ο Αστερίου ταξιδεύει στην Ελλάδα μα και στη Ευρώπη και την Κωνσταντινούπολη και σκαλίζει τα χρονοντούλαπα της οικογένειας Muratti, προσπαθώντας να συγκεντρώσει υλικό για την ιστορία τους. Δεν είναι πάντα εύκολο, μιας κι όπως πολύ εύστοχα λέει κι ο ίδιος «τα αρχεία είναι οι αποθήκες του παρελθόντος» και ξέρουμε όλοι ότι οι περισσότερες αποθήκες δεν είναι τακτοποιημένες, δεν έχουν τάξη, παρά μόνο πράγματα ατάκτως ειρημένα εδώ κι εκεί. 

Και παρ’ όλες τις όποιες δυσκολίες αντιμετώπισε ο συγγραφέας  κατόρθωσε να δημιουργήσει αυτό το τοσοδούτσικο έργο, που όμως είναι τεράστιο σε αξία. Πιστεύω πως αξίζει να του χαρίσουμε την προσοχή μας γιατί «στην πραγματικότητα, είμαστε όλοι μικρές αυτοκρατορίες, προορισμένες να χαθούν».

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα για το βιβλίο εδώ






Σχόλια