Book Review: ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ, του ΒΑΪΟΥ ΚΟΥΚΚΟΝΗ, από εκδόσεις ΠΝΟΗ

Αναρτήθηκε από την
 (Της Γιώτας Βασιλείου ) Το Με βαριά ανάσα του Βάιου Κουκκόνη είναι ένα από τα σπάνια μυθιστορήματα που δεν διεκδικούν τα πέντε αστέρια, τα κατακτούν. Και μάλιστα αβίαστα. Όχι γιατί εντυπωσιάζουν με φρου φρού κι αρώματα, αλλά γιατί επιβάλλονται σιωπηλά, με τον τρόπο που το κάνει κάθε ιστορία χτισμένη πάνω στην αλήθεια. Ο Βάιος επέλεξε να διηγηθεί μια εποχή σκοτεινή, σχεδόν ανείπωτη για τα ελληνικά γράμματα – όχι επειδή λείπουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά επειδή λείπει συχνά η ανθρωπιά για να τα αφηγηθεί κανείς. Εδώ όμως το ιστορικό πλαίσιο δεν είναι ντεκόρ. Είναι ο μηχανισμός που συνθλίβει και ταυτόχρονα δοκιμάζει τους ήρωες. Η φυματίωση δεν είναι το τέρας . Το τέρας είναι ο φόβος. Και ο φόβος, όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι μετά την πανδημία του κορωνοϊού, είναι πάντοτε πιο μεταδοτικός από οποιοδήποτε μικρόβιο. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο γιατρός Αλέξανδρος Πατραμάνης δεν εμφανίζεται ως ήρωας, αλλά ως εκείνος ο άνθρωπος που, ενώ θα μπορούσε να αποστρέψει το βλέμμα, επέλεξε να ...
0

Book Review: Επτά μείον ένα του Arne Dahl, εκδόσεις Μεταίχμιο

Αναρτήθηκε από την

 




Γράφει η Μαριάννα Φλέσσα 


Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς με τις αριθμητικές πράξεις και ακολουθεί το «Έξι επί δυο». Όχι, δεν μπορείτε να τα διαβάσετε ανεξάρτητα κι αυτό, όχι για να μη χάσετε την «εξέλιξη των χαρακτήρων», αλλά για να καταλάβετε περισσότερο την υπόθεση. Η υπόθεση στην ουσία είναι μία και διατρέχει τη σειρά (αν κάνω λάθος θα δείξει γιατί τώρα πάω στο δευτερο βιβλίο…). 

Αφού το ξεκαθαρίσαμε αυτό, ας πάμε παρακάτω.

Είναι καλογραμμένο, χωρίς κενά, σε κανένα σημείο δεν αναρωτιέται ο αναγνώστης: τώρα αυτό πότε έγινε ή εκείνο που μας είπε, πού το χρησιμοποιεί. Όχι. Ο Άρνε δεν κάνει τέτοια λάθη. Δεν θα βρείτε επίσης να μπουρδολογεί και  να χρειάζονται «100-200» σελίδες λιγότερες. Αυτό είναι από τις ελάχιστες φορές που μου συμβαίνει με Σκανδιναβό.

Η ίδια η υπόθεση είναι καλά δεμένη με ενδιαφέροντες χαρακτήρες, πολύπλευρους αλλά είναι πολυδιάστατη σαν ένα κινούμενο σώμα που αλλάζει συνέχεια κατεύθυνση. Ανατροπές τις ονομάζουν στις κριτικες. Δεν υπάρχει πεπατημένη. Εκεί που κάτι το κάνεις κτήμα σου και το κατανοείς και θεωρείς ότι «μπήκε επιτέλους μια σειρά» μια απειροελάχιστη σύγκρουση, μια φράση αλλάζει όλα τα δεδομένα με τους ήρωες κι εσένα μαζί, φιλε αναγνώστη, να παλεύεις να ξεμπλέξεις. ΧΑΟΣ αλλά ωραίο χάος. Ευχάριστο χάος.

Δεν γράφω άλλα, πάω στο «έξι επί δυο» και τα ξαναλέμε!

5/5 γιατί καιρό είχε το crime fiction να με ευχαριστήσει τόσο. 

Instagram: @mariannareading



Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...