Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

Αναρτήθηκε από την
 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...
0

Book Review: ΜΙΚΡΕΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ: MURATTI / ΈΝΑΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ, του ΧΡΗΣΤΟΥ ΑΣΤΕΡΙΟΥ, από εκδόσεις ΠΟΛΙΣ

Αναρτήθηκε από την


(Της Γιώτας Βασιλείου)

Μια καπνοβιομηχανία… Μια αυτοκρατορία… Ένα μεγάλο όνομα… Muratti! Ο Χρήστος Αστερίου μας ταξιδεύει στο χρόνο και την ιστορία, μέσα από ένα ολιγοσέλιδο μεν, περιεκτικότατο δε αφήγημα, συνδυάζοντας διαφορετικά είδη γραπτού λόγου, όπως η πεζογραφία, η επιστολογραφία, σελίδες ημερολογίου και υλικό αρχείου με πλούσιο φωτογραφικό υλικό που συγκέντρωσε μέσα από αρκετά ταξίδια και μεγάλη έρευνα. 

Αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας στις πρώτες σελίδες του βιβλίου: «Προσπαθώ να εξηγήσω την έλξη που μου άσκησε μονομιάς η ιστορία της βιομηχανίας Muratti. Το μόνο που με δένει με τους ιδιοκτήτες της είναι το κοινό μας πάθος για τον καπνό. Στη δική τους εξαφάνιση βλέπω ενδεχομένως τη δική μου προδιαγεγραμμένη πορεία». Με τη σκέψη αυτή και με νοσταλγική διάθεση για εποχές που πέρασαν ανεπιστρεπτί, ο Αστερίου ταξιδεύει στην Ελλάδα μα και στη Ευρώπη και την Κωνσταντινούπολη και σκαλίζει τα χρονοντούλαπα της οικογένειας Muratti, προσπαθώντας να συγκεντρώσει υλικό για την ιστορία τους. Δεν είναι πάντα εύκολο, μιας κι όπως πολύ εύστοχα λέει κι ο ίδιος «τα αρχεία είναι οι αποθήκες του παρελθόντος» και ξέρουμε όλοι ότι οι περισσότερες αποθήκες δεν είναι τακτοποιημένες, δεν έχουν τάξη, παρά μόνο πράγματα ατάκτως ειρημένα εδώ κι εκεί. 

Και παρ’ όλες τις όποιες δυσκολίες αντιμετώπισε ο συγγραφέας  κατόρθωσε να δημιουργήσει αυτό το τοσοδούτσικο έργο, που όμως είναι τεράστιο σε αξία. Πιστεύω πως αξίζει να του χαρίσουμε την προσοχή μας γιατί «στην πραγματικότητα, είμαστε όλοι μικρές αυτοκρατορίες, προορισμένες να χαθούν».

Καλές αναγνώσεις!

Διαβάστε περισσότερα για το βιβλίο εδώ. 






Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...