Book Review: ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΨΥΧΟΡΡΑΓΙΑ του ΑΡΗ ΠΑΧΗ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

   (Της Κατερίνας Τσαμπά ) Το βιβλίο αυτό είναι το τρίτο έργο του συγγραφέα αλλά το πρώτο για μένα. Τον γνώρισα μέσα από αυτή τη συλλογή διηγημάτων και μόνο θετικές εντυπώσεις θα σας μεταφέρω. Η πένα του αιχμηρή, σκληρή ενίοτε αλλά και απαλή εκεί που ήθελε να αποδώσει πιο τρυφεράδα στους ήρωές του. Είτε η οπτική γωνία είναι γυναίκας είτε άντρα, είτε πρωτοπρόσωπη γραφή είτε τριτοπρόσωπη οι ιστορίες του έχουν βάθος, προκαλούν συναισθήματα, συγκινούν, σε κάνουν να θυμηθείς και ενίοτε να συνδεθείς. Λυπηρές ιστορίες, δύσκολες, βγάζουν πόνο. Είναι κυρίως για εσωτερική αναζήτηση, για να στρέψεις το βλέμμα μέσα σου, να προβληματιστείς, να σκεφτείς τι μπορείς να κάνεις αλλιώς, πώς να συνεχίσεις, τι να κάνεις για τον συνάνθρωπό σου. Είναι μια βουτιά στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων που κακοποιούνται, που ζουν μια απώλεια, που αγαπιούνται, που δεν ζουν με τον τρόπο που θα ήθελαν, που απελπίζονται, που αυτοκαταστρέφονται. Θεωρώ πως ο συγγραφέας έχει πολλά ακόμα να μας δώσει και...

Book Review: Επτά μείον ένα του Arne Dahl, εκδόσεις Μεταίχμιο

 




Γράφει η Μαριάννα Φλέσσα 


Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς με τις αριθμητικές πράξεις και ακολουθεί το «Έξι επί δυο». Όχι, δεν μπορείτε να τα διαβάσετε ανεξάρτητα κι αυτό, όχι για να μη χάσετε την «εξέλιξη των χαρακτήρων», αλλά για να καταλάβετε περισσότερο την υπόθεση. Η υπόθεση στην ουσία είναι μία και διατρέχει τη σειρά (αν κάνω λάθος θα δείξει γιατί τώρα πάω στο δευτερο βιβλίο…). 

Αφού το ξεκαθαρίσαμε αυτό, ας πάμε παρακάτω.

Είναι καλογραμμένο, χωρίς κενά, σε κανένα σημείο δεν αναρωτιέται ο αναγνώστης: τώρα αυτό πότε έγινε ή εκείνο που μας είπε, πού το χρησιμοποιεί. Όχι. Ο Άρνε δεν κάνει τέτοια λάθη. Δεν θα βρείτε επίσης να μπουρδολογεί και  να χρειάζονται «100-200» σελίδες λιγότερες. Αυτό είναι από τις ελάχιστες φορές που μου συμβαίνει με Σκανδιναβό.

Η ίδια η υπόθεση είναι καλά δεμένη με ενδιαφέροντες χαρακτήρες, πολύπλευρους αλλά είναι πολυδιάστατη σαν ένα κινούμενο σώμα που αλλάζει συνέχεια κατεύθυνση. Ανατροπές τις ονομάζουν στις κριτικες. Δεν υπάρχει πεπατημένη. Εκεί που κάτι το κάνεις κτήμα σου και το κατανοείς και θεωρείς ότι «μπήκε επιτέλους μια σειρά» μια απειροελάχιστη σύγκρουση, μια φράση αλλάζει όλα τα δεδομένα με τους ήρωες κι εσένα μαζί, φιλε αναγνώστη, να παλεύεις να ξεμπλέξεις. ΧΑΟΣ αλλά ωραίο χάος. Ευχάριστο χάος.

Δεν γράφω άλλα, πάω στο «έξι επί δυο» και τα ξαναλέμε!

5/5 γιατί καιρό είχε το crime fiction να με ευχαριστήσει τόσο. 

Instagram: @mariannareading



Σχόλια