BOOK REVIEW: ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ του ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ

Αναρτήθηκε από την
(Της  Κατερίνας Τσαμπά ) Είναι κάποια βιβλία μπροστά στα οποία σκύβω το κεφάλι και νιώθω τόσο μικρή όταν ειδικά καλούμαι να γράψω δυο λόγια για αυτά. Ένα τέτοιο είναι και το βιβλίο της ανησυχίας του Πεσσόα. Αν δεν επέμενε τόσο η Γιώτα (Βασιλείου) για να το διαβάσω, ίσως να μην το τολμούσα ποτέ. Την ευχαριστώ γιατί η αναγνωστική μου εμπειρία μαζί του ήταν εκπληκτική. Το ταξίδι, που λέμε καμιά φορά, υπέροχο. Τι να πρωτογράψω σκέφτομαι κι αυτό που υπερτερεί στο μυαλό μου είναι ότι το βιβλίο αυτό μοιάζει σαν απολογισμός της καθημερινότητας και καταγραφή συναισθημάτων, ώστε να τα διαβάσει κάποιος κάποτε. Σαν να θέλει να αφήσει μια παρακαταθήκη για τη ζωή, την τέχνη, τον θάνατο και τόσα άλλα. Μοιάζει να θέλει να δηλώσει τη θέση του. Λέει χαρακτηριστικά σε ένα σημείο ότι δεν εγκατέλειψε εντελώς τον Θεό αλλά ούτε και δέχτηκε ποτέ την ανθρωπότητα. Ότι η πραγματικότητα που μας δόθηκε δεν είναι άλλη από τις αισθήσεις μας κι αυτές εξερευνούμε. Θεωρεί τη ζωή ως “πανδοχείο” και σε αυτό περιμ...
0

Book Review: Επτά μείον ένα του Arne Dahl, εκδόσεις Μεταίχμιο

Αναρτήθηκε από την

 




Γράφει η Μαριάννα Φλέσσα 


Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς με τις αριθμητικές πράξεις και ακολουθεί το «Έξι επί δυο». Όχι, δεν μπορείτε να τα διαβάσετε ανεξάρτητα κι αυτό, όχι για να μη χάσετε την «εξέλιξη των χαρακτήρων», αλλά για να καταλάβετε περισσότερο την υπόθεση. Η υπόθεση στην ουσία είναι μία και διατρέχει τη σειρά (αν κάνω λάθος θα δείξει γιατί τώρα πάω στο δευτερο βιβλίο…). 

Αφού το ξεκαθαρίσαμε αυτό, ας πάμε παρακάτω.

Είναι καλογραμμένο, χωρίς κενά, σε κανένα σημείο δεν αναρωτιέται ο αναγνώστης: τώρα αυτό πότε έγινε ή εκείνο που μας είπε, πού το χρησιμοποιεί. Όχι. Ο Άρνε δεν κάνει τέτοια λάθη. Δεν θα βρείτε επίσης να μπουρδολογεί και  να χρειάζονται «100-200» σελίδες λιγότερες. Αυτό είναι από τις ελάχιστες φορές που μου συμβαίνει με Σκανδιναβό.

Η ίδια η υπόθεση είναι καλά δεμένη με ενδιαφέροντες χαρακτήρες, πολύπλευρους αλλά είναι πολυδιάστατη σαν ένα κινούμενο σώμα που αλλάζει συνέχεια κατεύθυνση. Ανατροπές τις ονομάζουν στις κριτικες. Δεν υπάρχει πεπατημένη. Εκεί που κάτι το κάνεις κτήμα σου και το κατανοείς και θεωρείς ότι «μπήκε επιτέλους μια σειρά» μια απειροελάχιστη σύγκρουση, μια φράση αλλάζει όλα τα δεδομένα με τους ήρωες κι εσένα μαζί, φιλε αναγνώστη, να παλεύεις να ξεμπλέξεις. ΧΑΟΣ αλλά ωραίο χάος. Ευχάριστο χάος.

Δεν γράφω άλλα, πάω στο «έξι επί δυο» και τα ξαναλέμε!

5/5 γιατί καιρό είχε το crime fiction να με ευχαριστήσει τόσο. 

Instagram: @mariannareading



Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε εδώ το σχόλιό σου...